Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οι "Ιστορίες της διπλανής κρίσης" δεν είναι παρά μια προσωπική καταγραφή της "μνημονιακής" Ελλάδας, έτσι όπως έχει χαρτογραφηθεί ήδη στα κιτάπια της σύγχρονης ιστορίας. Άνθρωποι, συνάνθρωποι, υπάνθρωποι και απάνθρωποι, υπάλληλοι, ντελιβεράδες και μανατζαρέοι, παιδιά γερασμένα, γερασμένοι που νιώθουν παιδιά, ανήσυχες υπάρξεις και φιλήσυχες συνειδήσεις, γυναίκες και άντρες που τιμούν το ρόλο τους και ρόλοι που δεν βρήκαν ακόμα τους εκφραστές τους. Οι προσωπικοί μου ήρωες και αντι-ήρωες, κάτι άνθρωποι-διαμάντια που είχα την τύχη ν’ ανταμώσω, αλλά κι άνθρωποι-σαλιγκάρια, π’ αφήνουν μόνο λεκέδες στο πέρασμά τους... όλοι σε μια μεγάλη γειτονιά, που ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Το λες και "Οδηγό Επιβίωσης"...
Η άποψή μου:
(γράφει η Δήμητρα Παναρίτη)
«Οι ιστορίες της διπλανής κρίσης» είναι ένα βιβλίο που περιλαμβάνει μικρά αφηγήματα, με μεγάλη όμως, διδακτική αξία. Οι ήρωες είναι άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, που λίγο ή πολύ όλοι έχει τύχει να συναντήσουμε στη ζωή μας. Είναι η «αθάνατη» Ελληνίδα μάνα με τα ταπεράκια, η γιαγιά και ο παππούς με τις πολύτιμες συμβουλές τους, ο άστεγος με την πονεμένη ιστορία, η άνεργη που υποσιτίζεται -όχι από επιλογή- η γυναίκα που δείχνει αλληλεγγύη στον πρόσφυγα, οι νέοι που εγκαταλείπουν άρον-άρον την πατρίδα τους και άλλοι, που θα αφήσουν το στίγμα τους και θα μας προβληματίσουν με τα λόγια, αλλά κυρίως με τις πράξεις τους.
Η ανάγνωση του βιβλίου μού προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα: χαρά, λύπη, απογοήτευση, θυμό, γέλιο, ελπίδα όλα αυτά που νιώθει ένας ζωντανός άνθρωπος. Με κάποιες ιστορίες ταυτίστηκα. Άλλες πάλι μου θύμισαν ανθρώπους που έχω συναντήσει στη ζωή μου και ιστορίες που έχω ακούσει από μεγαλύτερους. Διάβασα αλήθειες που «πονάνε», για την οικονομική κρίση, για τον χρόνο και πώς τον διαχειριζόμαστε, όσος μάς δίνεται και που ποτέ δεν μας φτάνει για να τον αφιερώσουμε τη στιγμή που πρέπει, στους ανθρώπους που πρέπει, για τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες, για το βόλεμα που μας καθήλωσε στην απάθεια, για τις αναποδιές της ζωής, που δεν βρίσκουμε το κουράγιο να τις φέρουμε στα ίσα, γιατί χάσαμε την ανθρωπιά και τις αξίες μας, για την άνοιξη που περιμένουμε να έρθει και δεν έρχεται γιατί έχουμε κατεβασμένο το κεφάλι και το βλέμμα μονίμως κολλημένο στον χειμώνα, για το χάσμα των γενεών, για τη μοναξιά της τρίτης ηλικίας, για τα παραμύθια με τις βασιλοπούλες και τους πρίγκιπες που μας μεγάλωσαν και που ουδεμία σχέση έχουν με την αληθινή ζωή, για τον εγωισμό και την έπαρση αλλά και για τα ευχαριστώ και τις συγνώμες που δεν είπαμε.
Η γραφή είναι απλή, μεστή και διαφορετική σε κάθε ιστορία, πότε γλυκιά, πότε σκληρή, πότε αυστηρή, πότε αισιόδοξη και πότε χιουμοριστική. Τα μηνύματα που θέλει να περάσει η συγγραφέας είναι πολλά και ο αναγνώστης, μετά την ανάγνωση, θα μπει σε σκέψεις. Αυτό που κράτησα στο τέλος από όλες τις ιστορίες, είναι μια φράση: «Πως η θυσία είναι το άλλοθι για ένα προδομένο όνειρο». Και αυτόν που προδίδουμε συνήθως είναι ο εαυτός μας!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Μαρία Κανελλάκη
Σελίδες: 148 / Διαστάσεις: 21x15 cm
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2017
ISBN: 978-618-530-204-7
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Γέννημα Αθήνας, θρέμμα ηρωικής Μεγαλονήσου. Μεγάλωσε με αγάπη, κρητική διατροφή, Καζαντζάκη και μουσικές του Ξυλούρη, του Φουσταλιέρη και του Μουντάκη. Σπουδές στο χώρο της Επικοινωνίας και των Δημοσίων Σχέσεων και εργασία στο χώρο της πληροφορικής. Είχε την τιμή να φιλοξενηθεί κατά καιρούς σε ηλεκτρονικούς χώρους όπως: 24γράμματα, Βibliotheque, στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Ιnner & στο ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ του Γιώργου Ιατρίδη. Συμμετείχε στην έντυπη έκδοση: "Mια εικόνα... χίλιες λέξεις" (tovivlio.net-2016).
Συμμετείχε επίσης σε συλλογικές δουλειές στα e-books: "Το γραμμόφωνο" [Eπιμέλεια: Γιώργος Ιατρίδης], "Μια ιστορία αγάπης/15+1 bloggers" [Επιμέλεια έκδοσης: Γιάννης Φαρσάρης], "Ένας πίνακας... δυο ιστορίες: Αντανάκλαση-Παραμορφωτικός καθρέφτης" [Εκδόσεις: 24γράμματα], "25th hour project" [Eπιμέλεια έκδοσης: Γιώργος Ιατρίδης], "Η Σοφίτα" [Επιμέλεια έκδοσης: Μαρία Νικολάου], "Το μυστήριο του καφενείου" [Επιμέλεια έκδοσης: Μαρία Νικολάου]. Κείμενά της ερμηνεύτηκαν στη θεατρική παράσταση "DEADlivery boy", της ομάδας εκπαιδευτικών "Πολύδραση", στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων (Ιούλιος 2014).
.jpg)
