Περίληψη οπισθόφυλλου:
Κι όσο ο χρόνος φίδι γύρω
απ’το λαιμό σου τυλίγεται
τόσο βουλιάζεις στον ουρανό πιότερο
και το σώμα σου στη γη λιγοστεύει
ωσότου στον ουρανό μόνιμα
εγκαθίσταται
κι άκρη δε βρίσκει με τα μυστήρια
των μηχανών του...
Και χίλια χρόνια μετά θα διηγούμαστε
-όνειρα σαν του προφήτη Ιεζεκιήλ-
τις ίδιες ανέστιες ιστορίες...
Η άποψή μου:
(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)
Τέμνονται οι ζωές, οι μνήμες, οι θύμησες, οι ενοχές όλων μας. Περιπλέκονται σε μίτους περίεργους με χρώματα ζοφερά αλλά ωστόσο διαρκώς ολόλαμπρα.
Καθημερινοί άνθρωποι επαρχιακών πόλεων, ημι-αστοί, ημι-χωρικοί, ημι-υπάλληλοι, παρίες, τρελοί, ναυαγοί και κώνωπες, ατίθασοι μαθητευόμενοι νεαροί και ημι-πολίτες του κράτους τούτου περιδιαβαίνουν στα ποιήματα της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού. Τείνει χέρι προς χειραψία, όπως τιτλοφορεί τη συλλογή της. Απλή, καθημερινή κίνηση που έχει ήδη εκλείψει προ πολλού. Πρέπει να ξέρεις καλά τον άλλον για του «δώσεις» κάτι. Έστω και το χέρι σου για μια καλημέρα, έναν χαιρετισμό στο μέσο μιας ασήμαντης μέρας.
Βαθιά ανθρωπιστικά, εσωτερικά και θα τολμήσω να πω με πικρία, τόση που δεν αντέχεται μερικές φορές, η Βιβή Κοψιδά-Βρεττού μάς παραθέτει τις ποιητικές της στιγμές, μάς τις δείχνει μία-μία με την επιμέλεια και τη γνώση, την αγάπη και στοργή ενός ανθρώπου που επιμένει να μη σηκώνει το δάχτυλο και να δακτυλοδεικτεί όλα αυτά τα εφήμερα στιγμιότυπα, που κάποια από αυτά τουλάχιστον υπάρχουν μπροστά μας καθημερινά. Που τα προσπερνάμε, που τα θεωρούμε αμελητέες ποσότητες καθόλου ικανές να μας ταράξουν την γαλήνη, και που ελάχιστα κάποια στιγμή η μνήμη μας θα μπορέσει να τα ανακαλέσει τόσο εύκολα, αλλά μάς τα υποδεικνύει ως μέγιστα και σημαντικά ως προς την πορεία μας για την εσωτερική μας αναζήτηση.
Ουσιαστική, καίρια και ειλικρινής η ποιήτρια μάς οδηγεί στο να αντιμετωπίσουμε μία αλήθεια γνωστή, αλλά τεχνηέντως ξεχασμένη ότι, αυτό που εμείς θεωρούμε σημαντικό και μείζον, τέμνεται, διασταυρώνεται, περιπλέκεται και κυρίως εξαρτάται από το ασήμαντο και ελάσσων του διπλανού μας.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιήτρια: Βιβή Κοψιδά-Βρεττού
Σελίδες: 90
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2018
ISBN: 978-618-5286-52-1
Βιογραφικό της ποιήτριας:
H Βιβή Κοψιδά-Βρεττού γεννήθηκε στη Λευκάδα. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1993), με βαθμό άριστα. Υπηρέτησε ως φιλόλογος και από το 2003 ως Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων στο νομό Λευκάδας. Σημαντική είναι η συμβολή της στην κοινωνική έρευνα, την παιδαγωγική και τη φιλολογική επιστήμη. Έχει λάβει μέρος σε διεθνή και πανελλήνια συνέδρια. Μελέτες, άρθρα και βιβλιοκρισίες της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων, επιστημονικές επετηρίδες και στον Τύπο. Είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας και μέλος διαφόρων επιστημονικών εταιριών και φορέων. Έχει εκδώσει πολλά βιβλία φιλολογικού, παιδαγωγικού και λαογραφικού περιεχομένου και δύο ποιητικές συλλογές. Η ποιητική συλλογή "Χειραψίες μιας ασήμαντης μέρας" είναι το δωδέκατο βιβλίο της. Aπό τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί το δοκίμιό της "Λευκάδιος Χερν και Πιερ Λοτί" (2017).
.jpg)
