Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αθήνα, 1999. Μια σπάνια ολική έκλειψη ηλίου, ένας Σεπτέμβρης ιδιαίτερα ζεστός. Ένα ποικιλόμορφο όσο κι ετερόκλητο σύνολο ανθρώπων που θα δεθεί με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Μια φαινομενικά νέα ακόμα γυναίκα, κυριαρχημένη από πλήθος νευρώσεων, που ξέχασε να ερωτευτεί. Μια κορυφαία Ελληνίδα τραγουδίστρια στο απόγειο της καριέρας της, βουλιαγμένη στη μοναξιά και τα χάπια. Ένα δεκαεννιάχρονο κορίτσι που έρχεται στην πρωτεύουσα, για ν' ακολουθήσει τα όνειρά του. Μια γάτα, με ταλέντο να πέφτει από ψηλά μπαλκόνια. Ένας εικοσιτριάχρονος που τον θέλουν όλες. Δύο πρωταγωνίστριες του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου, που ξεπήδησαν από άλλο βιβλίο, γιατί έχουν πολλά να πουν ακόμα. Μια πόρνη πολυτελείας, που σταμάτησε το επάγγελμα, αλλά βαρέθηκε πια να κάθεται. Μια καφετζού που δεν θα πιστέψει ποτέ στις υπερφυσικές δυνάμεις της, αλλά υπάρχουν στο μέγιστο βαθμό. Ένα πλήθος ιδανικοί ανύπαντροι άντρες και μια χούφτα αθεράπευτες κουτσομπόλες.
Τι δεν είπαμε; Α, ναι. Έναν μεγάλο σεισμό και τις ασταμάτητες μετασεισμικές του ακολουθίες. Ένα απολαυστικό μυθιστόρημα γεμάτο χιούμορ και συναίσθημα, κομμάτι από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Να μην ξεχάσω τον δραπέτη, μια αινιγματική μέλισσα κι ένα «αχ», που θα κρίνετε εσείς πόσο μικρούλι είναι κάθε φορά.
Η άποψή μου:
(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)
«Η ζωή δεν έχει να κάνει με το να βρεις τον εαυτό σου, αλλά με το να τον δημιουργήσεις».
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω
Δανείζομαι αυτή την τόσο εύστοχη και ουσιαστική ρήση του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα γιατί θέλω να σας μιλήσω για αυτό το βιβλίο του Γιάννη Φιλιππίδη.
Πρωτίστως να αναφέρω ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ευκολοδιάβαστα και απολαυστικά βιβλία, αυτής της κατηγορίας, που ανάγνωσα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είχε ροή λόγου και παρόλο που το βιβλίο είναι πολυπρόσωπο, σε σημείο ίσως που νομίζεις ότι παρακολουθείς τελευταία τάξη παλαιού εξαταξίου Γυμνασίου Θηλέων, δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που να σκέφτηκα ότι η πληθώρα των γυναικείων κυρίως χαρακτήρων φτάνει σε σημείο να γίνεται, τρόπο τινά, θορυβώδης. Τουναντίον, υπάρχει μία σχηματική αλλά και ουσιαστική σε πολλά σημεία «παρέλαση» χαρακτήρων που με αφορμή τον σεισμό του ’99 στην Αθήνα, αρχίζουν να ξεδιπλώνουν ζωές, επιθυμίες, αρνήσεις, θέλω, όνειρα και κυρίως προσπάθειες. Προσπάθειες με απίστευτη θέληση από τη μία πλευρά, αλλά και με προσωπικές εναντιώσεις, με πολλές εσωτερικές συγκρούσεις από την άλλη, για μια διαφυγή.
Οι ήρωες του έργου, κινητοποιούνται μοναδικά λόγω του σεισμού. Το ίδιο αυτό καθαυτό γεγονός λειτουργεί ως τη θρυαλλίδα αποφάσεων, συναισθημάτων, γεγονότων. Σαρωτικός και καταστροφικός από τη μία ο σεισμός, όπως αρκετοί τον θυμούνται, αλλά απολύτως ευεργετικός στους ήρωες του Γιάννη Φιλιππίδη. Ενεργοποιεί τα ήδη «ξεχασμένα ρήγματά τους» και τα βάζει σε μια αλληλουχία μοναδικής δραστηριοποίησης. Η γλώσσα του συγγραφέα άμεση, σημερινή, αιχμηρή όπου χρειάζεται, επικεντρώνεται κυρίως στην περιγραφή των σχέσεων, των συναισθημάτων, στη συμπύκνωση της απόρροιας των αποφάσεών τους.
Κάλλιστα το εν λόγω βιβλίο θα μπορούσε να αποτελέσει βάση ενός καταπληκτικού τηλεοπτικού προγράμματος. Μίας σειράς από εκείνες που βασίζονται σε χαρακτήρες αληθινούς, απτής αισθητικής, εμάς τους ίδιους. Εν κατακλείδι, λόγω αυτού ακριβώς του συστατικού του κειμένου, οι ήρωες δεν προσπαθούν να «βρουν» εαυτούς, αλλά «δημιουργούν» εαυτούς. Πολλές φορές εκ του μη όντος.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Γιάννης Φιλιππίδης
Σελίδες: 512 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: Σεπτέμβριος 2011
ISBN: 978-960-99753-6-0
Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος εκδοτικής. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο www.anemosmagazine.gr. Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» (μυθιστόρημα, 2006), «Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι “αχ”» (μυθιστόρημα, 2008), «Μα, το ψάρι είναι φρούτο» (οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες για ενήλικους αναγνώστες, 2011), «Κρατάς μυστικό;» (μυθιστόρημα, 2011), «Ζωή με λες» (παιχνίδια πεζογραφίας, 2011), «Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης» (μυθιστόρημα, 2012), «Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» (μυθιστόρημα, 2014), «Το ασανσέρ των οκτώμισι» (θεατρικό, 2015), «Κωδικός ελευθερία» (παιχνίδια πεζογραφίας, 2015), «Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων» (μυθιστόρημα, 2017), «Είχε λιακάδα σήμερα» (μυθιστόρημα, 2019). Πολυσυμμετοχικά: «Το προσωπικό μου θέατρο σκιών» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011), «Προσωπογραφίες» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011).
.jpg)
