---Δημοσίευση: 12/9/2022---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
[...] «Έτρεξε και σε λίγα λεπτά έφερε όλο το φορτίο τα πουρνάρια. Τα έκανε μια θημωνιά στη μέση της εκκλησίας και τα άναψε. Η εκκλησία γέμισε φως. Καθαρτήριο. Εξαγνιστικό. Τα πουρνάρια μουρμούριζαν καθώς καίγονταν. Τα αποκαΐδια τους, αγγελιοφόροι που ανέβαιναν στον ουρανό. Πύρινες συλλαβές που πυρπολούσαν ουράνιες ενοχές. Η ανθρώπινη απέναντι στη θεία δίκη. Γλυκιά ζέστη απλώθηκε μέσα στην εκκλησία. Σαν μητρικός κόρφος. Οι φλόγες έφταναν μερικά μέτρα ψηλά και σχημάτιζαν έναν φωτεινό τρούλο. Φως έρρεε από τα παράθυρα, νερό που ανάβλυζε από τη γη και ξεχείλιζε.
Από το σχολείο σταμάτησε η μουσική. Η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας, οι επισκέπτες, οι κάτοικοι του χωριού στράφηκαν προς τη φλεγόμενη εκκλησία. Η φωτιά ήταν ορατή από παντού. Από τα γύρω χωριά. Από τα γύρω βουνά. Από τους γύρω γαλαξίες. Όπως ορατή ήταν και η φωτιά στην Τροία, τη Σμύρνη, τη Δρέσδη, τη Βαγδάτη. Ορατή μόνο στα μάτια των ανθρώπων. Όχι στα μάτια των θεών. Ορατή, όπως κάθε φωτιά που καίει ελπίδες και γεννά καινούργιες. Η φωτιά σχημάτιζε τις σβησμένες αγιογραφίες στους τοίχους. Σχημάτισε όλους τους αγίους που απουσίαζαν. Τους ξανάφερε στη γη. Για να τους συγχωρέσουν οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι συγχωρούν. Ακόμη και τον Θεό». [...]
Η άποψή μου:
Το σύνθημα είναι ένα βιβλίο με όμορφη, ποιητική γραφή, το οποίο με συνεπήρε από τις πρώτες σελίδες. Είναι ένα ανάγνωσμα, στο οποίο δε σταμάτησα να υπογραμμίζω, λόγω των όμορφων περιγραφών, των φιλοσοφικών αναφορών και των ιστοριών για την ίδια τη ζωή, μέσα από απλούς αλλά σπουδαίους διαλόγους, καθημερινών ανθρώπων.
Υπάρχουν αμέτρητες αναφορές σε αρχαία ονόματα που έχουν μείνει στην Ιστορία, άλλα γνωστά και άλλα όχι τόσο, που σε προκαλούν να τα ψάξεις και να μάθεις.
Το εξώφυλλο είναι απλό, αλλά πανέμορφο και ο συγγραφέας από την αρχή μας λέει πως καλύτερα ένα βιβλίο να μείνει αδιάβαστο, παρά να μας είναι αδιάφορο. Το κάθε βιβλίο θέλει τον δικό του αναγνώστη. Αυτόν που κλέβει χρόνο από παντού για να το πάρει στα χέρια του και να βυθιστεί σ’ αυτό. Η ανάγνωση αρχίζει πολύ πριν επιλέξει κανείς ένα βιβλίο και φυσικά δεν τελειώνει στην τελευταία του σελίδα. Όταν κλείνει κανείς τα μάτια και το προβάλλει μέσα του.
Ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός, πολύτιμος και θα πρέπει να τον παίρνουμε πραγματικά στα σοβαρά και να μην τον σπαταλάμε σε ανούσια πράγματα. Στον χώρο όλα είναι δυνατά. Στον χρόνο, όμως, όχι. Γύρνα δυο λεπτά πίσω το χρόνο. Μπορείς; Δυστυχώς στο χρόνο δεν υπάρχει επιστροφή. Η γνώση τού αμετάκλητου του χρόνου, θα έπρεπε να μας κάνει πιο συνετούς. Ίσως βέβαια αυτή να είναι η τιμωρία για την αλαζονεία με την οποία τον σκορπάμε.
Οι απαντήσεις που ζητάμε δεν είναι ατομικές. Το ίδιο και οι ερωτήσεις που θέτουμε. Όλοι θέλουμε τα ίδια πράγματα, μόνο που δεν το γνωρίζουμε. Ή καλύτερα, δεν το αναγνωρίζουμε στον άλλο. Όλοι οι πλανήτες χρειάζονται το ίδιο φως, του ίδιου ήλιου για να έχουν ζωή.
"Οι άνθρωποι συγχωρούν. Ακόμα και το Θεό". Είναι μια φράση από τις αμέτρητες που ξεχώρισα και θα κλείσω με μια παράγραφο του συγγραφέα, που εξηγεί με το δικό του τρόπο την ανθρώπινη ύπαρξη, με την οποία θα συμφωνήσω.
"Στη ζωή, όπως ξέρεις, όλα είναι δανεικά. Ακόμη και το σώμα μας. Ανήκει σ’ αυτόν που μας το έδωσε. Κι εμείς με τη σειρά μας το δανείζουμε στα παιδιά μας. Ένα παιχνίδι είναι. Ένα παιχνίδι σκυταλοδρομίας. Όλοι χρωστάμε στον προηγούμενο το κεφάλαιο της ζωής. Ο επόμενος εισπράττει τους τόκους".
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Μουράτης Κοροσιάδης
Σελίδες: 176
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2019
ISBN: 978-960-606-108-0
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Μουράτης Κοροσιάδης γεννήθηκε στη Δράμα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας και Γλώσσας του ΑΠΘ. Οι μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ αναφέρονται στις απόψεις του Αυστριακού φιλοσόφου L. Wittgenstein σχετικά με τη γλώσσα, τα όριά της και τη σιωπή, καθώς επίσης και με τα πολιτικά-εντροπικά χαρακτηριστικά της Τέχνης του 19ου και 20ού αιώνα. Εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ σχετικά με τον λαϊκισμό. Το 2017 εξέδωσε μια διαδικτυακή συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Επιστολές στον καθρέφτη".
