---Δημοσίευση: 18/01/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Το “Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι” είναι το γράμμα ενός γιου προς την αναλφάβητη μητέρα του. Ο Λιτλ Ντογκ, Αμερικανός βιετναμέζικης καταγωγής, φέρνει στο φως την ιστορία της οικογένειάς του απ’ τον πόλεμο του Βιετνάμ ως την εγκατάστασή της στην Αμερική, εστιάζοντας στη δραματική ζωή της στοργικής αλλά συχνά βίαιης μητέρας του και της γιαγιάς του.
Παράλληλα, ψηλαφώντας τα τραύματα του παρελθόντος αποκαλύπτει σκέψεις και πλευρές της ζωής του που η μητέρα του αγνοούσε: αγωνίες, φόβους του, έναν δυνατό έρωτα. Μια ωμή, αλλά βαθιά λυρική και ειλικρινή εξομολόγηση που φτάνει στη θαρραλέα αποκάλυψη συγκλονιστικών προσωπικών στιγμών.
Η άποψή μου:
Θεωρώ καθήκον κάθε ώριμου ενήλικα να φτάσει σε μία περίοδο της ζωής του σε απαραίτητα συμπεράσματα σε σχέση με το παρελθόν του και πώς αυτό επηρεάζει το παρόν του -ώστε να τον βοηθήσει να πορευτεί στο μέλλον του.
Αυτό το soul searching, που γίνεται με τη συνδρομή ψυχοθεραπευτή ή -δυσκολότερα, απλώς του εαυτού μας- συνήθως ξεκινά από τα παιδικά μας χρόνια. Η ανατροφή, οι γονείς μας, το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τι άνθρωποι (και γονείς) θα γίνουμε. Η διαδικασία δεν είναι εύκολη. Η συνειδητοποίηση πονάει και ενδεχόμενη απόφαση να τη μοιραστείς με τους γονείς σου πληγώνει εξίσου -αν όχι περισσότερο.
Στο «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι», ο συγγραφέας αποφασίζει να μιλήσει στη μητέρα του για τα παιδικά του τραύματα και τις μνήμες που τον σημάδεψαν, μέσα από ένα γράμμα που εκείνη, μη γνωρίζοντας ανάγνωση ούτε αγγλικά, δε θα διαβάσει ποτέ.
Ο «Μικρός Σκύλος» μεγάλωσε στην Αμερική από δύο Βιετναμέζες γυναίκες, τη μητέρα του, Ρόουζ (Χονγκ στα βιετναμέζικα) και τη γιαγιά του, Λαν (οι δύο γυναίκες είχαν ονόματα λουλουδιών, Ρόδο και Κρίνο και ο ίδιος, το όνομα του ωκεανού). Ως παιδί, καλείται να αντιμετωπίσει τα βίαια ξεσπάσματα της πρώτης, το ψυχικό νόσημα της δεύτερης, ενώ παράλληλα προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του και τη σεξουαλική του ταυτότητα, γνωρίζοντας στα 12, τον έρωτα και το σεξ στο πρόσωπο ενός μεγαλύτερου αγοριού.
Οι αφηγήσεις της γιαγιάς του για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τη ζωή τους τόσο πριν, όσο και αφού η οικογένεια εγκατασταθεί στις ΗΠΑ, γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του και διαπλάθουν τον χαρακτήρα του. Αυτό άλλωστε επιλέγει να κάνει και ο ίδιος ως ενήλικας: να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της αφήγησης, γράφοντας ιστορίες.
Ως παιδί, ο συγγραφέας πληγώνεται σωματικά και ψυχικά: η μητέρα του έχει εκρήξεις βίας, η καταγωγή και η εμφάνισή του τον κάνουν εύκολο θύμα bullying («Τι αγόρι είσαι εσύ που τους αφήνεις να σε κάνουν ό,τι θέλουν; Συνέχεια κλαψουρίζεις», είναι η αντίδραση της μητέρας του όταν, 9 χρονών, επιστρέφει σπίτι ταπεινωμένος και χτυπημένος από τους συμμαθητές του), οι φίλοι του πεθαίνουν, ο ένας μετά τον άλλον, από υπερβολική χρήση ναρκωτικών.
Παρόλο που ο Vuong απευθύνεται στη μητέρα του, ο αναγνώστης νιώθει ότι μιλάει απευθείας στον ίδιο, στην καρδιά του. Η λυρική του γραφή καταφέρνει να αποτυπώσει τις μνήμες της οικογένειάς του από τον βιετναμέζικο λαό και την τραγικότητα μιας κοινωνίας, που μαστίζεται από την κρίση των οπιοειδών. Βρίσκει τον τρόπο να περιγράψει τις πιο ωμές εικόνες, ενώ μεταφέρει την αγάπη της γιαγιάς του για τα λουλούδια. Πετυχαίνει να είναι ειλικρινής, αποκαλυπτικός, σπαρακτικός, αλλά συνάμα τρυφερός και αισιόδοξος. Ο συγγραφέας είναι βαθιά πληγωμένος, τραυματισμένος και δεν το κρύβει. Αντίθετα, το μοιράζεται μαζί μας, κάνοντάς μας το δώρο μιας ειλικρινούς κατάθεσης ψυχής.
«Ένα μεγάλο κομμάτι της χαράς, στ' ορκίζομαι, χάνεται στην απεγνωσμένη μας προσπάθεια να την κρατήσουμε».
Στοιχεία βιβλίου:
Σειρά: Aldina #37
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ocean Vuong
Μετάφραση: Έφη Φρυδά
Σελίδες: 327
Ημερ. έκδοσης: Ιανουάριος 2021
ISBN: 978-960-01-2185-8
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Ocean Vuong γεννήθηκε το 1988 σ’ έναν ορυζώνα στο Βιετνάμ. Σήμερα συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο ταλαντούχους νέους συγγραφείς της αμερικανικής λογοτεχνίας. Η ποιητική του συλλογή "Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου" τιμήθηκε με το σημαντικό βραβείο T.S. Eliot.
