---Δημοσίευση: 10/11/2020---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ισμήνη, Βερόνικα, Μάρθα, Ουρανία... κορίτσια που μεγαλώνουν στο οικοτροφείο «Ίκαρος», σε μια Ελλάδα μεταπολεμική, τραυματισμένη...
Η Ισμήνη, παραιτημένη ως την ωριμότητα, αρχίζει να αναγνωρίζει τις ανασφάλειές της και να έρχεται αντιμέτωπη μ’ αυτές.
Η Βερόνικα θωπεύει τους ξεχασμένους στόχους της και αποφασίζει να τους κυνηγήσει αδίστακτα.
Η Μάρθα βλέπει με απορία μια φάρσα της να γίνεται η ίδια η μοίρα της.
Η Ουρανία, γεμάτη από ενοχές που γέννησε μέσα της ο φθόνος, παλεύει στην υπόλοιπη ζωή της για να εξιλεωθεί.
Και δίπλα σ’ αυτές τις κοπέλες, η Ολυμπία, η διευθύντρια του οικοτροφείου, που ύστερα από δύο γάμους κι έναν άκρως επικίνδυνο έρωτα εκπληρώνει τραγικά, ως άλλος Ίκαρος, τον θριαμβικό της κύκλο.
Οι κοπέλες του οικοτροφείου μεγαλώνουν με ένα ραβασάκι στην τσέπη. Ποιες απ’ αυτές, όμως, θα πάνε στο ραντεβού με την πρόκληση; Ποιες θα τολμήσουν να κάνουν την παράτολμη πτήση, να γευτούν την ηδονή τού να ζει κανείς στα όρια, και πέρα απ’ αυτά, κι ας κινδυνεύουν να βρεθούν τσακισμένες σαν τον Ίκαρο;
Η άποψή μου:
Μόλις έκλεισα το βιβλίο και είναι τόσα πολλά αυτά που θα ήθελα να αναφέρω και άλλα τόσα αυτά που θα πρέπει να αποκρύψω, ώστε να σας αφήσω να τα ανακαλύψετε μόνοι/ες σας.
Πρόκειται για μικρές ανεξάρτητες ιστορίες γυναικών/κοριτσιών, που το μόνο τους κοινό είναι το οικοτροφείο.
Η γραφή της συγγραφέως είναι λυρική, με φιλοσοφικές απολήξεις και φαίνεται από την πρώτη στιγμή η απέραντη αγάπη της για την αρχαία Ελλάδα και τη μυθολογία. Υπέροχες περιγραφές σπάνιων λεπτομερειών, που συνήθως περνάνε απαρατήρητες από τους περισσότερους ανθρώπους, ίσως γιατί είναι κοινές, ή άνευ λογοτεχνικής αξίας, όμως αυτό είναι που κάνει τη γραφή μοναδική και ιδιαίτερη. Οι εξαιρετικής ποιότητας γνώσεις φαίνονται μέσα σε κάθε πρόταση και κάποιοι παραλληλισμοί του σήμερα με το παρελθόν έρχονται και δένουν μαγικά.
Ενθουσιάστηκα με την Αγγλία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και από τις πολλαπλές εικόνες που μου έδωσαν ακόμα και οι πιο μικρές προτάσεις· κάθε πρόταση και ένας καινούργιος κόσμος.
Όπως το μίσος περνώντας διαδοχικά από την κατανόηση, το έλεος και τη συμπάθεια, μπορεί να γίνει αγάπη, έτσι και η αγάπη, περνώντας από τη στέρηση, την αδυναμία και το φθόνο, μπορεί να γίνει μίσος.
Μια φράση ακόμα που μου άρεσε πολύ και με έβαλε σε σκέψεις ήταν η πολύ απλή: "Παράξενο αλλά η μαϊμού σα να ‘χε το μάτι ανθρώπου και το φίδι το μάτι του Θεού".
Και θα κλείσω με κάτι ελπιδοφόρο κατά τη γνώμη μου:
"Ο Ίκαρος επίτηδες πετάει κοντά στον ήλιο, για να γευτεί το απεριόριστο της ελευθερίας. Κι αν σκοτωθεί, απαλλάσσεται από μια ελευθερία που δεν είναι τέλεια, όπως οφείλει να είναι η ελευθερία για να αξίζει, γιατί η ελευθερία πεθαίνει κάθε φορά που δοκιμάζεται το απεριόριστό της".
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Φραντζέσκα Κολυβά
Σελίδες: 528
Ημερ. έκδοσης: Νοέμβριος 2018
ISBN: 978-618-5284-95-4
Η Φραντζέσκα Κολυβά, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι δικηγόρος, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Έχουν εκδοθεί τρία έργα της: «Φτου και βγαίνω» (ευθυμογράφημα, Καστανιώτης), «Ο κηδεμόνας» (μυθιστόρημα, Πατάκης), «Κουφέτα με πικραμύγδαλο» (μυθιστόρημα, Περίπλους). Επίσης έχει αρθρογραφήσει με λογοτεχνικά θέματα σε εφημερίδες.
