Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αργά ή γρήγορα όλοι πληρώνουν.
Σύγχρονη Ιρλανδία, έτος 2005: Ο Τζέρι Φέγκαν είναι ένας εκτελεστής του ΙΡΑ που έδρασε για σχεδόν τριάντα χρόνια. Στα σαράντα πέντε του χρόνια είναι αλκοολικός και μάλλον ψυχικά διαταραγμένος. Δώδεκα φαντάσματα παλαιών θυμάτων του -ίσως των πιο αποτρόπαιων και άδικων δολοφονιών που διέπραξε- τον κυνηγούν και του μιλούν σε μια μυστική γλώσσα δείχνοντάς του πώς μπορεί να εξιλεωθεί.
Στην αναζήτηση λοιπόν της λύτρωσης ο Τζέρι θα προχωρήσει στον αφανισμό όσων διέταξαν ή ήταν οι ηθικοί αυτουργοί των συγκεκριμένων δολοφονιών. Η εκδίκηση που παίρνει για καθένα από τα θύματα ισούται με την απομάκρυνση ενός φαντάσματος.
Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ στη Βόρεια Ιρλανδία είναι σε εξέλιξη οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και οι φόνοι αυτοί απειλούν να τις τινάξουν στον αέρα.
Η άποψή μου:
(γράφει η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου)
Διαβάζω σε ένα βιβλίο τα τρία βιβλία του Νέβιλ που αποτελούν (εκ των υστέρων) την Τριλογία του Μπέλφαστ. Έχω τελειώσει το πρώτο "Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ" και αναφέρομαι σ’ αυτό.
Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Στιούαρτ Νέβιλ και έγινε τεράστια επιτυχία όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 2010. Το θέμα του άκρως πολιτικό, με δραστηριότητες φονικές, που τάραξαν -όχι μόνο την Ιρλανδία, αλλά- όλον τον κόσμο για παραπάνω από τριάντα χρόνια! Δεν είναι δυνατό να μας αφήσει αδιάφορους.
Δεν είναι αστυνομικό, αφού δεν ψάχνουμε τον φονιά. Ο φονιάς είναι ο πρωταγωνιστής μας και τον παρακολουθούμε να εκτελεί έναν-έναν τους στόχους του με κάθε λεπτομέρεια -ο Νέβιλ φροντίζει να είμαστε παρόντες.
Δεν είναι θρίλερ, γιατί γνωρίζουμε ότι θα ακολουθήσουν τα συγκεκριμένα φονικά, απλά δεν ξέρουμε τους στόχους από την αρχή.
Είναι ένα απόλυτα πολιτικό βιβλίο, απόλυτα αληθινό. Αντανακλά τους αγώνες του ΙΡΑ, σκιαγραφεί τους ήρωές του, και σοφά τους γκρεμίζει από το βάθρο τους, γιατί η πραγματικότητα είναι αυτή: αφαιρεί με τα χρόνια και την αλλοτρίωση την όψη και τη γεύση των ηρώων, τους κατεβάζει στη λάσπη, τους παραμορφώνει και τους μεταβάλλει σε τέρατα προς αφανισμό.
Ο ήρωας του Νέβιλ, πρώην «ήρωας», κατατρύχεται από εφιάλτες, από φαντάσματα -τόσο αγαπητά πλάσματα σε Αγγλία και Ιρλανδία- και τον οδηγούν στη λύτρωση. Αυτά τα φαντάσματα είναι το ευφυές στοιχείο του βιβλίου, αυτό που δίνει άλλες προεκτάσεις, λίγο μεταφυσικές, λίγο τρυφερές, μαζί με τη συνύπαρξη ενός παιδιού και μιας γυναίκας που δρουν σαν σταλαγματιές αγάπης, σπαράγματα φωτός στην σκοτεινή ύπαρξη του ήρωα-φονιά.
Ο Νέβιλ καταφέρνει μέσα από ρυάκια αίματος να μας κρατά σε αγωνία, να περιγράφει τους χαρακτήρες του ρεαλιστικά, να μας μεταφέρει στα σκηνικά του αβίαστα. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ένα σκληρό χέρι άρπαξε το πρόσωπο του Φέγκαν, το άλλο τα λιγοστά μαλλιά του, και το κτήνος που κρυβόταν μέσα στον ΜακΚένα εμφανίστηκε. «Βούλωσέ το, γαμώτο» είπε οργισμένα. «Θυμήσου σε ποιόν μιλάς».
Ο Φέγκαν θυμόταν και παραθυμόταν. Καθώς κοίταζε εκείνα τα άγρια μπλε μάτια, θυμόταν κάθε λεπτομέρεια. Αυτό ήταν το πρόσωπο που ήξερε, όχι εκείνο στην τηλεόραση, αλλά το πρόσωπο που έβραζε από άγρια χαρά, καθώς ο ΜακΚένα ορμούσε στο αγόρι με ένα σφυρί, το πρόσωπό του ήταν γεμάτο κόκκινες πιτσιλιές όταν έδωσε στον Φέγκαν το 22άρι πιστόλι για να το αποτελειώσει.
Ο Φέγκαν άρπαξε τον ΜακΚένα από τους καρπούς και ξεκόλλησε τα χέρια του από τα δικά του, καταπίνοντας τον θυμό του.
Το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη του ΜακΚένα καθώς τραβούσε τα χέρια του από αυτά του Φέγκαν, αλλά δεν το συνέχισε.
«Έλα» είπε. «Το αμάξι μου είναι έξω. Θα σε πετάξω σπίτι».
Οι δώδεκα τους ακολούθησαν στον δρόμο, το αγόρι έχοντας από κοντά τον ΜακΚένα. Ο πολιτικός ΜακΚένα είχε ανέβει ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος, αλλά όχι τόσο ψηλά ώστε να χρειάζεται προσωπική φρουρά. Και πάλι όμως, ο Φέγκαν ήξερε ότι η Mercedes που γυάλιζε κάτω από τα πορτοκαλί φώτα του δρόμου ήταν και αλεξίσφαιρη και θωρακισμένη. Ο ΜακΚένα πιθανόν να ένιωθε ασφαλής όπως γλιστρούσε στη θέση του οδηγού.
«Μεγάλη μέρα σήμερα» είπε, ενώ απομάκρυνε το αυτοκίνητο από το πεζοδρόμιο, αφήνοντας τους ακολούθους να τους κοιτάζουν επίμονα όπως έφευγαν. «Τακτοποιούσα τα γραφεία στο Στόρμοντ, το δικό μου γραφείο και όλα αυτά. Ποιος θα το φανταζόταν, ε; Άνθρωποι σαν εμάς στην κορυφή. Καβάντζωσα και μια δουλειά γραμματέα για την κυρά μου. Οι Άγγλοι ρίχνουν τόσα λεφτά που σχεδόν νιώθω άσχημα που τους τα παίρνω. Σχεδόν».
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Η τριλογία του Μπέλφαστ #1
Συγγραφέας: Stuart Neville
Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Σελίδες: 464
Ημερ. έκδοσης: 10/04/2013
ISBN: 978-960-566-109-0
Βιογραφικό του συγγραφέα:
O Stuart Neville (Στιούαρτ Νέβιλ) αναδείχθηκε σε µπεστσελερίστα συγγραφέα µε το πρώτο του βιβλίο "Τα φαντάσµατα του Μπέλφαστ" (Μεταίχµιο, 2010), για το οποίο τιµήθηκε µε το βραβείο των Los Angeles Times και µε το Grand Prix Καλύτερου Ξένου Αστυνοµικού Μυθιστορήµατος στη Γαλλία. Έκτοτε έχει εκδώσει πολλά ακόµα πολύ επιτυχηµένα µυθιστορήµατα. Τα πέντε από αυτά ήταν υποψήφια για τον τίτλο Theakstons Old Peculier Crime Novel of the Year, ενώ το βιβλίο του "Ratlines" ήταν στη βραχεία λίστα για το CWA Ian Fleming Steel Dagger. Έχει µεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε όλο τον κόσµο. Για να διαβάσετε περισσότερα για τον Stuart Neville, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του.
.jpg)
