Περίληψη οπισθόφυλλου:
Τέσσερις γυναίκες που αναζητούν τη συγχώρεση, μα πάνω από όλα αναζητούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Η Αθηνά, η Ανθή, η Αλίκη και η Δόμνα. Η αρχή, η μέση και το τέλος μιας διαδρομής ατέλειωτης μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Η Αθηνά γεύεται τον παράνομο έρωτα. Το τέλος μιας αθωότητας, που γεννά στην ψυχή τις φλόγες μιας άσβεστης εκδίκησης. Η Ανθή έζησε τον πόλεμο, το θάνατο, την ορφάνια και τον αλληλοσπαραγμό. Αλλά η ζωή πάντα πρέπει να παίρνει κάτι για να σου δώσει ό,τι περισσότερο ποθείς. Η Αλίκη θέλει να εκδικηθεί τη μάνα της για τον πόνο που της χάρισε τότε. Και πλάι σε όλες τους η Δόμνα, πιστός φύλακας-άγγελος και Ιούδας τους...
Ένας φόνος που συγκλονίζει, ένα γράμμα που πρέπει να βρει τον παραλήπτη του. Το κλάμα ενός μωρού που γεννιέται μόνο του στα σκοτάδια και μια παράνομη υιοθεσία. Ένας κύκλος που πρέπει να κλείσει. Σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά, ο κήπος της μοναξιάς στέκει ολάνθιστος. Ο παράδεισος κρυμμένος σε μια χούφτα κόλαση. Το παρελθόν και το παρόν συγκρούονται και τότε αναμετριέται ο πόνος με το ψέμα. Μια συναρπαστική ιστορία έρωτα, προδοσίας και μυστικών γύρω από έναν αδιανόητο φόνο.
Η άποψή μου:
(γράφει η Κατερίνα Βερίγκα)
Η ιστορία ξεκινάει από τη δεκαετία του ’40 λίγο πριν τον πόλεμο. Μια γειτονιά με ανείπωτες επιθυμίες, μυστικά και απωθημένα. Πόσο δύσκολο ήταν τότε, ειδικά για μια γυναίκα έγγαμη, να ακολουθήσει την καρδιά της; Σχεδόν ανέφικτο. Οι ανασφάλειες, οι φόβοι, η κοινωνική κατακραυγή σε όλο τους το μεγαλείο.
Τέσσερις γυναίκες διαφορετικών γενεών είναι μοιραία μπλεγμένες μεταξύ τους και η κάθαρση θα αργήσει να έρθει για ορισμένες από αυτές. Παιδιά που κουβαλούν τα λάθη των γονιών τους, προβαίνουν σε τραγικές πράξεις πρώτα για τον ίδιο τους τον εαυτό. Εμμονές που εμποδίζουν την χαρά της καθημερινότητας και που δεν αγγίζουν την προσωπική ευτυχία.
Η συγγραφέας, Μαρία Χίου, εστιάζει στα συναισθήματα και τις προσωπικότητες καθώς και στη σκιαγράφηση των εκάστοτε εποχών μεταφέροντάς μας στο κλίμα. Δεν κουράζει με περιττές λεπτομέρειες. Για τις παλαιότερες γενιές επιλέγει την τοπική διάλεκτο και δίνει την πρέπουσα σημασία σε όλους τους ήρωες του βιβλίου. Ο κήπος της μοναξιάς πέρασε τις διακυμάνσεις του μέχρι να βρεθεί ο σωστός άνθρωπος και να του δώσει ξανά ζωή...
Ξεχώρισα το παρακάτω απόσπασμα: «Από κάθε άνθρωπο που έχουμε αντίκρυ μας κλέβουμε ένα κομμάτι, σε κάθε άνθρωπο που θα συναντήσουμε στο διάβα μας δίνουμε ένα κομμάτι. Έτσι φτιάχνονται οι ψυχές μας, κορίτσι μου. Από τέτοια κομμάτια. Αυτό που θα δώσω τώρα στην Δόμνα γίνεται καθρέφτης για να αντικρύσω τη μορφή μου. Θέλω να είμαι όμορφη όταν με κοιτάζω πάνω της, μωρό μου. Καταλαβαίνεις;»
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Μαρία Χίου
Σελίδες: 453 / Διαστάσεις: 14Χ20,5
Ημερ. έκδοσης: Δεκέμβριος 2016
ISBN: 978-618-5240-02-8
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Μαρία Χίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ και για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως υπάλληλος σε ιδιωτική τράπεζα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή, τη λογοτεχνία και τον εθελοντισμό. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Έργα της ιδίας: «Η Σιωπή του ποταμού», το οποίο απέσπασε το δεύτερο βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στην κατηγορία του μυθιστορήματος και το «Χέρια Γυμνά».
.jpg)
