Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η μικρή Αστρίτσα είναι καλόψυχη και γλυκιά, αλλά αντιμετωπίζει την καταπίεση και το χλευασμό από τους μεγαλύτερους και δυνατότερους πλανήτες, και ιδίως από τον κακό Τιτάνα, που την καταδικάζει να ζει στο κρύο και την παγωνιά.
Όλα αυτά όμως, μέχρι να επέμβει ο Μέγας Ήλιος, να συντρίψει με τη δύναμή του το κακό και να μετατρέψει τον μικρό, παγωμένο δορυφόρο στον ομορφότερο και πιο ζωντανό πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Μέσα από τη συμβολική γλώσσα του παραμυθιού αποτυπώνονται η δύναμη και η σωστή ή όχι χρήση της, οι αιώνιοι νόμοι του δικαίου και της αλήθειας και η αποκατάσταση της ισορροπίας μέσα από τον θρίαμβο της δικαιοσύνης.
Η άποψή μου:
(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)
Η εορταστική περίοδος είναι προ των πυλών. Οι σκέψεις πολλές για το τι θα πρέπει να αγοραστεί στους λιλιπούτειους, αναμένοντες τα δώρα. Σίγουρα οι περισσότεροι αυτών προσανατολίζουν τις ευχές τους προς τον Άγιο Βασίλη, σε συσκευασίες με περιεχόμενο ηλεκτρονικού τύπου και είδους. Η εποχή μας είναι σκληρή και τρέχει, και έχει απαιτήσεις ανάλογες. Μαζί όμως με τα ούτως ή άλλως δώρα τους, ή πιθανόν σε κάποια άλλη στιγμή, ξεχωριστή από αυτή που θα ανοίγουν οι μικροί και οι μικρές, συσκευασίες γιορτινές κάτω από στολισμένα δέντρα, θα ήταν συναρπαστικό ίσως για αυτούς να λάβουν ένα ακόμα δώρο, ξεχωριστό, ιδιαίτερο. Ένα δώρο που θα δε θα συνοδεύει το μπούγιο, συγνώμη για την έκφραση μου αυτή, των υπολοίπων. Ένα ή και περισσότερα βιβλία.
Το "Αστρίτσα" του Βαγγέλη Τάτση θα μπορούσε κάλλιστα να είναι λοιπόν ένα από αυτά τα βιβλία. Κυρίως για τις μικρότερες ηλικίες, σε αυτές που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του παιδιού, πιστεύω ότι διαβάζοντάς το θα αποκομίσουν οι πιτσιρικάδες αρκετά.
Η ιστορία έχει κάπως έτσι: Όλοι οι πλανήτες συνωμοτούν. Όλοι οι πλανήτες χλευάζουν τον αδύνατο. Όλοι μπορούν και το κάνουν γιατί δεν υπάρχει όριο και ενσυναίσθηση. Και ο αμυνόμενος, η Αστρίτσα εν προκειμένω, καρτερεί τη δικαιοσύνη και δεν αυτοδικεί. Δεν κατηγορεί. Εξυψώνεται όταν έρχεται η ώρα της κρίσης και μπαίνει μπροστά βάζοντας αυτή τα πράγματα στη θέση τους. Τακτοποιεί τα εκκρεμή ζητήματα με τους άλλους με γνώμονα την αγάπη και τη συγχώρεση. Και αποζητά τη λύτρωση για όλους.
«Απλά» πράγματα δηλαδή, καθημερινά, που τα συναντούμε στη ζωή μας και κυρίως τα αντιμετωπίζουν οι μικροί μας φίλοι στο σχολείο, μέσα από το bullying, την απόρριψη, και κυρίως τη στάση μιας κοινωνίας απέναντι στον αδύνατο και αδύναμο. Ο Βαγγέλης Τάτσης με αρωγό την υπέροχη εικονογράφηση της Χριστίνας Φλώρου (να μείνω λίγο εδώ, λέγοντας ότι η Χριστίνα Φλώρου έχει αποδώσει εικαστικά με ακρίβεια, τόσο τον συναισθηματικό κόσμο της Αστρίτσας όσο και την όλη εξέλιξη της ιστορίας-παραμυθιού), οπότε και ξετυλίγει αυτό το κουβάρι των σχέσεων μεταφέροντάς μας μακριά από τη Γη, σε μία άλλη διάσταση. Σε αυτή του απέραντου σύμπαντος. Ενός σύμπαντος που καθ’ ουσία και ολοκληρία κρύβουμε όλοι μέσα μας.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Θεματολογία: Παιδικά, εφηβικά & εικονογραφημένα βιβλία
Συγγραφέας: Βαγγέλης Τάτσης
Εικονογράφηση: Χριστίνα Φλώρου
Σελίδες: 46
Ημερ. έκδοσης: Δεκέμβριος 2017
ISBN: 978-618-5318-16-1
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Βαγγέλης Τάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975, όπου εργάζεται και ζει με την οικογένεια του. Έχει δύο παιδιά.
Έχει γράψει αρκετά θεατρικά έργα με τον Θανάση Σταυρόπουλο, μεταξύ αυτών το «Περί ελιάς ο λόγος» (που ανέβηκε το 2000 στο θέατρο Βράχων), το «Το χέρι της κούκλας» (2011-2012 στη θεατρική σκηνή του Αντ. Αντωνίoυ), το «Βραδινή έξοδος» (2011 στο θέατρο Αργώ της Αιμιλίας Υψηλάντη). Το «Αι 2 τραγωδίαι» (2015-2016 στο θέατρο Βαφείο), καθώς και αρκετά θεατρικά έργα, τα οποία έλαβαν μέρος σε διάφορους πολυχώρους και bar theatres.
Με αφορμή την ένταξη του έργου «Stage Alive» το 2011 στο Μουσείο Θεάτρου, συν-ίδρυσε την εταιρία θεαμάτων Stage Alive. Το 2014 πήρε ενεργό μέρος στο θεατρικό παιχνίδι για τα παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου» Ασχολείται με τη μουσική.
Βιογραφικό της εικονογράφου:
H Χριστίνα Φλώρου γεννήθηκε στην Αθήνα και δικηγορεί στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Eγκληματολογία κι έκανε σπουδές στο πιάνο και την κλασική κιθάρα. Ασχολείται με τη στιχουργική και την ποίηση και έχει δημοσιεύσει δύο ποιητικές συλλογές: «Διάλογοι από τις Δύο Άκρες του Γκρεμού» (Μιχ. Σιδέρης, 2009) και «Κροκοδείλια Δάκρυα» (Λεξίτυπον, 2011).
Μιλά αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Ασχολήθηκε από πολύ νεαρή ηλικία με τη ζωγραφική. Έργα της χρησιμοποιήθηκαν στη σκηνογραφία των παραστάσεων «Διάλογοι από τις δυο Άκρες του Γκρεμού» (ποιητικό-μουσικό-θεατρικό δρώμενο Οbi Uptown, 2009) και «Μορφέας» (διαδραστικό θεατρικό δρώμενο, Τεχνόπολις, 2010). Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις ζωγραφικής όπως: «Το Ελληνικό χρώμα της Ειρήνης» που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών (2009), η αναδρομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο: «Σύνορα, Όρια, Διαβάσεις Αυτογνωσίας», που συνδιοργανώθηκε από την Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Καιροί Δράσης» και το Μορφωτικό Κέντρο της Αιγυπτιακής Πρεσβείας (2010), η έκθεση «Παρ-ενθέσεις ζωής» όπου εκτέθηκαν έργα της και του Λεόντιου Πετμεζά, έλαβε χώρα στη γκαλερί Αrt Kolonaki και διοργανώθηκε από τον επιμελητή τέχνης Γιώργο Γουρλά (2012), στην έκθεση με τίτλο «Η τέχνη ταξιδεύει στον Πειραιά», που έλαβε χώρα στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.
