Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ναύπλιο, 1829: Η Δούκισσα της Πλακεντίας, έπειτα από πρόσκληση του Iωάννη Καποδίστρια, εγκαθίσταται στην Ελλάδα και η Μαντώ, ένα οχτάχρονο κορίτσι, μπαίνει στη δούλεψή της. Γίνεται η αφοσιωμένη της υπηρέτρια και μεγαλώνει στη σκιά της γυναίκας, που τόσο η προσωπικότητά της όσο και η συγκλονιστική της ιστορία σημάδεψαν την Ευρώπη του 19ου αιώνα.
Από τις λάσπες στους δρόμους του Ναυπλίου, όπου έπαιζε ξυπόλυτη, μέχρι τα μεγαλύτερα σαλόνια στο Παρίσι και τα παλάτια του Αγγλικού Βασιλείου, η Μαντώ θα χαράξει έναν δρόμο φωτισμένο από το πάθος να βρεθεί στην αγκαλιά του άντρα που έκλεψε για πάντα την καρδιά της.
Αθήνα, 2017: Η Γιασεμή, έπειτα από άλλη μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, βρίσκει έναν κατεστραμμένο πίνακα, στην κυριακάτικη βόλτα της στο Μοναστηράκι. Μαγεμένη από την εικόνα της πανέμορφης γυναίκας με το σμαραγδένιο κόσμημα, νιώθει την ανάγκη να ψάξει για το παρελθόν της και καταφέρνει να ανακαλύψει το ημερολόγιό της. Η ιστορία της υπηρέτριας της δούκισσας ξετυλίγεται μπροστά της. Όλο της το είναι απορροφάται από τη ζωή εκείνης της γυναίκας. Σα να χρειάζεται να μάθει την ιστορία της για να ξεχάσει τη δική της.
Πού μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα ο έρωτας; Στον θάνατο ή στη ζωή; Στον παράδεισο ή στην κόλαση; Στην αλήθεια ή στο ψέμα;
Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Διάλεξα αυτό το βιβλίο με δυο κριτήρια. Το ένα ήταν πως μόλις είχα διαβάσει το προηγούμενο μυθιστόρημά της, με τίτλο "Η διαθήκη του Ζάνα", το οποίο πραγματικά μου άρεσε πολύ και το δεύτερο κριτήριο, ήταν το εξώφυλλό του, ένα έργο τέχνης, για μένα! Ένα εξώφυλλο που σε προκαλεί να το πιάσεις και να διαβάσεις το οπισθόφυλλό του!
Έχοντας αυτά τα δύο κριτήρια στο μυαλό, ξεκίνησα το διάβασμα. Δυστυχώς διάβασα τις 619 σελίδες του μέσα σε δυόμιση μέρες. Λέω δυστυχώς, γιατί τελείωσε πολύ γρήγορα, μα ευτυχώς που είχα την τύχη να το διαβάσω, καθώς ήταν ένα υπέροχο βιβλίο. Θεωρώ ότι η συγγραφέας έχει να μας δώσει υπέροχα αναγνώσματα και στο μέλλον.
Το βιβλίο αυτό μάς μιλά για δυο διαφορετικές ιστορίες με δύο διαφορετικές χρονολογίες. Υπάρχουν γεγονότα του σήμερα αλλά και γεγονότα του χτες. Είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύουν τις παλιές ιστορίες και αυτές της Μαντούς, της Ροδάνθης και της Ευαγγελίας με μάγεψαν.
Η συγγραφέας με την εξαιρετική γραφή της με ταξίδεψε στις εποχές του Ναυπλίου, του Καποδίστρια, του βασιλιά Όθωνα και της Αμαλίας. Με παρέσυρε στη Γαλλία παρέα με τους ευγενείς και στην Αγγλική εξοχή με τα κάστρα και τους υπηρέτες της. Όλα αυτά έγιναν με τέτοιο τρόπο που με έκαναν να νιώσω κομμάτι της ιστορίας. Μόλις έκανα διάλειμμα και με απορροφούσαν πράγματα της καθημερινότητας, έπιανα τον εαυτό μου να μου λείπουν οι ήρωες αυτού του βιβλίου.
Το βιβλίο έχει ιδιαίτερα πρόσωπα, αλλά ξεχωρίζω τη Μαντώ. Είναι το κορίτσι που σε κάνει να πιστεύεις στον εαυτό σου και πως μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Γιατί εκείνη με τον χαρακτήρα και την εξυπνάδα της κατάφερε από υπηρέτρια να φτάσει πάρα πολύ ψηλά. Όμορφη, δυναμική, πεισματάρα αλλά και πολύ δίκαιη και δοτική στους ανθρώπους που αγαπούσε.
"Η υπηρέτρια της δούκισσας" είναι από τα πολύ καλά βιβλία που έχω διαβάσει τελευταία και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Όσο για τη συγγραφέα, εύχομαι να διαβάσω σύντομα το επόμενό της.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Θεοφανία Ανδρόνικου-Βασιλάκη
Σελίδες: 624 / Διαστάσεις: 14x20,5
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2018
ISBN: 978‐960‐621‐163‐8
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Θεοφανία Ανδρονίκου Βασιλάκη εργάζεται ως δημοσιογράφος σε περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες στον χώρο του καλλιτεχνικού και τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Επίσης έχει ασχοληθεί με την τηλεόραση, συμμετέχοντας ως κειμενογράφος και σεναριογράφος σε επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές.
Ως συγγραφέας εμφανίστηκε το 2009 με το βιβλίο "Δεσποινίς ετών 29... και κάτι ψιλά" (Μοντέρνοι Καιροί), το οποίο έγινε μπεστ σέλερ. Άλλα έργα της: "8 ψυχές που δεν έφυγαν" (Μοντέρνοι Καιροί, 2012), "Ο κορσές της Σταχτοπούτας" (Ψυχογιός, 2014), "Γυναίκες στα πρόθυρα... γάμου" (Ψυχογιός, 2015), "Η διαθήκη του Ζάνα" (Χάρτινη Πόλη, 2017).
.jpg)
