---Δημοσίευση: 06/03/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οδός Ισαύρων... Εκεί αρχίζει τη ζωή της η Φρειδερίκη Ρένεση· κόρη του Βασίλη και της Λουίζας, αδελφή του Φώτη.
Οδός Ασκληπιού... Στο παλιό αρχοντικό ζει ο μοναδικός άνθρωπος που γνωρίζει το σκοτεινό παρελθόν του Βασίλη Ρένεση, πριν μάθει το αποτρόπαιο παρόν του.
Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται· από την οδό Ισαύρων, που κρύβει τόση βία, κυλάει ανάμεσα στα στενά της Τρούμπας, γυρίζει πίσω στην Κατοχή και σταματάει στη Χούντα...
Στο κατώφλι του Αναμορφωτηρίου Θηλέων... Εκεί όπου έγινε το μεγάλο κακό... Τη χρονική στιγμή όπου άλλαξε το παρόν και το μέλλον. Πίσω από τους ψηλούς τοίχους του, μπήκαν τα θεμέλια για να πληρώσουν οι ένοχοι. Μόνο που ο δρόμος είναι μακρύς, το αίμα ρέει και τα σημάδια πονούν...
Η άποψή μου:
Δράμα... Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί μας ελκύει τόσο πολύ αυτή η λέξη. Γιατί όταν ακούμε λέξεις που μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατευθυνόμαστε προς τα εκεί, όπως η πεταλούδα στη φωτιά; Ο ένας λόγος -εμμέσως, πλην σαφώς- η περιέργεια, ο άλλος λόγος είναι διαφορετικός για τον κάθε άνθρωπο κι εξαρτάται από το πώς μεγάλωσε και από το περιβάλλον του. Κάποιοι από εμάς νιώθουμε ανακούφιση -παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε. Δεν περνάμε τα πάνδεινα, δεν βιώνουμε βασανιστήρια, δεν είμαστε σε πόλεμο, πολλά "δεν"... αλλά τα ερωτηματικά παραμένουν. Πώς γίνεται το ανθρώπινο είδος να εθελοτυφλεί μπροστά σε αληθινά εγκλήματα;
Δεν παίζει ρόλο αν λέγεται, αναμορφωτήριο, φυλακή, ψυχιατρείο, ορφανοτροφείο ή όποιο όνομα είναι πιο βολικό να χρησιμοποιούν κατά καιρούς, για άτομα που παρεκκλίνουν από τις επιταγές της εκάστοτε κοινωνίας. Γεγονός είναι ότι πόνεσα τόσο πολύ, που σταμάτησα την ανάγνωση, αμέσως μόλις πέρασα τις πύλες του αναμορφωτηρίου θηλέων. Εκεί, ένιωσα τέτοια δυσφορία που παράτησα το βιβλίο για μέρες. Έχω δει την ταινία «Στεφανία», με τη Ζωή Λάσκαρη -ποιος δεν την έχει δει άλλωστε; Δε θέλησα να ανατρέξω πίσω και να την ξαναδώ. Όχι προτού τελειώσω ετούτο το βιβλίο, γιατί δεν ήθελα να υπάρξει επιρροή. Ήθελα να διαβάσω την ιστορία όσο πιο αποστασιοποιημένα μπορώ, έστω και αν δεν τα καταφέρνω πάντα. Το μυαλό μου έτρεξε στην πρόβα νυφικού, άλλη μια ιστορία που η λάθος επιλογή συντρόφου μπορεί να σημαδέψει τη ζωή σου για πάντα.
Η μια από τις βασικές ηρωίδες, η Λουίζα μεγαλώνει σαν πριγκίπισσα. Ο πατέρας της την λατρεύει και φροντίζει να έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ξεκινήσει τη ζωή της κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Κι όμως... Ένα τραγικό γεγονός κατά τη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου, τη στιγματίζει για πάντα. Χάνει το χαμόγελό της και τη διάθεσή της για ζωή. Το άλλοτε φωτεινό πλάσμα υποφέρει, αλλά ακόμα κι έτσι λαβωμένο, τραβά την προσοχή ενός τυχάρπαστου νεαρού. Ο πατέρας της την προειδοποιεί ότι το μέλλον μαζί του είναι αβέβαιο, αλλά η γνώμη του δεν φαίνεται να επηρεάζει την κόρη που μοιάζει να γοητεύεται από την επιμονή του νεαρού, που ακούει στο όνομα Βασίλης Ρένεσης.
Σχεδόν δεν θυμάμαι την αρχοντική και αθώα Λουίζα πριν από το γάμο της. Πριν σημαδευτεί το κορμί και η ψυχή της ανεπανόρθωτα. Φυσικά κι έχει μέρος της ευθύνης, αλλά ίσως να μην φταίει κι αυτή. Μπορεί μέσα στο μυαλό της να μην φανταζόταν ότι μπορεί να υπάρξει τόση κακία. Βέβαια, το κακό αντισταθμίζεται από τα δυο υπέροχα παιδιά της ή μήπως όχι;
Η ζήλια του Φώτη σιγοκαίει μέσα του για την αδελφή του. Πιστεύει ότι επειδή είναι πειθήνια, χαίρει ευνοικής μεταχείρισης. Ως πού μπορεί να φτάσει για να τραβήξει την προσοχή του τέρατος που μόνο πατέρας δεν πρέπει να ονομάζεται; Μα κι ο ίδιος ο Βασίλης αντί να χαίρεται για την καλή του τύχη και να αναγνωρίζει τον θησαυρό που έχει δίπλα του για γυναίκα, γίνεται όλο και χειρότερος και το παιχνίδι που παίζει είναι διπλό και πολύ επικίνδυνο.
Στο γειτονικό σπίτι, από την άλλη, μετακομίζει ένας γιατρός, ο Χάρης, που μόλις γύρισε από Αμερική. Αμυδρά κάτι αρχίζει και θυμάται από το παρελθόν του Ρένεση και τότε βάζει σκοπό της ζωής του να προστατεύσει την οικογένεια και ειδικά την μικρή όπως μπορεί.
Από τα ζοφερά μονοπάτια της κατοχής έως τη Χούντα των συνταγματαρχών εξελίσσεται η πιο συγκλονιστική ιστορία. Μια ιστορία που δεν έχει τέλος όσο ζουν και βασιλεύουν ανθρωπόμορφα τέρατα.
Παρακολουθώντας όλα τα δρώμενα σε αυτή κατά τα φαινόμενα ευυπόληπτη οικογένεια, νομίζω ότι άλλοτε συμπάσχουμε κι άλλοτε νιώθουμε έναν αχαλίνωτο θυμό. Σκοτεινά χρόνια μα ακόμα πιο σκοτεινή η ανθρώπινη ψυχή.
Ένα πόνημα που σε αφήνει χωρίς ανάσα πριν μπει η τελευταία τελεία. Μια υπέροχη ψυχή, η αδερφή του Φώτη, αθώα, όμορφη, καλοσυνάτη για να «αναμορφωθεί» πρέπει να κατέβει μέχρι και το τελευταίο σκαλοπάτι της κόλασης.
Είναι από τα λίγα βιβλία που διάβασα κατά διαστήματα. Σταμάταγα μετά από λίγα κεφάλαια για να χωνέψω τι είχα διαβάσει αλλά και για να βρω την ενέργεια να συνεχίσω. Αυτές οι καταστάσεις δεν είναι απλώς έκτροπα. Είναι το καρκίνωμα της κοινωνίας.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Λένα Μαντά
Σελίδες: 528
Ημερ. έκδοσης: 5 Μαίου 2022
ISBN: 978-618-01-4258-7
Η Λένα Μαντά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επί τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθέατρου, με έργα δικής της συγγραφής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι. Βραβεύτηκε «Συγγραφέας της Χρονιάς» το 2009 και το 2011 από το περιοδικό Life & Style. To 2016 της απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ηρωίδα-Έμπνευση», για το μυθιστόρημά της "Μια συγγνώμη για το τέλος". Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα τουρκικά, στα κινεζικά, στα αλβανικά, στα σερβικά και στα βουλγαρικά, ενώ συνολικά έχουν πουλήσει περισσότερο από 2,3 εκατομμύρια αντίτυπα.
.jpg)
