Βιβλιοάποψη: "Μεσ' από τις θάλασσες"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Το όνειρο που έμεινε όνειρο είναι η απαρχή ενός καινούργιου στόχου... Μέσα από 14 διηγήματα, με λόγο αυθεντικό και με προσωπικό στυλ, η συγγραφέας κατορθώνει να ακτινογραφήσει τη σύγχρονη εποχή αλλά και το βαθύ παρελθόν. Ο πόνος για την ιδιαίτερη πατρίδα, η προσφυγιά, οι τόποι της μνήμης, τα αναπάντεχα της ζωής, αλλά και ο έρωτας στοιχειοθετούν, ανάμεσα σε άλλα, τη θεματογραφία των διηγημάτων. Οι αφηγητές και οι ήρωες των ιστοριών αυτών ψηλαφούν τα τυφλά εκείνα σημεία που συνδέουν, συχνά ερήμην μας, την προσωπική με τη συλλογική ιστορία μας.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Στέλλα Ρωτού

Σελίδες: 96 / Διαστάσεις: 14 x 21

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2018

ISBN: 978-960-606-089-2

Η άποψή μου:

(γράφει ο Χρήστος Αναστασόπουλος)
Δεκατέσσερις φρέσκες ιστορίες, για ό,τι βασανίζει την ανθρωπότητα (γύρω από τη θάλασσα) σήμερα και όχι μόνο.

Η συγγραφέας ξεκινώντας, μας μιλάει για γεγονότα που συντάραξαν την Κύπρο. Ένας διάλογος στην αρχή είναι αρκετός για να καταλάβουμε τον έντονο προβληματισμό της για τους ανθρώπους που ξεχνούν την ιστορία του τόπου τους, τις επόμενες γενιές που ίσως αδιαφορήσουν για ό,τι κακό έγινε, μια που το παρελθόν θα τους είναι αρκετά μακρινό. Κάποια διηγήματα κρύβουν πόνο, κάποια άλλα νοσταλγία, αλλά κι έντονο φόβο για το μέλλον, μήπως και όλα αυτά επαναληφθούν, καθώς η ιστορία μας αφορά όλους και τείνει να επαναλαμβάνεται.

Μέσα από έναν έντονο λυρισμό, η κα. Ρωτού μάς δείχνει τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι δυο πλευρές, όταν αυτές είναι αντιμέτωπες. Όταν συνεργάζονται για το κοινό καλό, όλα είναι πιο εύκολα, όμως ακόμα και κάποια απλά πράγματα, όπως είναι η διαφορά ώρας, βάζουν εμπόδια για την επίλυση, την κατανόηση ή και το αντάμωμα δυο διαφορετικών πολιτισμών. Μας παρουσιάζει έναν κόσμο όπου υπάρχουν ουδέτερες ζώνες, διαφορετικοί πολιτισμοί, γλώσσες, θρησκείες, μα και έντονη νοσταλγία των ενηλίκων για τα παιδικά τους χρόνια, για την ανεμελιά, την αγάπη αλλά και για εκείνη τη μέρα που πάγωσαν όλα.

Σημασία για τη συγγραφέα βέβαια, έχει ο άνθρωπος και όχι τα υλικά αγαθά. Ο άνθρωπος είναι αυτός που κάνει τον τόπο και όχι το αντίθετο. Ο άνθρωπος είναι ικανός να φτιάξει αλλά και να καταστρέψει.

Άλλες ιστορίες μας μιλάνε για την απώλεια, τον θάνατο, τη μετανάστευση, τα όνειρα που κάνουμε χωρίς να υπολογίζουμε τη μοίρα... Ο έντονος προβληματισμός για την κοινωνία δεν παύει να υπάρχει καθώς και το ερώτημα: Γιατί πάψαμε να είμαστε άνθρωποι;

Η συγγραφέας μεταξύ άλλων, μας δίνει ένα όμορφο μάθημα και καλό είναι να ακολουθήσουμε τη συμβουλή της: "Το χθες έφυγε πέρα μακριά. Προσπέρασέ το. Το αύριο ίσως δεν έρθει ποτέ. Μην προσδοκάς. Το σήμερα είναι μπροστά σου. Απόλαυσέ το! Μην αφήσεις τις στιγμές να γίνουν φευγαλέες. Αυτές μόνον αξίζουν. Μην θυσιάζεις τα απλά καθημερινά στο κυνήγι των μεγάλων απολαύσεων. Μην προσπερνάς τα όμορφα. Εσύ τρέχεις να προλάβεις τη ζωή. Αυτή, βιάζεται, δεν σε περιμένει..."

Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Στέλλα Ρωτού γεννήθηκε και ζει στην Κύπρο.

Αγαπά τη θάλασσα, τα ταξίδια, τη φωτογραφία και το θέατρο.

Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά σε Κύπρο και Ελλάδα.

Συμμετείχε σε συλλογικές ανθολογίες διηγημάτων και ποίησης.