Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η δημοσιογράφος χτύπησε βιαστικά το κουδούνι.
“Συγνώμη που άργησα, δεν έβρισκα το σπίτι”, είπε στον άντρα που άνοιξε την πόρτα.
“Δεν πειράζει, δεσποινίς μου, περάστε. Σας είπα και από το τηλέφωνο ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τη συνέντευξη μέσω skype”.
“Ήθελα να σας δω από κοντά...”
“Όλοι θέλουν να με δουν από κοντά”, είπε ο άντρας χαμογελώντας. “Ακόμα κι αυτοί που με χλευάζουν, θέλουν να με δουν από κοντά... να πω στη σύζυγο να μας φτιάξει δυο καφεδάκια;”
“Είναι εδώ η σύζυγος;”
“Δε με αφήνει ποτέ μόνο μου με νεαρές κυρίες. Με ζηλεύει πολύ και όχι άδικα”, συνέχισε ο άντρας ευδιάθετα, “άλλωστε, όπως βλέπετε, και η φύση αλλά κυρίως η επιστήμη, έχει κάνει θαύματα πάνω μου!”
“Θα ήθελα να κάνω και σε εκείνη δυο ερωτήσεις, αλλά πρώτα θέλω να μιλήσω μαζί σας. Να μου πείτε τα πάντα! Και κυρίως, πώς αποφασίσατε να κάνετε μια τέτοια αλλαγή...”
“Όλα θα σας τα πω... πρώτα όμως, θα ήθελα να πω στον κόσμο να αλλάζει. Να αλλάζει την εμφάνισή του, να αλλάζει το μέσα του. Βέβαια, δεν μπορούν να κάνουν όλοι τη δική μου αλλαγή”, τόνισε ο άντρας γελώντας, “αλλά όλοι μπορούμε να αλλάζουμε. Να αλλάζουμε απόψεις, συναισθήματα, να αλλάζουμε το σωστό με το λάθος και το λάθος με το σωστό. Μόνο οι αλλαγές μάς εξελίσσουν, μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, μας πηγαίνουν παραπέρα”, είπε στο τέλος και άρχισε να ξετυλίγει το νήμα της ζωής του.
Ένας μοναδικός ύμνος για τους ήρωες της καθημερινότητας που αποφάσισαν να αλλάξουν τη ζωή τους μέρα με τη μέρα, να αναζητήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Μια λυρική καταγραφή μιας πεζής καθημερινότητας. Μια νέα και σημαντική συγγραφέας κάνει τη μεγάλη της ΑΛΛΑΓΗ!
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Πόσοι πραγματικά κάνουμε τη ζωή που θέλουμε; Πόσοι έχουμε τον σύντροφο, τα παιδιά ή τη δουλειά που ονειρευόμαστε; Τι μπορούμε να αλλάξουμε τελικά, για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε; Πρώτα νομίζω ότι πρέπει να έρθει η συνειδητοποίηση του να ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε. Τα υπόλοιπα είναι απλά οι λεπτομέρειες.
Η Ευτυχία είναι ένα κορίτσι μεσοαστικής οικογένειας σαν όλα τα άλλα -ή μήπως όχι; Αγαπημένη της ασχολία είναι να περνά τα σαββατοκύριακά της στο συνεργείο αυτοκινήτων του πατέρα της. Της αρέσει να παρατηρεί, να τον βοηθάει, να νιώθει χρήσιμη. Αχώριστος φίλος της ο γείτονας και συμμαθητής της, Φώτης.
Ανάμεσα στα δύο παιδιά υπάρχει μια τρυφερή φιλία και ειλικρίνεια. Η Ευτυχία ενθουσιάζεται με τα αγορίστικα παιχνίδια και σε καμιά περίπτωση δε θέλει να παίζει με κούκλες ή να φορά φορέματα. Ο Φώτης από την άλλη, ζει τη δική του πραγματικότητα μέσα από έναν βίαιο πατέρα και μια πειθήνια μητέρα. Η κύρια πρωταγωνίστρια ωστόσο, που ακτινοβολεί -θα έλεγα- σε όλο το βιβλίο είναι η Ευτυχία.
Θα έλεγε κανείς ότι η Ευτυχία είναι αυτό ακριβώς που λέει και το όνομά της: ένα ευτυχισμένο παιδί. Μόνο που μέσα της καταλαβαίνει, από πρώιμη ηλικία ότι κάτι είναι τελείως λάθος, γιατί πολύ απλά γεννήθηκε σε λάθος σώμα. Μη συνειδητοποιώντας «το λάθος» η Ευτυχία επιλέγει πάντα τη φυγή για να αντιμετωπίζει τα προβλήματά της, η οποία -όπως διαβάζουμε κατά την αφήγηση των γεγονότων- έγινε η αγαπημένη της συνήθεια: να το σκάει από οτιδήποτε δεν της άρεσε. Και να υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε ποτέ νικήτρια...
Έχει αναλογιστεί ποτέ κανείς τα συναισθήματα ενός ανθρώπου που νιώθει εγκλωβισμένος σε λάθος σώμα; Είναι εύκολο για τον καθένα να κρίνει, να θυμώνει ή να χλευάζει τον οποιονδήποτε που δεν γνωρίζει. Έτσι παίζεται το παιχνίδι με την ασφάλεια της απόστασης ή και των λάθος πεποιθήσεων, που έχει διαμορφώσει η κοινωνία που ζούμε. Αν όμως κοιτάξεις τις ψυχές με ένα μαγικό γυαλί και δεις τη θλίψη, την απόγνωση, τα θαμμένα μυστικά και προπάντων, το φόβο της απόρριψης που κρύβει ο καθένας μέσα του, τότε σίγουρα θα έβλεπες με άλλο μάτι τους ανθρώπους που έχουν «εγκλωβιστεί» σε άλλο σώμα. Υπάρχουν, γελούν, κλαίνε, διασκεδάζουν, ζουν ανάμεσά μας, όμως πολύ λίγοι τελικά από αυτούς είναι σε θέση να βρουν και να υποστηρίξουν την πραγματική τους ταυτότητα.
Ο λόγος στο βιβλίο ρέει σαν νερό, μέσα σε μόλις τρεις ώρες είχα φτάσει στο τέλος του και διαπίστωσα με χαρά ότι το τέλος φέρνει την ανακούφιση και τη γαλήνη. «Η αλλαγή» είναι όλα όσα σκεφτόμαστε, αλλά συνήθως αποφεύγουμε να μιλήσουμε. Αγγίζει ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα της κοινωνίας με μεγάλη μαεστρία. Στο βιβλίο θίγονται κι άλλα κοινωνικά θέματα, όπως αυτό των ναρκωτικών και του bullying, χωρίς βέβαια να τραβάνε σε έκταση και να ξεφεύγουν από το κυρίως θέμα, που είναι η ταυτότητα του φύλου. Η Ευτυχία ποτέ δεν παραδέχθηκε ότι νιώθει αγόρι, ούτε στους πιο κοντινούς της ανθρώπους. Ίσως αργεί να το συνειδητοποιήσει και η ίδια γι'αυτό «πνίγεται», γι'αυτό δεν της είναι απόλυτα εύκολες οι κοινωνικές συναναστροφές. Μα κάποτε πρέπει να σπάσει τη σιωπή και να μιλήσει. Θα μιλήσει;
Ίσως είναι και το πρώτο κοινωνικό μυθιστόρημα που διάβασα με τόση ευκολία αλλά και κατάφερα να δω τον κόσμο μέσα από τα μάτια της ηρωίδας. Στην διαμάχη μεταξύ του «θέλω» και του «πρέπει» βγαίνει νικητής η απόλυτη αυτογνωσία του εαυτού μας κι ίσως αυτό να είναι και το κλειδί της πραγματικής ευτυχίας. Η εμπιστοσύνη μου για άλλη μια φορά σε πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα έπιασε τόπο.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Λογοτεχνία #134
Συγγραφέας: Ήρα Βλάχου
Σελίδες: 232
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2020
ISBN: 978-618-54239-26
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Ήρα Βλάχου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Έχει σπουδάσει κι εργάζεται ως παιδαγωγός.
Το "Η αλλαγή" είναι το πρώτο της βιβλίο, που εκδόθηκε από τα "24 Γράμματα".
