Περίληψη οπισθόφυλλου:
Πριν σαράντα χιλιάδες χρόνια, μια γυναίκα Νεάντερταλ αγωνίζεται για την επιβίωση κι έρχεται αντιμέτωπη με λεοπαρδάλεις και βίσωνες, τον αμείλικτο χειμώνα και τη λιμοκτονία που τον συνοδεύει. Η Ρόουζ, μια έγκυος αρχαιολόγος στη σημερινή εποχή, κάνει μια εκπληκτική ανακάλυψη όταν βρίσκει το απολίθωμα ενός Νεάντερταλ δίπλα στα οστά ενός Homo sapiens. Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο γυναικών είναι η εμπειρία της μητρότητας -και ειδικότερα η στιγμή της γέννας, αυτή η μεγαλειώδης στιγμή που ενώνει τις ζωές των ανθρώπων όσες χιλιετίες κι αν περάσουν.
Οι "Αιώνιες γυναίκες" είναι ένα επικό ταξίδι στους αιώνες που μας ζητά να αναθεωρήσουμε τι ακριβώς σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Η άποψή μου:
(γράφει ο Βαγγέλης Τάτσης)
Υπάρχει το γνωμικό που λέει πώς «Εάν δεν γνωρίζεις από πού προέρχεσαι, δεν θα μπορέσεις να μάθεις ούτε που θέλεις να φτάσεις».
Η αναζήτηση της αλήθειας για το ποιοι είμαστε, μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό και πολλές φορές «σπάμε» οι ίδιοι τον καθρέφτη, μόλις αντικρίζουμε το παρελθόν, το οποίο μας προσδιορίζει.
Ο πιο βαθύς μελετητής του παρελθόντος είναι η ιστορία. Στο συγκεκριμένο βιβλίο της Claire Cameron με τον ατυχή ελληνικό τίτλο «Αιώνιες γυναίκες» και με τον πρωτότυπό της «Last Neanderthal» προσπαθεί να μας δείξει μέσα από τον δικό της «καθρέφτη» όχι μόνο από πού καταγόμαστε, μα και ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος με τον σύγχρονο άνθρωπο.
Το κείμενο της συγγραφέως δεν υστερεί διόλου από λογοτεχνική τεχνική και αυτό μπορεί κάλλιστα να το καταλάβει οποιοσδήποτε. Οι ήρωές της σκιαγραφούνται άρτια, δίνοντας πλήρη εικόνα της εποχής εκείνης, που ελάχιστοι γνωρίζουν, πλην των ερευνητών. Το εγχείρημά της αρκετά δύσκολο, και αυτό φαίνεται σε ορισμένα κομμάτια του βιβλίου αυτού, μα το προσπερνούμε καθώς οι εικόνες των λέξεων ζωντανεύουν, μας παίρνουν από το χέρι και μας οδηγούν στην εποχή που ο άνθρωπος δεν ήταν θεός.
Στην αρχή ο αναγνώστης, σαν ένας απλός παρατηρητής, κοιτάζει τους ήρωες και προσπαθεί να αντλήσει πληροφορίες της εποχής. Στη συνέχεια, νιώθει τον ήρωα σαν κάτι δικό του, σαν τον παλιό μακρινό συγγενή -έναν παππού, μια γιαγιά, έναν ξάδερφο. Ακόμα και αν ο αναγνώστης δεν ταυτιστεί με τους ήρωες της συγγραφέως, σίγουρα θα τον κάνει να κοιτάξει μέσα από το δικό του «καθρέφτη» και να αναζητήσει τον εαυτό του, όπως ποτέ άλλοτε.
Είναι κρίμα ένα τόσο όμορφο βιβλίο να έχει ένα εξώφυλλο σαν άρλεκιν και να πρέπει να διαβάσεις το οπισθόφυλλο για να σου δημιουργήσει μία διαφορετική οπτική, προκειμένου να μπεις στο εσωτερικό του και να το διαβάσεις...
Υπάρχει το γνωμικό που λέει πώς «Εάν δεν γνωρίζεις από πού προέρχεσαι, δεν θα μπορέσεις να μάθεις ούτε που θέλεις να φτάσεις».
Η αναζήτηση της αλήθειας για το ποιοι είμαστε, μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό και πολλές φορές «σπάμε» οι ίδιοι τον καθρέφτη, μόλις αντικρίζουμε το παρελθόν, το οποίο μας προσδιορίζει.
Ο πιο βαθύς μελετητής του παρελθόντος είναι η ιστορία. Στο συγκεκριμένο βιβλίο της Claire Cameron με τον ατυχή ελληνικό τίτλο «Αιώνιες γυναίκες» και με τον πρωτότυπό της «Last Neanderthal» προσπαθεί να μας δείξει μέσα από τον δικό της «καθρέφτη» όχι μόνο από πού καταγόμαστε, μα και ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος με τον σύγχρονο άνθρωπο.
Το κείμενο της συγγραφέως δεν υστερεί διόλου από λογοτεχνική τεχνική και αυτό μπορεί κάλλιστα να το καταλάβει οποιοσδήποτε. Οι ήρωές της σκιαγραφούνται άρτια, δίνοντας πλήρη εικόνα της εποχής εκείνης, που ελάχιστοι γνωρίζουν, πλην των ερευνητών. Το εγχείρημά της αρκετά δύσκολο, και αυτό φαίνεται σε ορισμένα κομμάτια του βιβλίου αυτού, μα το προσπερνούμε καθώς οι εικόνες των λέξεων ζωντανεύουν, μας παίρνουν από το χέρι και μας οδηγούν στην εποχή που ο άνθρωπος δεν ήταν θεός.
Στην αρχή ο αναγνώστης, σαν ένας απλός παρατηρητής, κοιτάζει τους ήρωες και προσπαθεί να αντλήσει πληροφορίες της εποχής. Στη συνέχεια, νιώθει τον ήρωα σαν κάτι δικό του, σαν τον παλιό μακρινό συγγενή -έναν παππού, μια γιαγιά, έναν ξάδερφο. Ακόμα και αν ο αναγνώστης δεν ταυτιστεί με τους ήρωες της συγγραφέως, σίγουρα θα τον κάνει να κοιτάξει μέσα από το δικό του «καθρέφτη» και να αναζητήσει τον εαυτό του, όπως ποτέ άλλοτε.
Είναι κρίμα ένα τόσο όμορφο βιβλίο να έχει ένα εξώφυλλο σαν άρλεκιν και να πρέπει να διαβάσεις το οπισθόφυλλο για να σου δημιουργήσει μία διαφορετική οπτική, προκειμένου να μπεις στο εσωτερικό του και να το διαβάσεις...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Tίτλος πρωτοτύπου: The last Neanderthal
Συγγραφέας: Claire Cameron
Μετάφραση: Δημήτρης Ζαχαράτος
Σελίδες: 360 / Διαστάσεις: 14 x 21 εκ.
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2019
ISBN: 978-618-83881-4-7
Η Claire Cameron είναι συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού The Millions και κείμενά της έχουν δημοσιευτεί ακόμη στους New York Times, στο Los Angeles Review of Books και στην ιστοσελίδα πολιτισμού Salon.
Το μυθιστόρημά της "The bear" έγινε νούμερο 1 μπεστ σέλερ στον Καναδά και το 2014 ήταν υποψήφιο για το Γυναικείο Βραβείο Λογοτεχνίας Bailey.
Ζει στο Τορόντο με τον σύζυγο και τους δύο γιους της.
.jpg)
