Βιογραφικό του συγγραφέα:
O Γιώργος Ζώτος γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μέχρι στιγμής τρία βιβλία: «Ένοχος λαγός» (2013), «Φονικό κοντσέρτο» (2015) και «Βροχή από αίμα» (2015) από τις εκδόσεις Βασιλείου. Τα δύο πρώτα είναι αστυνομικά μυθιστορήματα, κινηματογραφικής δράσης με ήρωα τον Λεωνίδα Πολίτη, έναν παραχαράκτη ζωγράφο που μπλέκεται σε απρόοπτες περιπέτειες ενώ το τελευταίο κινείται στην κατηγορία του ψυχολογικού θρίλερ με επίσης καταιγιστική δράση και συνεχείς ανατροπές.
Έχει γράψει επτά θεατρικά έργα: «Γυναικεία υπόθεση» (2013), «Ασανσέρ» (2015), «Ενοικιάζεται διαμέρισμα» (2015), «Η γιαγιά μας πέθανε» (2015), «Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε» (2016), «Ο φόνος είναι τέχνη» (2016) και «Ράβε ξήλωνε» (2017), το τελευταίο με την Εβίτα Ασλανίδου. Επίσης έχει γράψει δύο κινηματογραφικά σενάρια μεγάλου μήκους: «Ντέστινι» (2016) και «Βροχή από αίμα» (2016). Τα τελευταία χρόνια ζει με τη σύζυγο και την κόρη του στην Αρτέμιδα Αττικής, όπου κατά καιρούς αρθρογραφεί για διάφορα ψυχαγωγικά και κοινωνικά site.
Έχει γράψει επτά θεατρικά έργα: «Γυναικεία υπόθεση» (2013), «Ασανσέρ» (2015), «Ενοικιάζεται διαμέρισμα» (2015), «Η γιαγιά μας πέθανε» (2015), «Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε» (2016), «Ο φόνος είναι τέχνη» (2016) και «Ράβε ξήλωνε» (2017), το τελευταίο με την Εβίτα Ασλανίδου. Επίσης έχει γράψει δύο κινηματογραφικά σενάρια μεγάλου μήκους: «Ντέστινι» (2016) και «Βροχή από αίμα» (2016). Τα τελευταία χρόνια ζει με τη σύζυγο και την κόρη του στην Αρτέμιδα Αττικής, όπου κατά καιρούς αρθρογραφεί για διάφορα ψυχαγωγικά και κοινωνικά site.
Τα έργα του:
Ένοχος λαγός / περίληψη:
Συνήθως δεν δίνω βάση σε ανώνυμα τηλεφωνήματα, στα οποία μάλιστα μου δίνουν διαταγές. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η πρόκληση ήταν μεγάλη και τα χρήματα πολλά.
Η πιστή αντιγραφή έργων τέχνης είναι, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, αυτό που ξέρω να κάνω καλά, καλύτερα απ' όλους, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Η αντιγραφή, λοιπόν, ενός σκίτσου της σχολής του Ντύρερ και η τοποθέτησή του στη θέση του αυθεντικού μέσα στην κρεβατοκάμαρα μιας έπαυλης -πραγματικού φρουρίου- έκανε τη δουλειά ακόμη πιο επικίνδυνη, αλλά και πιο ενδιαφέρουσα. Και όλα πήγαιναν καλά, μέχρις ότου η γνωριμία μου με μια εκρηκτική καλλονή θα άλλαζε τα πάντα. Η Αντριάνα ήταν μια ξανθιά κούκλα που κυκλοφορούσε με ένα τσαντάκι λίγο πιο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αντί για κραγιόν, μάσκαρα και άλλα γυναικεία αξεσουάρ, μέσα είχε ένα όπλο, πολλά μετρητά και ένα κινητό που δεν σταματούσε να χτυπάει. Και τότε κατάλαβα ότι η περιπέτεια μόλις άρχιζε.
Ένα ατέλειωτο κυνηγητό σε τρεις πόλεις που κόβει την ανάσα και κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο κυνηγός και ποιο το θήραμα. Αυτό που, όμως, όλοι ξέρουν είναι το δόλωμα: Ο "ένοχος λαγός".
Στοιχεία βιβλίου:
Συγγραφέας: Γιώργος Ζώτος
Σελίδες: 280 / Διαστάσεις: 11x15
Ηλικία: + 18
Ημερ. έκδοσης: Νοέμβριος 2013
ISBN: 978-960-304-041-5
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Φονικό κονσέρτο / περίληψη:
Το όνομά μου είναι Λεωνίδας Πολίτης. Η πιστή αντιγραφή έργων τέχνης είναι, χωρίς ίχνος υπερβολής, αυτό που ξέρω να κάνω καλά, καλύτερα από όλους, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Όταν λοιπόν δέχτηκα την υπερβολικά συμφέρουσα πρόταση που μου έγινε να αντιγράψω έναν πίνακα, δεν φανταζόμουν σε πόσο βαθιά νερά ήμουν έτοιμος να βουτήξω. Η νυχτερινή είσοδος στη βίλα του Ιταλού ακόλουθου Τζοβάνι Στάπι μπορεί να έμοιαζε εύκολη υπόθεση, όμως τελικά έκρυβε θανάσιμα μυστικά.
Μέσα στις επόμενες μέρες θα έβρισκα μπροστά μου αιμοδιψείς σαδιστές, αδίστακτους συλλέκτες έργων τέχνης, θηριώδεις κακοποιούς και πάνοπλους μαφιόζους, που θα έκαναν τα πάντα προκειμένου να με δουν νεκρό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μια γοητευτική και συνάμα δηλητηριώδης ύπαρξη που γνώριζα καλά από το πρόσφατο παρελθόν έκανε την εμφάνισή της με το δικό της, όπως πάντα, εντυπωσιακό τρόπο, μπερδεύοντας ακόμη πιο πολύ το κουβάρι του μυστηρίου. Ένα κουβάρι που όλα έδειχναν ότι ξεκινούσε από τη Ρώμη και δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα κατέληγε πάλι εκεί.
Στοιχεία βιβλίου:
Συγγραφέας: Γιώργος Ζώτος
Σελίδες: 288 / Διαστάσεις: 11x15
Ηλικία: + 18
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2015
ISBN: 978-960-304-044-6
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Βροχή από αίμα / περίληψη:
Η γυναίκα γύρισε με μια ανακούφιση στην έκφρασή της. Μια ανακούφιση που εξανεμίστηκε αμέσως μόλις είδε τη λεπίδα του μαχαιριού. Ο τρόμος πήρε τη θέση του στο πρόσωπό της και, ευτυχώς, δεν μ' έκανε να διστάσω καθόλου. Πρώτη μαχαιριά στην κοιλιά. Λάθος μου, δεν πεθαίνει έτσι και σίγουρα δεν πεθαίνει αθόρυβα. Το διόρθωσα αμέσως με τη δεύτερη στο λαιμό της. Μία. Δύο. Η απορία πλέον είχε διαλύσει όλους τους άλλους μορφασμούς της. Ένα "Γιατί εμένα;" που το έβρισκα απόλυτα φυσιολογικό και μακάρι να είχα το χρόνο να της εξηγήσω. Αν και φαντάζομαι ότι ούτε και τότε θα με δικαιολογούσε. Στην τρίτη μαχαιριά, ίσως και από τη δεύτερη, ήταν νεκρή.
Συνέχισα μετρώντας "Έξι, επτά, οκτώ...". Όταν σταμάτησα, σκέφτηκα ότι μάλλον ήμουν ξανά στο γρουσούζικο δεκατρία. Έχωσα μία τελευταία κάπου κοντά στην καρδιά. Το μαχαίρι σφήνωσε ανάμεσα σε δύο πλευρά και δεν μπορούσα να το τραβήξω. Τι σκατά; Μ' έπιασε πανικός. "Δεν είναι δυνατόν να μην μπορείς να το τραβήξεις", σκέφτηκα, "σιγά το δύσκολο πια". Έβαλα και τα δυο μου χέρια στη λαβή. Κι όμως... Σήκωσα ολόκληρο το κορμί της μαζί με το μαχαίρι, αλλά εκείνο αρνιόταν πεισματικά να ξεκολλήσει. Το άφησα εκεί.
Στοιχεία βιβλίου:
Ξεκίνησα από το "Βροχή από αίμα" (τρίτο στη σειρά έκδοσης) και κατέληξα πως ήταν ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα τσέπης, που μας παρουσιάζει τη ζωή ενός κατά συρροή δολοφόνου. Έναν άντρα που ενώ φαινομενικά τα έχει όλα, του λείπει κάτι. Αυτό το κάτι, το βρίσκει στη λεπίδα του μαχαιριού του. Πολύ γλαφυρές περιγραφές γεμάτες ένταση, ειδικά στις σκηνές των φόνων και άλλοτε γεμάτες πάθος -γιατί μην ξεχνάμε ότι ο δολοφόνος είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που κάνει έρωτα, τρώει με τη σύζυγο του κι ερωτεύεται. Το πρωί στην εταιρεία του και το βράδυ κουκουλωμένος με το αδιάβροχό του ψάχνει το επόμενό του θύμα. Βρήκα εξαιρετικό τον τρόπο που ο συγγραφέας χειρίζεται την κάθε κίνηση του ήρωά του, ώστε αυτός να φτάσει στο επιθυμητό, που δεν είναι άλλο από τον φόνο. Ένα μυθιστόρημα τσέπης που αξίζει να γνωρίσετε. Όταν άρχισα να το διαβάζω προσπάθησα να μπω στην ψυχολογία του ήρωα -για ποιο λόγο αφαιρεί ζωές; Αυτή είναι η επιτυχία του μυθιστορήματος. Δεν ψάχνουμε τον δολοφόνο. Τον γνωρίζουμε και τον ακολουθούμε!
"Ο ένοχος λαγός" ακολούθησε στη συνέχεια, παρά το γεγονός ότι είναι το πρώτο του συγγραφέα. Άλλο ένα βιβλίο από τον ταλαντούχο Γιώργο Ζώτο και τις εκδόσεις Βασιλείου γεμάτο μυστήριο και ίντριγκα. Ο συγγραφέας κερδίζει και σε αυτό του το πόνημα τον αναγνώστη γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο, κάνοντάς τον να λειτουργεί σαν να ήταν ο ίδιος ο ήρωας. Με γραφή κατανοητή και με ζωντανές περιγραφές μάς βάζει στον κόσμο του πρωταγωνιστή. Χαρακτήρες δυναμικοί και η αγωνία παραμένει αμείωτη χωρίς να κάνει κοιλιά το κείμενο, σε όλο το βιβλίο. Θεωρώ ότι ο Γιώργος Ζώτος έχει δημιουργήσει τη δική του σχολή, καθώς τη γραφή του και τον τρόπο που χειρίζεται κείμενο και ήρωες δε μπορούμε να τα συγκρίνουμε με κανένα. Έχουν το δικό τους μοναδικό στίγμα!
"Το φονικό κονσέρτο" είναι η συνέχεια του "Λαγού" κι αυτό φαίνεται από τις πρώτες σελίδες. Ο συγγραφέας και σε αυτό το βιβλίο σε πρώτο πρόσωπο συνεχίζει την ιστορία του Λεωνίδα Πολίτη, παρουσιάζοντάς μας τις περιπέτειές του. Κι εδώ οι περιγραφές αφήνουν τον αναγνώστη με το στόμα ανοιχτό. Η αγωνία φτάνει στο ζενίθ, καθώς οι καταιγιστικές εξελίξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Το ενδιαφέρον μένει αμείωτο για τον αναγνώστη, το κείμενο είναι γρήγορο χωρίς να κουράζει και δικαιολογεί την κάθε πράξη των ηρώων. Στην τελευταία φράση καταλαβαίνει κανείς ότι θα έχουμε και συνέχεια! Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει έναν δικό του κόσμο μέσα στον οποίο κινούνται ήρωες που έχουν να δώσουν πολλά στον αναγνώστη. Είναι από εκείνα τα βιβλία που δε θέλεις να τελειώσουν. Που θα ήθελες να βρίσκεσαι εσύ ο ίδιος, στη θέση των ηρώων. Αυτό που με συναρπάζει στη γραφή του Γιώργου Ζώτου είναι, ότι δεν χρησιμοποιεί βαρύγδουπες λέξεις και χαρακτηρισμούς. Επίσης εντάσσει τους ήρωές του σε μια κοινωνία γνώριμη για τον αναγνώστη κι έτσι τους κάνει πιο προσεγγίσιμους. Η επιτυχία του συγγραφέα είναι ότι ενώ "Κονσέρτο" και "Λαγός" αποτελούν συνέχειες, μπορούν να διαβαστούν και χώρια χωρίς να εξαρτάται το ένα από το άλλο, σαν αυτοτελείς ιστορίες.
Πρώτη δημοσίευση στο site τοβιβλίο.net.
Πρώτη δημοσίευση στο site τοβιβλίο.net.