Βιβλιοάποψη: "Η αδερφή"

---Δημοσίευση: 06/11/2020---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σώσει την Τσάρλι... Ή μήπως μπορούσε;

Η Γκρέις, μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης, της Τσάρλι, έχει αλλάξει. Τη βασανίζουν τα λόγια της Τσάρλι στην τελευταία τους συνάντηση και, σε μια προσπάθεια να βρει απαντήσεις, ανοίγει το παλιό κουτί των αναμνήσεων που είχαν οι δυο τους. Γρήγορα συνειδητοποιεί ότι υπήρχαν πολλά πράγματα που δε γνώριζε για τη φίλη της κι έτσι αρχίζει να αναζητά τον πατέρα της Τσάρλι. Στην πορεία αναζήτησης, εμφανίζεται μια κοπέλα με το όνομα Άννα, ισχυριζόμενη ότι είναι η αδερφή της φίλης της. Σύντομα η Άννα εγκαθίσταται στο σπίτι της Γκρέις και του φίλου της, Νταν.

Κάτι όμως δεν πάει καλά. Εξαφανίζονται πράγματα, ο Νταν συμπεριφέρεται περίεργα και η Γκρέις είναι πεπεισμένη ότι κάποιος την παρακολουθεί. Είναι όλα αυτά απλά στη φαντασία της; Ή όσο η Γκρέις πλησιάζει στην ανακάλυψη της αλήθειας για την Τσάρλι και την Άννα, πλησιάζει και σε κίνδυνο;

Η άποψή μου:

(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)

Υπάρχουν βιβλία που σε συγκινούν από την πρώτη τους λέξη. Πιθανόν έτσι θα πρέπει να είναι και το σωστό. Μα υπάρχουν και άλλα που τα ανακαλύπτεις σιγά-σιγά και σταδιακά. Κεφάλαιο το κεφάλαιο σού ανοίγουν έναν κόσμο που δύσκολα φανταζόσουν.

Το εν λόγω βιβλίο πιστεύω ότι είναι ένα τέτοιο. Πρέπει να το «προχωρήσεις» λίγο για να καταβυθιστείς στη μαγεία του. Αν και νομίζω ότι είναι ένα «γυναικείο» βιβλίο, το αρσενικό στοιχείο υπονοείται σε ολόκληρο το κείμενο, χωρίς να είναι «κυρίαρχη» η παρουσία του, εν τούτοις κρατά ίσες αποστάσεις στην πλοκή και το μυστήριο. Χαρακτήρες που «παίζουν» με το μυαλό των υπόλοιπων ηρώων αλλά και με του αναγνώστη. Ανατροπές που είναι ιστοί αράχνης. Ηρωίδες εντελώς απρόβλεπτες. Πόσο μακριά μπορεί να πάει η ανάμνηση μίας φιλίας; Πόσο καλά πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τον άνθρωπο που αποκαλούμε φίλο μας; Όλα σε αυτό το μυθιστόρημα υπόκεινται σε διαρκή αναθεώρηση. Ίσως γιατί βαθιά μέσα μας δε γνωρίζουμε εμάς τους ίδιους. Τον ίδιο μας τον εαυτό, άρα λογικό και επόμενο, ο «άλλος», η «φίλη» να παραμένει tabula rasa.

Η συγγραφέας πολύ καλή γνώστρια της γυναικείας, ή μάλλον της κοριτσίστικης ψυχοσύνθεσης, αρχίζει ένα ταξίδι που εισχωρεί βαθιά στη γυναικεία ανάγκη για επικοινωνία με το φύλο της. Αντικατοπτρίζει σε κάθε ηρωίδα της την ανάγκη της βαθύτερης επαφής, μίας γυναίκας με τον ίδιο της τον εαυτό. Πώς το alter ego μας μπορεί να μας «ξεφεύγει»; Πώς γίνεται ο «άλλος μας εαυτός», η κολλητή να είναι σχεδόν άγνωστη; Και πώς ένα νέο πρόσωπο μπορεί να εισχωρήσει σε μνήμες μας, ως οικείο, χωρίς να γνωρίζουμε την ύπαρξή του;

Ένα καθαρά ψυχολογικό θρίλερ, όπως γράφει και το εξώφυλλό του, που τιμάει αυτόν του τον τίτλο. Νομίζω αν κάποιοι προσπεράσουν τη «γυναικεία» αποκλειστικά παρουσίαση του μύθου, θα ανακαλύψουν ένα ευρύτερο φάσμα κοινωνικών εκφάνσεων και δυναμικών.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Λουίζ Τζένσεν
Μετάφραση: Χρήστος Καψάλης
Σελίδες: 416
Ημερ. έκδοσης: 06/07/2018
ISBN: 978-960-14-3323-3

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Λουίζ Τζένσεν είναι η συγγραφέας των ψυχολογικών θρίλερ "Το δώρο" και "Η παρένθετη". Τα βιβλία της έχουν γίνει διεθνή best seller, με πωλήσεις που φτάνουν σχεδόν το ένα εκατομμύριο αντίτυπα, και πρόκειται να μεταφραστούν σε 19 χώρες. Το 2016 ήταν υποψήφια για το Βραβείο Goodreads στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας». Κατοικεί με τον σύζυγό της, τα παιδιά της, έναν τρελό σκύλο και μια άτακτη γάτα στο Νορθχαμπτονσάιρ της Αγγλίας. Η αγαπημένη της ασχολία είναι να επικοινωνεί με αναγνώστες και συγγραφείς.

Μπορείτε να τη βρείτε στην ιστοσελίδα της, όπου συχνά γράφει στο ιστολόγιό της σύντομες ιστορίες και δίνει συγγραφικές συμβουλές.