---Δημοσίευση: 26/01/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
[...] Τούτη η αφήγηση, εάν δεν είναι κάτι που γίνεται στη φαντασία μου, θα ξετυλίξει τις αλήθειες της μνήμης μου -με την επιφύλαξη να καθοδηγούμαι από το θυμικό μου. Γιατί εγώ ήμουν εκείνη που πιο πολύ από όλους στερήθηκα πατρίδα και οικογένεια, στερήθηκα τον ίδιο μου τον εαυτό ως μέρος μιας ολότητας. Και τώρα έχω φτάσει στα όρια της αντοχής μου. Αισθάνομαι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, την ανάγκη να βρεθώ στον τόπο μου και να βρω τη ρίζα της ύπαρξής μου. Η απουσία απέκτησε δικαίωμα στο όνομά μου, με λένε έκτη Κόρη.
Η τρέλα είναι καλός αγωγός της αλήθειας. Όταν η αντοχή εγκαταλείπει το τελευταίο ξέφτι και το περίγραμμα των ορίων χάσκει επικίνδυνα, δεν απομένει τίποτε άλλο παρά η φωνή μας. Μια διαφορετική γυναίκα, η Έκτη, η Ευρωπαία Καρυάτιδα, βρίσκει τη φωνή της. Αφηγείται τα παθήματα και τα κατορθώματα των θνητών μες στα χρόνια που στέκει μόνη. Και το δικό της πένθος, γαντζωμένο στο υφαντό της, παλινδρομεί και μπλέκεται στα λόγια της. Συνοδοιπόροι της στην αφήγηση, σαν χορός τραγωδίας, γυναίκες και άντρες που πάλεψαν, επέζησαν, έζησαν και δημιούργησαν. Μαζί της κι άλλα Υφαντά που στέκουν μακριά από τον τόπο τους. Όλα επιζητούν την επιστροφή τους. Ή μια επανάσταση.
Η άποψή μου:
«Κάλλιο να ‘χω στον τόπο μου ελιές και παξιμάδι παρά στα ξένα ζάχαρη και να ορίζουν άλλοι.»
---Ελληνική παροιμία---
Αρχή γενομένης από μία αφήγηση ή μία μυθοπλασία, ένα βιβλίο δύναται να μετουσιωθεί σε εγχειρίδιο βαθιάς φιλοσοφικής σκέψης, εσωτερικής αναζήτησης και στο τέλος να καταλήξει σε ένα ανάγνωσμα εκτός από ουσιαστικό σε ευχάριστο, και το κυριότερο χρήσιμο.
Η Βίκη Κοσμοπούλου με το βιβλίο της «ΕΚΤΗ», όχι μόνο καταφέρνει κάτι τέτοιο, αλλά τολμώ να πω, μας το χαρίζει απλόχερα. Η βάση του είναι η ιστορίας μίας «γυναίκας» που την αποκόπτουν βίαια από την ίδια της τη ζωή. Της στερούν την πατρίδα, την οικογένεια, την Ιστορία της, την ίδια. Την απομονώνουν σε ένα μεγαλοπρεπές κτίριο και εκεί την αφήνουν, έτσι ευάλωτη, μοναχική και αποκομμένη από όλους και όλα, να αναπολεί και να στοχάζεται. Έτσι όπως ακούγεται, θα φανταζόταν κάποιος ότι θα μπορούσε να είναι ένα βιβλίο με δραματικές πτυχές, ερωτικές απογοητεύσεις και κατεστραμμένες γυναικείες υπάρξεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η «γυναίκα», είναι υπαρκτή. Είναι «ζωντανή» και την γνωρίζουμε όλοι. Είναι η ΕΚΤΗ Καρυάτιδα, που ζει στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο...
Με αυτή λοιπόν την ιδέα, παίρνει αφορμή και καταπιάνεται η συγγραφέας παρουσιάζοντας -μα πόσο γλαφυρά είναι η αλήθεια!- τον λογισμό, τις ανησυχίες, τους φόβους και τις προσδοκίες αυτού του μαρμάρινου πλάσματος. Ο λόγος της είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το σήμερα. Ξέρει, γνωρίζει και μιλάει για όλα αυτά που ταλαιπωρούν την Ελλάδα. Εισχωρεί βαθύτατα στην ανθρώπινη ύπαρξη ως απόλυτη και μέγιστη γνώστρια. Άλλωστε τα 2.500 χρόνια που κουβαλά, της επιτρέπουν να κατέχει όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά και την ίδια την Ιστορία.
Κάθε κεφάλαιο στο βιβλίο αρχίζει με λόγο γνωστό σε αυτήν. Φράσεις ανθρώπων που έζησαν και μεγαλούργησαν στη δική της εποχή δένονται με τη σύγχρονη σκέψη της. Ενδιαμέσως κείμενα -στάσιμα, τα ονομάζει η συγγραφέας- που ως άλλοι κομμοί και θρήνοι, ενσωματώνονται στην ιστορία της Κόρης δημιουργώντας έτσι ένα ουσιαστικό, καθόλα γνήσιο και σημερινό γίγνεσθαι της Ελληνικής πραγματικότητας.
Πιστεύω ότι τελικώς η επιλογή ενός βιβλίου είναι μία βαθύτατα πολιτική πράξη και ως τέτοια θα πρέπει να αξιολογείται και να προσμετράται. Η «ΕΚΤΗ» της Βίκης Κοσμοπούλου πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ένα πολιτικό ανάγνωσμα και θα ήταν πραγματικά κρίμα κάποιος να μην το έχει στη βιβλιοθήκη του.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Βίκη Κοσμοπούλου
Σελίδες: 120
Ημερ. έκδοσης: 2022
ISBN: 978-618-5656-16-4
H Βίκη Κοσμοπούλου γεννήθηκε στο Μόντρεαλ. Φοίτησε στο τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Ψυχολογία και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας» του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως ψυχολόγος στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Γράφει στίχους, ποιήματα, παραμύθια και πεζά. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Το τσόφλι" κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος το 2018. Διηγήματά της περιλαμβάνονται στα συλλογικά έργα 200 χρόνια τώρα (Μεταίχμιο, ebook, 2021), Συνομιλίες με πρόσωπα του 1821 (24γράμματα, 2021), Με μία σχεδία (Παρατηρητής, 2020), Μεσσηνιακές δημιουργίες (24γράμματα, 2020), Αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάναμεν την επανάστασιν (Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος και Εθνικό Ιστορικό μουσείο, 2019), Μια εικόνα, χίλιες λέξεις (τόμος α΄ και β΄, τοβιβλίο, 2014, 2016), Καλλιτεχνικό ημερολόγιο (τοβιβλίο, 2015, 2016, 2019, 2020), Απίθανες ιστορίες της πόλης μας (Iwrite, 2015). Το διήγημά της «Μια απίθανη πόλη» δραματοποιήθηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Διηγήματα, ποιήματα και βιβλιοπαρουσιάσεις της έχουν δημοσιευτεί στις λογοτεχνικές ιστοσελίδες oanagnostis.gr, cultrurebook.gr, τοβιβλίο.net και greekpoetics.gr. Συνεργάζεται με το περιοδικό ΙΣΤΟΡΙΑ.
.jpg)
