Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο Μάνος και η Άννα ξεκινούν τη ζωή τους στην κρίση. Υπερπληθυσμός, μετανάστευση, φτώχεια, εγκληματικότητα, εξαθλίωση, εθνικισμός και τρομοκρατία είναι το σκηνικό μέσα στο οποίο δημιουργούν την οικογένειά τους και χτίζουν τη ζωή τους. Δεν αντιδρούν όταν πρέπει. Κανείς δεν αντιδρά. Θα εναντιωθούν ποτέ και με ποιον τρόπο;
Έτος 2057.
Παγκοσμιοποιημένη οικονομία και διακυβέρνηση με κλειστά σύνορα. Απομονωτισμός, τοπικής εμβέλειας διαδίκτυο και μέσα ενημέρωσης. Έλεγχος των γεννήσεων και των θανάτων. Ταξικές κι επαγγελματικές ζώνες ασφυκτικά κλειστές. Όποιος δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στις υποχρεώσεις, που του έχουν ανατεθεί από τους ιθύνοντες, ολισθαίνει σε κατώτερη κοινωνική κλίμακα.
Η κρίση και η μετά κρίση περίοδος, σε μια ακραία εκδοχή της, οδηγούν στον θάνατο των ανθρώπων και του πολιτισμού, ή μήπως στην αφύπνιση και στο ξημέρωμα μιας καλύτερης εποχής; Ένας μυστικός αθέατος κόσμος που αναπτύσσεται θα κατορθώσει να παίξει ρόλο στο παρόν και στο μέλλον;
Η ιστορία μιας οικογένειας, που βιώνει τη δύσκολη εποχή, αφυπνίζεται, συνειδητοποιεί, αλλάζει, μεταμορφώνεται. Μέσα από τις δυσκολίες και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις θα βρουν οι ήρωες τη δύναμη και τον τρόπο να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους, τις ζωές τους αλλά και τον κόσμο ολόκληρο;
Η άποψή μου:
(γράφει η Δήμητρα Παναρίτη)
Η ουτοπία είναι ένα φανταστικό μέρος που δεν υπάρχει πουθενά. Η δυστοπία, από την άλλη, είναι μια κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη ή τρομακτική. Άρα η Ευτοπία θα μπορούσε να είναι η ιδανική κοινωνία.
Αυτή ονειρεύεται η συγγραφέας και μέσα από τη σκληρή πραγματικότητα του βιβλίου της -όσο ακραία κι αν φαίνεται η εκδοχή του μέλλοντος που μας παρουσιάζει- καταφέρνει να πετύχει τον στόχο της: να αφυπνίσει τον αναγνώστη και να θυμίσει σε όλους μας τις ανθρώπινες αξίες, αυτές για τις οποίες πρέπει να αγωνιστούμε, όσο ακόμα είναι καιρός...
Βρισκόμαστε στο έτος 2057, στην μετά κρίση περίοδο. Ο κόσμος πριν την επιβολή του μανιφέστου είχε καταρρεύσει. Παντού υπήρχε πείνα και δυστυχία. Πόλεμοι, τρομοκρατία, εγκληματικότητα, υπερπληθυσμός, έλλειψη βασικών αγαθών για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Φοβόσουν να κυκλοφορήσεις στους δρόμους, αλλά και στο σπίτι σου! Γι’αυτό δημιουργήθηκε το μανιφέστο. Σας θυμίζει κάτι η "προ μανιφέστου" εποχή; Ναι, καλά το καταλάβατε. Είναι η εποχή που ζούμε! Και πολύ φοβάμαι πως αν σήμερα δεν αντιδράσουμε, το βιβλίο αυτό θα γίνει το ζοφερό μέλλον, το δικό μας αλλά και των παιδιών μας...
Ένα ζευγάρι, ο Μάνος και η Άννα, που ξεκινούν τη ζωή τους στην κρίση, δεν αντιδρούν. Τριάντα χρόνια αργότερα είναι αρκετά για να ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του μανιφέστου. Αρκετά για να προετοιμαστεί και να εκπαιδευτεί ο κόσμος στις μεγάλες αλλαγές και να προχωρήσει στις επόμενες, τις ολοκληρωτικές. Ο κλοιός σφίγγει και οι νεότεροι άνθρωποι -εκείνοι της μελλοντικής εποχής- συνειδητοποιούν πως δεν είναι τίποτα άλλο από μπαταρίες μιας συσκευής, που προορισμός τους είναι να κάνουν τη μηχανή να δουλεύει. Να παράγει πλούτο και αγαθά για να τα χαίρονται οι λίγοι, οι ισχυροί. Δεν αποδέχονται τη μοίρα τους -αυτή στην οποία τους καταδίκασε η προηγούμενη γενιά- και παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Αρχίζουν και αμφισβητούν το μανιφέστο που τους επέβαλλαν. Ο κόσμος στον οποίο ζουν, έχει καταρρεύσει στη συνείδησή τους την ίδια στιγμή που ένας άλλος αθέατος έχει ήδη δημιουργηθεί. Από ποιους; Από εκείνους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, γιατί πάντα αυτοί είναι που γράφουν την ιστορία: οι ασυμβίβαστοι, οι ελεύθεροι, αυτοί που αμφισβητούν και δεν χωράνε στα καλούπια που τους στριμώχνουν.
Τι θα γίνει όταν συνειδητοποιήσουν την πλάνη τους; Μπορεί να υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος, χωρίς να τον έχει αντιληφθεί ο υπαρκτός; Κινδυνεύουν οι ήρωες και αν ναι, από ποιους; Μήπως ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο εαυτός τους τελικά; Μήπως αυτόν θα πρέπει πρώτα να αψηφήσουν για να επιφέρουν τις αλλαγές που θέλουν στον κόσμο; Η κατάργηση της ατομικής ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων γίνεται η κινητήριος δύναμη, εκείνη που τους αφυπνίζει και τους ξυπνά από τον λήθαργο.
Αν αυτό το βιβλίο είναι η δυσοίωνη πρόβλεψη για το μέλλον, που έχει σχεδιαστεί ερήμην μας, μήπως ήρθε η ώρα να δράσουμε; Η γραφή της συγγραφέως είναι κα-τα-πλη-κτι-κή! Δεν κουράζει και όσα γράφει, είναι αυτά ακριβώς που χρειάζονται. Η ιδέα της συγκεκριμένης ιστορίας είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, οι περιγραφές άρτιες με κινηματογραφική ροή και η πλοκή τόσο συγκλονιστική που δεν θέλεις να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου! Αν και τα βιβλία με τις πολλές σελίδες με «τρομάζουν», αυτό ήταν το πρώτο που ήθελα να έχει κι άλλο κι ευτυχώς, θα υπάρξει, αφού πρόκειται για τριλογία. Αυτό το βιβλίο με ταρακούνησε και θα ταρακουνήσει κι όσους το διαβάσουν!
Δεν θέλω όμως να πω περισσότερα. Πραγματικά με έχει ενθουσιάσει αυτό που διάβασα και συνιστώ σε όλους να το διαβάσουν. Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν τόσοι αξιόλογοι Έλληνες συγγραφείς -οφείλω να ομολογήσω πως τον τελευταίο καιρό με έχουν εκπλήξει ευχάριστα! Αυτό το βιβλίο δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αυτά των ξένων ευπώλητων συγγραφέων και νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να στηρίξουμε λίγο περισσότερο τους Έλληνες συγγραφείς, ακόμα και τους πρωτοεμφανιζόμενους, όπως είναι η κα. Παπαθεοδώρου, γιατί έχουν πολλά να πουν μέσα από το έργο τους. Η Ελληνική αγορά είναι μικρή, οι συγγραφείς πλέον είναι περισσότεροι από τους αναγνώστες κι αν δεν τους στηρίζουμε κι εμείς, με τι κουράγιο να συνεχίσουν να γράφουν, ποιος θα τους διαβάζει; Είναι κρίμα να προσπερνάμε τέτοια δημιουργικά μυαλά! Και μιλάω ειδικά για βιβλία που θα μπορούσαν σε άλλη χώρα να έχουν γίνει best sellers με εκατομμύρια αντίτυπα, χώρια που αν τα ανακάλυπταν στο Hollywood, θα γίνονταν ακόμα και υπερπαραγωγές! Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Ευτοπία #1 / Τα χρόνια του μανιφέστου
Συγγραφέας: Άννη Παπαθεοδώρου
Σελίδες: 484 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2018
ISBN: 978-960-9585-84-2
Πρώτη δημοσίευση στο site τοβιβλίο.net.
.jpg)
