Βιβλιοάποψη: "Ταξίδι"


Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ηρωίδα της ιστορίας μας -μιας ιστορίας που απευθύνεται σε μικρούς, μεγάλους και μεγαλύτερους- είναι ένα μοναχικό κορίτσι, το οποίο σχεδιάζει µια µαγική πόρτα στον τοίχο του δωµατίου του. Δραπετεύει μέσα της σ’ έναν κόσµο όπου το θαύµα, η περιπέτεια και ο κίνδυνος αφθονούν. Με το κόκκινο µολύβι στο χέρι δηµιουργεί ένα καράβι, ένα αερόστατο κι ένα ιπτάµενο χαλί που την πηγαίνουν ένα ονειρικό ταξίδι προς µια αβέβαιη µοίρα.

Όταν συλληφθεί από έναν απειλητικό αυτοκράτορα, µόνο µια πράξη τεράστιου θάρρους και καλοσύνης µπορεί να την ελευθερώσει. Θα καταφέρει άραγε να επιστρέψει στο σπίτι της και σε αυτό που ποθεί η καρδιά της;

Η άποψή μου:
(γράφει ο Γαβριήλ Αλεξάνδρου)
Σε κάποιες περιπτώσεις όντως τα λόγια είναι περιττά. Ακόμα και σε ένα παραμύθι. Όταν οι εικόνες μιλούν από μόνες τους κι ενίοτε φωνάζουν, τα λόγια ωχριούν. Όλα όσα μπορεί να πει μια εικόνα, δε μπορεί απόλυτα να εκφράσει ο προφορικός ή ο γραπτός λόγος. "Ταξίδι" είναι ο τίτλος του παραμυθιού, που απευθύνεται σε παιδιά και ενήλικες, σε εγγράμματους ακόμα κι αγράμματους, όπως ο Μέγας Βασίλειος είχε χαρακτηριστικά πει ότι "το βιβλίο των αγραμμάτων είναι οι εικόνες".

Όταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο του Aaron Becker από τις εκδόσεις Φουρφούρι μαγεύτηκα από το εξώφυλλο κι εν συνεχεία, από τη συνολική εικονογράφηση. Αφού το ξεφύλλισα με λαχτάρα μια φορά, κατόπιν το έκλεισα και το άνοιξα ξανά, ρουφώντας αδηφάγα την κάθε σελίδα, μέχρι που νοερά έγινα ένα με αυτήν την πανέμορφη ιστορία χωρίς λόγια.

Το παραμύθι ξεκινά με ένα μικρό κορίτσι, που ζώντας τη μάστιγα της σημερινής εποχής και συγκεκριμένα την αδιαφορία, τη μοναξιά και το υπαρξιακό αδιέξοδο, δημιουργεί με την εικαστική έκφραση της φαντασίας του και με τη βοήθεια ενός κόκκινου μολυβιού, το δικό του ταξίδι κάνοντας την υπέρβαση. Σε αυτό το ταξίδι, η μικρή πρωταγωνίστρια δραπετεύει μέσω μιας πόρτας που ζωγραφίζει στον τοίχο του δωματίου της, σ'ένα παραμυθένιο, μαγικό και πολλά υποσχόμενο κόσμο. Έτσι, γίνεται θεατής της φύσης και των πολιτισμών που σημάδεψαν την ανθρωπότητα και την εξέλιξή της, όπως ο Δυτικός, ο Ανατολικός και της Ασίας. Όπου κι όποτε συναντά αδιέξοδο, η μικρή ταξιδεύτρια χρησιμοποιεί το κόκκινο μολύβι της για να ζωγραφίσει διέξοδο, είτε με βάρκα είτε αερόστατο -ακόμα κι όταν φυλακίζεται σε κλουβί στην Κίνα, επειδή έκλεψε το μαγικό, κόκκινο πουλί.

Στο τέλος του παραμυθιού, το κορίτσι επιστρέφει στην πόλη του, έχοντας μαζί του το κόκκινο πουλί της ελευθερίας και του διακαούς πόθου για ελευθερία. Η αδιαφορία των γονιών του και της μεγάλης του αδερφής είναι πλέον άνευ σημασίας...

"Ο άνθρωπος είναι ζωή και υπέρβαση" έχει χαρακτηριστικά ειπωθεί από τον φιλόσοφο και υπαρξιστή Γκαμπριέλ Μαρσέλ. Ιδεολογικά μπορεί να σημαίνει ότι ο άνθρωπος επιζητά την παντογνωσία, την παντοδυναμία και τελικά την αθανασία. Αυτό το βιβλίο είναι μια καλή αρχή για μεγάλους και μικρούς να αναθεωρήσουν τη σχέση τους και θα πρέπει να κοσμεί κάθε βιβλιοθήκη. Πολλαπλά τα μηνύματα και θα πρέπει να γίνουμε όλοι "ευήκοοι" αποδέκτες των λόγων, αιτιών και της σημασίας που κρύβονται πίσω από το "Ταξίδι".

Πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο που ποτέ "δεν διάβασα"...


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Aaron Becker
Εικονογράφηση: Aaron Becker
Σελίδες: 40
Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2018
ISBN: 978-618-83850-5-4


Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Aaron Becker έχει κάνει πολλά αξέχαστα ταξίδια στη ζωή του. Έζησε στην αγροτική Ιαπωνία και την ανατολική Αφρική, ταξίδεψε µε ένα σακίδιο στην πλάτη από τη Σουηδία µέχρι τον νότιο Ειρηνικό, και πρόσφατα αποτόλµησε το ταξίδι από τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο για το Amherst της Μασαχουσέτης, την πόλη που ο ίδιος και η σύζυγός του, η κόρη και η τεµπέλα γάτα του αποκαλούν σήµερα σπίτι τους.

Μέχρι και σήµερα, ο αγαπηµένος του ταξιδιωτικός προορισµός παραµένει η φαντασία του, όπου συχνά µπορεί να τον βρει κανείς να σχεδιάζει µυστικές πόρτες και µαγικά φανάρια.

Γνωρίστε καλύτερα την ηρωίδα της ιστορίας, παρακολουθώντας το βίντεο.





Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr