---Δημοσίευση: 10/01/2025---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
H Βασίλισσα του Αργεντίνικου Νουάρ Κλαούδια Πινιέιρο επανέρχεται με το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο της σε ένα είδος που έχει δείξει ότι χειρίζεται με εξαιρετική μαεστρία. Η εξιχνίαση ενός εγκλήματος γίνεται αφετηρία για να χτίσει το πορτρέτο της χώρας της και να μιλήσει για τη διαπλοκή δημοσιογραφίας και εξουσίας.
Παράλληλα, αποδομεί το κλασικό νουάρ, «όπου η συνήθης απαισιόδοξη και απογοητευμένη οπτική του κόσμου οδηγεί αναπόφευκτα σε αδιέξοδο» (Revista de Estudios Hispánicos), συστήνοντάς μας ένα νέο είδος μυθιστορήματος, που κρατά ξάγρυπνους τους αναγνώστες, όσο ασκεί έντονη κοινωνική κριτική, όπως μόνο η Πινιέιρο ξέρει να κάνει.
Η άποψή μου:
Η Μπέτι Μπου ήταν πάντα ένα τολμηρό καρτούν: με σήμα κατατεθέν το στράπλες μίνι φόρεμα, την καλτσοδέτα, το πλούσιο ντεκολτέ και τις ατίθασες μπούκλες της, το μελαχρινό pin up girl έγινε σύμβολο της γυναικείας σεξουαλικής απελευθέρωσης, σε μια εποχή που η γυναίκα «έπρεπε» να είναι λιγότερο έντονη, λιγότερο ενδιαφέρουσα, λιγότερο παρούσα.
Η Μπέτι Μπου της Κλαούντια Πινιέιρο μπορεί να πήρε το όνομά της χάρη στην ομοιότητά της με τον φανταστικό χαρακτήρα της δεκαετίας του ’30, δεν είναι ωστόσο το μοναδικό κοινό στοιχείο που μοιράζεται με την πρωτότυπη εκδοχή. Με περίσσια τόλμη, η ηρωίδα της Πινιέιρο, η Νούριτ Ίσκαρ, προσπαθεί να αφήσει πίσω την τελευταία ατυχή συγγραφική της απόπειρα, δεχόμενη την πρόταση του διευθυντή της εφημερίδας Ελ Τριμπούνο και πρώην εραστή της, Λορένσο Ρινάλδι, να ασχοληθεί με τον θάνατο του Πέδρο Τσασαρέτα. Αυτοκτονία αναφέρει το αρχικό πόρισμα της αστυνομίας, δολοφονία συμπεραίνει εκείνη.
Και, παρόλο που η δουλειά της δεν είναι η ερευνητική δημοσιογραφία, αλλά η καταγραφική της περιρέουσας ατμόσφαιρας με το κύρος της συγγραφικής της ιδιότητας, η Νούριτ δεν έχει σκοπό να περάσει τον χρόνο της στο πολυτελές ιδιωτικό συγκρότημα Μαραβιγιόσα κάνοντας βουτιές στην πισίνα ή τζόγκινγκ με τους μόνιμους κατοίκους.
Η Μπέτι Μπου δεν ήταν για μένα μια απλή αστυνομική ιστορία. Μου πρόσφερε κάτι επιπλέον: τη μυρωδιά από δημοσιογραφικά γραφεία, τα αστεία της πιάτσας που έχω ανταλλάξει με συναδέλφους κατά καιρούς (με πλέον αγαπημένο «αυτοί οι νέοι γράφουν με τα πόδια τους»), την αγάπη για τη σωστή χρήση της γλώσσας και τα καλογραμμένα κείμενα. Ήταν ακόμα η συγκινητική προσκόλληση του παλιού στη δουλειά των ονείρων του, κι ας μην είναι πια τέτοια κι ας το ξέρει, η αίσθηση της αδρεναλίνης από το ρεπορτάζ και η ανατριχίλα που προκαλεί το φλερτ με την αλήθεια στον άπειρο δημοσιογράφο.
Ήταν, επίσης, κατά την προσφιλή συνήθεια της Πινιέιρο, μια κριτική της αργεντίνικης κοινωνίας, αλλά και της δύναμης των ΜΜΕ και του διαδικτύου, της ολοένα αυξανόμενης τάσης των social media να αντικαταστήσουν τον Τύπο. Η πραγματικότητα για τη γυναίκα που βρίσκεται στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της, η κοινωνική ανισότητα, το free pass των πλουσίων, ο τρόπος που καριέρες εκτοξεύονται και η ευκολία με την οποία καταστρέφονται, η αστυνομική διαφθορά, η επιρροή της πολιτικής στα Μέσα. Τίποτα δεν ξεφεύγει από την πένα της Πινιέρο, που χάρη στις εκδόσεις Carnivora έχει ήδη αποκτήσει το δικό της αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα.
Στοιχεία βιβλίου:
Σειρά: Negra
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Κλαούδια Πινιέιρο
Μετάφραση: Ασπασία Καμπύλη
Σελίδες: 344
Ηλικίες: Ενηλίκων
Ημερ. έκδοσης: Δεκέμβριος 2024
ISBN: 978-618-87057-7-7
Βιογραφικό της συγγραφέως:
.jpg)
