Βιβλιοάποψη: "Μόγκενς"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η νουβέλα Μόγκενς του Δανού συγγραφέα Γενς Πέτερ Γιάκομπσεν είναι ένα νατουραλιστικό παραμύθι με ευτυχές τέλος, τυλιγμένο σε μια πανδαισία χρωμάτων και ήχων (οι ηχητικές και χρωματικές, «φωτογραφικές» περιγραφές του νερού, της φωτιάς, του ανέμου και των αντικειμένων θεωρούνται απαράμιλλες).

Ο νεαρός Μόγκενς, πρωταγωνιστής της ιστορίας, εξελίσσεται πνευματικά μέσα από τον έρωτά του για τρεις γυναίκες, οι οποίες ενσαρκώνουν τρεις διαφορετικές βιοθεωρίες. Η κατάκτηση του έρωτα εμφανίζεται εν τέλει ως μια διαδικασία ολοκλήρωσης του εαυτού, που χαρίζει την ευδαιμονία χάρη στην επιστροφή στη φυσική, θετική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης.



Η άποψή μου:

(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)

Ο συγγραφέας Γιενς Πέτερ Γιάκομπσεν θεωρείται κλασικός για τους Δανούς. Ζει στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και κατέχει μία θέση, δίπλα στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, στο πάνθεον της δανικής λογοτεχνίας. Στη νουβέλα του "Μόγκενς" (1882), αφηγείται ένα νατουραλιστικό παραμύθι, το οποίο ακολουθεί τη φόρμα των διηγημάτων ενηλικίωσης, που είναι τόσο της μόδας στις μέρες του στη Βόρεια Ευρώπη. Το κείμενό του λαμβάνει αποστάσεις από τον κυρίαρχο ρομαντισμό ανοίγοντας, με το εμπρεσιονιστικό ύφος των περιγραφών του, νέους δρόμους και θα επηρεάσει σημαντικά τους Σκανδιναβούς και Γερμανούς συγγραφείς στην καμπή του αιώνα.

Παρακολουθούμε τη διαδρομή του νεαρού Μόγκενς, προς την ωριμότητα και τη συναισθηματική ισορροπία. Παρόλα αυτά, δεν κινείται προς ένα καθορισμένο εξ' αρχής σκοπό, αλλά τονίζει τα στοιχεία που αναδεικνύουν την ατομικότητα και τη μοναδικότητα του ήρωα. Οι εικόνες που πλάθει, θυμίζουν τα παραμύθια του άλλου μεγάλου Δανού, του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν τη νατουραλιστική αφήγηση και τη στροφή στους μοντέρνους κανόνες αφήγησης.

Το κείμενο είναι σύντομο και μ’ ευχαρίστηση διάβαζα τις θαυμάσιες, λεπτομερείς ηχητικές και χρωματικές περιγραφές του Γιάκομπσεν. Ένιωθα ότι ήμουν μέρος της ιστορίας και την παρακολουθούσα από κοντά. Αισθάνθηκα ότι ζούσα στο κτήμα του Μόγκενς, ότι ήμουν παρούσα κι έβλεπα, ένιωθα, μύριζα την εναλλαγή των εποχών. Ο ήρωας χάνει την αγαπημένη του και αυτό τον επηρεάζει τόσο πολύ, που αλλάζει η ίδια του η προσωπικότητα και η ζωή. Καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες να βγει από το τέλμα της απελπισίας, της απόρριψης και της αγάπης. Έζησα μαζί του ολοζώντανα την εξέλιξη της προσωπικότητάς του μέσα από τις αλλεπάλληλες ερωτικές περιπέτειες. Με δεξιοτεχνία ο συγγραφέας οδηγεί τον ήρωα και τον αναγνώστη στη απελευθέρωση: από τις ζωώδεις παρορμήσεις της νεανικότητάς του, στον αγνό έρωτα, την πηγή της επίγειας ευδαιμονίας και στην ηθική ολοκλήρωση.

Η νουβέλα με άφησε με θετικά συναισθήματα και με γέμισε ελπίδα, καθώς εκφράζει και διερευνά την πεποίθηση ότι ο έρωτας δεν χρειάζεται να είναι άπιαστος και ανεκπλήρωτος, αλλά μπορεί να κατακτηθεί και να βιωθεί σε όλες του τις διαστάσεις.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Σειρά: MicroMEGA / Λογοτεχνία

Συγγραφέας: Jens Peter Jacobsen

Μετάφραση: Αγγελική Νάτση

Σελίδες: 112

Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2018

ISBN: 978-960-283-474-9

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Γιάκομπσεν (1847-1885) υπήρξε στα τέλη του 19ου αιώνα ο αδιαμφισβήτητος «κυρίαρχος του στιλ» στη σκανδιναβική λογοτεχνία.

Το ιδιαίτερο ύφος του επηρέασε όλη την επόμενη γενιά των Βορειοευρωπαίων συγγραφέων. Η βαθιά ψυχολογική εμβάθυνση στους χαρακτήρες του του χάρισε το χαρακτηρισμό του «μεγαλύτερου ψυχολόγου της νεότερης λογοτεχνίας», ενώ οι δυνατές περιγραφές του εκείνον του «μεγάλου ζωγράφου του πεζού λόγου».

Ο Rainer Maria Rilke, στο «Γράμματα σ’έναν νέο ποιητή», δήλωνε εκστασιασμένος πως δε μπορούσε να αποχωριστεί τα έργα του Γιάκομπσεν, ενώ ο κατάλογος των λογοτεχνών που θαύμαζαν τον Δανό ομότεχνό τους είναι μακρύς: Theodore Fontane, Thomas Mann, Stefan George, Stefan Zweig, Robert Musil, D.H. Lawrence...