Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο χρόνος, τα γεγονότα, τα πρόσωπα.
Όπλο στον κρόταφο.
Κι η ζωή γελά.
Όλα μια ψυχοπαθής πλάνη.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιήτρια: Κωνσταντίνα Σούλτη
Σελίδες: 98 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2018
ISBN: 978-960-9585-85-9
Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Το να πει κάποιος τη γνώμη του για ένα μυθιστόρημα είναι σαφώς πιο εύκολο από το να μιλήσει για ένα βιβλίο ποίησης, αφού σίγουρα είναι κάτι πιο σύνθετο.
Ο μόνος λόγος που θα το κάνω, είναι γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο με έκανε να νιώσω πράγματα. Δεν ξέρω αν είναι τα σωστά, γιατί η ποίηση είναι κάτι που ο καθένας -θεωρώ ότι- την αντιλαμβάνεται διαφορετικά.
Όμως όταν ανατριχιάζεις, όταν βουρκώνεις, τότε πιστεύω πως αυτό το βιβλίο σ'έχει ταξιδέψει και σ'έχει κάνει να βουτήξεις με μακροβούτι στην ψυχή σου! Εγώ τουλάχιστον έτσι ένιωσα, καθώς διάβαζα "Το δωδεκάμηνο της νύχτας".
Κάθε μήνας έχει και μερικά ποιήματα "δεμένα" μαζί του. Ποιήματα που μιλάνε για τη φιλία, την αγάπη, την αυτοτιμωρία, την αυτογνωσία και ό,τι άλλο μπορεί να νιώσει κανείς... Διάβαζα από δυο φορές το κάθε ποίημα και μετά έκλεινα τα μάτια και ταξίδευα, έκλεινα τα μάτια και αναρωτιόμουν πως ένα κορίτσι είκοσι χρονών γράφει με τόση σοφία! Γιατί η ποιήτρια αυτού του βιβλίου είναι μόλις είκοσι ετών. Είναι εκπληκτικό!
Για επίλογο, θα ήθελα να κλείσω με ένα ποίημα του Ιουνίου, που είναι από τα αγαπημένα μου.
Πρώτη δημοσίευση στο site τοβιβλίο.net
Το να πει κάποιος τη γνώμη του για ένα μυθιστόρημα είναι σαφώς πιο εύκολο από το να μιλήσει για ένα βιβλίο ποίησης, αφού σίγουρα είναι κάτι πιο σύνθετο.
Ο μόνος λόγος που θα το κάνω, είναι γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο με έκανε να νιώσω πράγματα. Δεν ξέρω αν είναι τα σωστά, γιατί η ποίηση είναι κάτι που ο καθένας -θεωρώ ότι- την αντιλαμβάνεται διαφορετικά.
Όμως όταν ανατριχιάζεις, όταν βουρκώνεις, τότε πιστεύω πως αυτό το βιβλίο σ'έχει ταξιδέψει και σ'έχει κάνει να βουτήξεις με μακροβούτι στην ψυχή σου! Εγώ τουλάχιστον έτσι ένιωσα, καθώς διάβαζα "Το δωδεκάμηνο της νύχτας".
Κάθε μήνας έχει και μερικά ποιήματα "δεμένα" μαζί του. Ποιήματα που μιλάνε για τη φιλία, την αγάπη, την αυτοτιμωρία, την αυτογνωσία και ό,τι άλλο μπορεί να νιώσει κανείς... Διάβαζα από δυο φορές το κάθε ποίημα και μετά έκλεινα τα μάτια και ταξίδευα, έκλεινα τα μάτια και αναρωτιόμουν πως ένα κορίτσι είκοσι χρονών γράφει με τόση σοφία! Γιατί η ποιήτρια αυτού του βιβλίου είναι μόλις είκοσι ετών. Είναι εκπληκτικό!
Για επίλογο, θα ήθελα να κλείσω με ένα ποίημα του Ιουνίου, που είναι από τα αγαπημένα μου.
Πρωινά αμνησίας
Κάθε πρωινό που ξυπνώ
θυμάμαι να μου συστήνομαι
στο κατώφλι του καθρέφτη μου
για τις φορές που με ξέχασα στο χθες.
.jpg)
