Περίληψη οπισθόφυλλου:
Γιατί λέγεται πως η Πόλη δεν αλώθηκε, αλλά παραδόθηκε; Γιατί δεν συμμετείχαν όλοι οι πολιορκημένοι στην άμυνά της; Γιατί αναθεμάτισε ο μετέπειτα πατριάρχης Γεννάδιος τον αγωνιζόμενο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο; Γιατί δήλωσε ο Πορθητής πως κατακτώντας την Πόλη πήρε την «εκδίκηση των Τρώων»; Έχουν οι Ρωμιοί της Πόλης καταγωγή «βυζαντινή»; Τι φορούσαν οι αυτοκράτορες της Ρωμανίας; Γιατί θεωρήθηκε η Ρουμανία «Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο»; Γιατί μιλούσαν οι Εβραίοι της Πόλης ισπανικά; Γιατί έχουν οι Φαναριώτες κακή φήμη; Γιατί αναθεμάτισε ο Γρηγόριος Ε΄ την Ελληνική Επανάσταση; Γιατί έχουν οι περισσότεροι Ελληνορθόδοξοι της Πόλης πρώτη γλώσσα την τουρκική; Γιατί έχουν κηρύξει πόλεμο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες; Γιατί πίνουν οι σημερινοί Τούρκοι πολύ περισσότερο τσάι απ’ ό,τι καφέ; Γιατί ήταν η οθωμανική Πόλη γεμάτη ξύλινα κτίσματα και πότε και πώς εξαφανίστηκαν;
Σε αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις ψάχνει απάντηση το παρόν οδοιπορικό, τόσο στις σελίδες της ιστορίας όσο και στους δρόμους της ίδιας της Πόλης. Προσκαλεί τον αναγνώστη να γνωρίσει μία ιστορική περιοχή της Κωνσταντινούπολης κατά μήκος του Κερατίου κόλπου. Οι δρόμοι, τα κτίρια και τα ερείπιά τους αποτυπώνουν την διαδρομή μιας πόλης σε αέναη μετάλλαξη: την μετάβαση από την βυζαντινή στην οθωμανική Πόλη και από εκείνη στην μεγαλούπολη του σήμερα. Παράλληλα σκιαγραφεί όψεις της γεμάτης εντάσεις και αντιφάσεις τουρκικής κοινωνίας των ημερών μας.
Η άποψή μου:
(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)
Πριν πολύ καιρό -νομίζω ήταν 2015- από μια επιμονή και προσωπική εμμονή θα έλεγα για την Κωνσταντινούπολη, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Αλέξανδρου Μασσαβέτα «Κωνσταντινούπολη-Η πόλη των απόντων». Ο τίτλος του με ιντριγκάρισε, το περιεχόμενό του με γοήτευσε. Κυριολεκτικά το ρούφηξα μέχρι τελευταίας τελείας. Τι κρίμα, σκέφτηκα, θα μπορούσε να γράψει πολλά ακόμα, αλλά ήταν ήδη ένα πόνημα εξακοσίων και βάλε σελίδων οπότε, δικαιολογημένες οι ελλείψεις του. Μετά, ξεχάστηκα με άλλα αναγνώσματα, ο κύριος Μασσαβέτας εξέδωσε το οδοιπορικό «Μικρά Ασία-Το παλίμψηστο της μνήμης» και κάπου εκεί τελείωσαν οι αναγνωστικές μου επαφές μαζί του. Μέχρι που τον Δεκέμβριο του 2017 εκδίδεται το «Κωνσταντινούπολη-Στις γειτονιές του Κερατίου»...
Αρχικά χάρηκα γιατί εκδόθηκε ένα τέτοιο βιβλίο -συμπλήρωμα στο αρχικό ή όχι; Μετά τρόμαξα, απόρησα από το εξίσου μεγάλο μέγεθός του με το πρώτο του βιβλίο. 624 σελίδες μόνο για τον Κεράτιο; Τόσες ήταν περίπου για όλη την Κωνσταντινούπολη! Τι έγραψε; Τι χώρεσε εκεί μέσα που δεν θα ήταν παραπανίσιο ή έστω ακόμα και κουραστικό για έναν αναγνώστη; Και σιγά το πολύ σπουδαίο κομμάτι της Πόλης! Εκτός του Πατριαρχείου, τι άλλο να χωρέσει ο Κεράτιος και οι γειτονιές του;
Τα πάντα. Όλα. Χωρίς ίχνος υπερβολής. Χωρίς πλατειασμούς. Χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις υπερφίαλης συγγραφικής ματαιοδοξίας εκ μέρους του συγγραφέα, πιάνει από το χέρι τρυφερά τον κάθε έναν αναγνώστη χωριστά και τον οδηγεί μέσα από όλα τα στενοσόκακα του Κερατίου. Πίσω από τις γκρεμισμένες μάντρες του, στις ερειπωμένες εκκλησιές του, στους μαχαλάδες και τα φαντάσματα των αυτοκρατορικών και μεταβυζαντινών χαλασμάτων του, που στέκονται επίμονα ακόμα όρθια και σου ψιθυρίζει στο αυτί όλα τα μυστικά του τόπου τούτου από αρχής του. Μαθαίνεις ό,τι δεν μπόρεσε ένα σχολειό να σου πει για τους Φαναριώτες. Πούθε ήρθαν, πώς ρίζωσαν, πώς μεγαλούργησαν, πώς ξέπεσαν. Πώς οι εκδιωγμένοι Σεφαρδίτες Εβραίοι της Ιβηρικής κάπου εκεί στα 1492 και 1497 έφτασαν στο Μπαλάτ και ρίζωσαν. Γιατί το Οικουμενικό Πατριαρχείο βρίσκεται μονίμως υπό πίεση και από ποιους. Πώς οι ένδοξες αυτοκρατορικές Βλαχέρνες έχουν γίνει σκιά του εαυτού τους και είναι πια βουτηγμένες στη λήθη και την εγκατάλειψη. Και όλα αυτά είναι απλές επικεφαλίδες δικές μου.
Αν σας αρέσουν λοιπόν οι αλήθειες, αν δεν φοβάστε να ακούσετε και να διαβάσετε για το τι ήταν όντως η Κωνσταντινούπολη κάποτε και κυρίως εκείνη εκεί η περιοχή της, τολμήστε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Αφήστε την υπέροχη και γεμάτη γνώση γλώσσα του Αλέξανδρου Μασσαβέτα να σας ξεναγήσει, αλλά κυρίως να σας γνωρίσει και να σας διδάξει μυστικά και ξεχασμένα κομμάτια. Δικά μας, αλλά ταυτοχρόνως και πολλών, άλλων λαών που μπλέχτηκαν στην ίδια μοίρα με εμάς, στην ίδια πόλη, στις ίδιες γειτονιές του Κερατίου, κάπου εκεί στην πάλαι ποτέ κραταιά Κωνσταντινούπολη.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Χώρες και Πολιτισμοί
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Μασσαβέτας
Σελίδες: 624 / Διαστάσεις: 14Χ21
Ημερ. έκδοσης: 07/12/2017
ISBN: 978-960-167-352-3
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Cambridge, αλλά παράτησε τη νομική καριέρα με απέραντη ικανοποίηση το 2003 και μετακόμισε στην Πόλη. Η μετοίκηση αυτή ήταν αποτέλεσμα της έλξης που ο χώρος και ο χρόνος της Πόλης άσκησαν πάνω του, ένα δυνατό δέσιμο, που ακόμη διαρκεί. Έχοντας "πειραματιστεί" σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους, δουλεύει ως δημοσιογράφος σε ελληνικά και βρετανικά μέσα από το 2003. Από το 2005 ως το 2009 υπήρξε ανταποκριτής της "Καθημερινής" στην Πόλη, ενώ συνεχίζει από το 2004, ως ανταποκριτής του "Mergermarket" πρακτορείου οικονομικών ειδήσεων του ομίλου των Financial Times. Από το 2011 συνδιευθύνει το ξενοδοχείο "Άνεμος" στο Κάστρο της Ίμβρου. Αλλά κατά βάση είναι επαγγελματίας νομάς. Όταν δεν περιφέρεται σε μέρη μακρινότερα, κινείται στο τρίγωνο Πόλη-Λονδίνο-Αθήνα.
