Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η Έλσα είναι εφτά χρονών και δεν μοιάζει με κανένα κορίτσι της ηλικίας της. Η γιαγιά της είναι εβδομήντα εφτά χρονών και όλοι τη θεωρούν εντελώς παλαβή. Όλοι εκτός από την Έλσα, η οποία είναι σίγουρη πως η γιαγιά της είναι μια ιδιοφυΐα. Έτοιμη για όλα, προκειμένου να διασκεδάσει ή να προστατεύσει την εγγονή της. Ακόμη και να διαρρήξει τον ζωολογικό κήπο, να πυροβολήσει με πέιντμπολ ή να φλερτάρει αστυνομικούς. Είναι όχι μόνο η καλύτερη, αλλά και η μοναδική φίλη της Έλσας.
Τα βράδια η Έλσα βρίσκει καταφύγιο στις ιστορίες που πλάθει η γιαγιά της για τα έξι φανταστικά βασίλεια, εκεί όπου κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται φυσιολογικά.
Όλα αυτά σταματούν ξαφνικά, όταν η γιαγιά πεθαίνει. Έχει αφήσει όμως πίσω της το πιο συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού για την Έλσα: ένα σωρό επιστολές, τις οποίες θα πρέπει να παραδώσει στους αποδέκτες τους, ανθρώπους με τους οποίους η γιαγιά είχε συγκρουστεί. Έτσι ξεκινάει η μεγάλη περιπέτεια της Έλσας, χάρη στην οποία θα ανακαλύψει την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από τα παραμύθια της γιαγιάς, μιας γυναίκας που πραγματικά δεν έμοιαζε με καμία άλλη.
Η άποψή μου:
(γράφει ο Χρήστος Αναστασόπουλος)
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο κι αμέσως έπιασα το στιλό και ξεκίνησα να σημειώνω φράσεις και παραγράφους που μου άρεσαν. Λίγο αργότερα, συνειδητοποίησα πως ήταν πάρα πολλές...
Κάθε ιστορία που περιγράφει τη σχέση γιαγιάς-εγγονής έχει κάτι το μαγικό! Όσοι είχαν καλές σχέσεις ή μεγάλωσαν με τον παππού ή τη γιαγιά θα λατρέψουν αμέσως τη συγκεκριμένη.
Η γιαγιά της σχεδόν οχτάχρονης, ευφυούς Έλσας ήταν γιατρός κάποτε, πήρε βραβεία και οι δημοσιογράφοι έγραφαν άρθρα γι’αυτή· ταξίδευε στα πιο φριχτά μέρη του κόσμου όταν όλοι οι άλλοι έφευγαν από κει. Έσωζε ζωές και πάλευε σε ολόκληρο τον πλανήτη ενάντια στο κακό. Όπως κάνουν οι σούπερ ήρωες. Τώρα στα εβδομήντα εφτά η μυγιάγγιχτη «κοινωνία» λέει πως δεν της επιτρέπεται να χειρουργεί, οπότε κάνει ό,τι της καπνίσει, δε λογαριάζει κανένα, θεωρείται τρελή και έχει αμέτρητα μπλεξίματα με τους γείτονες και την αστυνομία.
Η γιαγιά είναι ανορθόγραφη, η εγγονή τη διορθώνει συνεχώς και έχει απίστευτη πλάκα να παρακολουθούμε τους διαλόγους τους. Οι δυο τους, εκτός από την ιδιαίτερη σχέση, έχουν δημιουργήσει και μια δική τους μυστική γλώσσα, κάτι που όλες οι γιαγιάδες πρέπει να έχουν με τα εγγόνια τους, όπως είχα την τύχη να έχω κι εγώ με τη δική μου γιαγιά. Η γιαγιά της Έλσας επινοεί δικά της παραμύθια, για να διασκεδάσει, να εκπαιδεύσει και να διδάξει την εγγονή της, που βέβαια έχουν ένα μικρό προβληματάκι με το τέλος τους, αλλά αυτό δεν πτοεί τη μικρή από το να λατρέψει όλες τις ιστορίες της. Η πιο γνωστή παραμυθοχώρα είναι η Μιάμας και το να αφηγείται κανείς ιστορίες εκεί είναι το πιο ευγενές επάγγελμα. Όποιος μπορεί να δώσει ζωή σε μια αφήγηση γίνεται ισχυρότερος κι από έναν βασιλιά. Η βιβλιοθήκη δεν λέγεται βιβλιοθήκη αλλά τράπεζα και κάθε βιβλίο είναι και αξίζει μια περιουσία.
Η Έλσα είναι ένα πολύ διαφορετικό παιδί σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας της, δεν είχε ποτέ της κανένα φίλο, εκτός από τη γιαγιά της και γίνεται αρκετά συχνά θύμα των συμμαθητών της. Η γιαγιά βέβαια είναι ικανή να ξεκινήσει καβγά σε ένα δωμάτιο όπου δεν υπάρχει ψυχή και είναι απόλυτα σίγουρη πως το δωμάτιο είναι αυτό που μπορεί να ξεκινήσει πρώτο τον καβγά.
Η ιστορία, εκτός από το να μας διασκεδάζει, δε σταματά ποτέ να μας διδάσκει ή να μας υπενθυμίζει κάποια ιδανικά και αξίες. Μας μιλάει για τη δύναμη του ΟΧΙ και του ΝΑΙ. Μας αναφέρει πως μια βασίλισσα έχει στα χέρια της όλη την εξουσία, μόνο όσο οι υπήκοοί της φοβούνται τις συγκρούσεις. Η γιαγιά πριν πεθάνει έχει ετοιμάσει μια αποστολή για την εγγονή της -ένα κυνήγι θησαυρού- και θα πρέπει να παραδώσει κάποια γράμματα. Η εγγονή έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με ετερόκλητους ανθρώπους και αναρωτιέται ασταμάτητα για πολλά πράγματα. Πώς είναι δυνατόν κάποιος που γελάει πολύ να μεγαλώσει και να γίνει ένα θλιμμένο άτομο; Ποιο είναι το τέρας; Του μοιάζουμε; Έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση; Τα τέρατα ήταν πάντα τέρατα; Γιατί κάποια που είναι δεν το δείχνουν και γιατί κάποια το κουβαλάνε μέσα τους;
Βλέπουμε το κουβάρι της ιστορίας να ξετυλίγεται πολύ όμορφα κι αργά και προς το τέλος καταλαβαίνουμε πως όλοι οι ήρωες της πολυκατοικίας συνδέονταν με τη γιαγιά. Αυτή η πολυκατοικία είναι η κοινωνία μας. Αυτοί οι ήρωες είμαστε εμείς!
Κλείνω, με τη σπουδαιότερη κατά τη γνώμη μου φράση της γιαγιάς: "Μόνο οι διαφορετικοί άνθρωποι αλλάζουν τον κόσμο, κανείς φυσιολογικός δεν έχει αλλάξει ποτέ το παραμικρό."
Να μη φοβόμαστε να είμαστε διαφορετικοί!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Ξένη πεζογραφία
Τίτλος πρωτοτύπου: Min mormor hälsar och säger förlåt
Γλώσσα πρωτοτύπου: Σουηδικά
Συγγραφέας: Φρέντρικ Μπάκμαν
Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος
Σελίδες: 512 / Διαστάσεις: 14 X 20,6
Ημερ. έκδοσης: Ιούλιος 2017
ISBN: 978-960-04-4825-2
.jpg)
