---Δημοσίευση: 11/2/2022---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Πρώτη του έτους στο ειδυλλιακό ισπανικό νησί του Ατλαντικού Λανθαρότε, ο Χένινγκ ανεβαίνει με το ποδήλατό του τις απότομες πλαγιές προς το χωριό Φεμές. Καθώς παλεύει με τον κόντρα άνεμο και την κλίση του εδάφους, κάνει έναν προσωπικό απολογισμό: σύζυγος, πατέρας και κουβαλητής, δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του σε κανέναν από αυτούς τους ρόλους. Τον τελευταίο καιρό υποφέρει από κρίσεις πανικού που τον κατατρύχουν σαν δαίμονες. Όταν επιτέλους φτάνει στο χωριό εντελώς εξαντλημένος, ένα τυχαίο γεγονός θα πυροδοτήσει τη μνήμη του και θα βρεθεί να ξαναζεί γεγονότα της παιδικής του ηλικίας που παραλίγο να του κοστίσουν τη ζωή...
Ένα ψυχολογικό θρίλερ που κόβει την ανάσα: Πώς μπορεί οι παραδεισένιες διακοπές δυο μικρών παιδιών να καταλήξουν σε μια κόλαση; Μπορεί η παιδική ηλικία να καθορίσει τη ζωή μας ή μήπως αποφασίζουμε εμείς την τύχη και τη δυστυχία μας; Το παραμύθι του Χάνσελ και της Γκρέτελ γραμμένο για ενήλικες.
Η άποψή μου:
Για χρόνια ταξιδεύοντας από και προς τη Γερμανία, έβλεπα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων των αεροδρομίων βιβλία της Γιούλι Τσε (Juli Zeh). Τα φυλλομετρούσα, τα εξέταζα, διάβαζα λίγες από τις σελίδες τους αλλά ποτέ δεν αγόρασα κάποιο, θεωρώντας ότι ούτε η γραφή της μου ταίριαζε, ούτε η θεματολογία της με ενδιέφερε. Κι όμως. Έκανα μεγάλο λάθος.
Στα χέρια μου έφτασε το μυθιστόρημά της, «Πρώτη του Έτους» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και μεταφρασμένο (με πολλή προσοχή και με σεβασμό προς το πρωτότυπο, όπως αποδείχθηκε) από τον Απόστολο Στραγαλινό. Αυτό που με κέρδισε και με ώθησε στο να το διαβάσω, είναι η φράση από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: [...] ...Το παραμύθι του Χάνσελ και της Γκρέτελ γραμμένο από ενήλικες [...]. Όπως πολλές φορές έχω πει, αγαπάω πολύ τα παραμύθια και αυτό των αδελφών Γκριμ έχει μια ανθρωποφάγο μάγισσα που με γοητεύει...
Ο Χένινγκ και η οικογένειά του έχουν προγραμματίσει να περάσουν τις διακοπές τους για την Πρωτοχρονιά στο Λανθαρότε. Ο ήρωάς μας ζει μια ήσυχη ζωή με την γυναίκα του και τα δυο παιδιά τους σε κάποια γερμανική πόλη. Όλα μοιάζουν ειδυλλιακά: αγαπάει τη γυναίκα του, έχουν κοινή στάση ζωής και κοινά ενδιαφέροντα. Δίνουν την εντύπωση ενός ταιριαστού ζευγαριού. Έτσι θεωρεί. Το βράδυ της γιορτής της Πρωτοχρονιάς περνάει ικανοποιητικά και την επόμενη μέρα ο Χένινγκ αποφασίζει να ποδηλατήσει μια δύσκολη ανηφορική διαδρομή προς το όρος Φεμές, όπως συνήθιζε να κάνει παλαιότερα, πριν παντρευτεί και πριν τα παιδιά τού απορροφήσουν όλο τον ελεύθερο χρόνο του. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης άσκησης, έχει τον χρόνο να κάνει έναν απολογισμό όχι μόνο του προηγούμενου έτους, αλλά της ίδιας του της ζωής -κοινωνικής, επαγγελματικής, οικογενειακής. Και εκεί είναι που διαπιστώνει ότι στην ουσία τίποτα δεν είναι αρκούντως ικανοποιητικό και ειδυλλιακό, όπως νόμιζε.
Στο υποσυνείδητο του Χένινγκ είναι καταγεγραμμένα τραύματα από την παιδική του ηλικία, τα οποία δεν έχουν θεραπευτεί. Δεν έχει συγχωρήσει και δεν έχει, ο ίδιος, συγχωρεθεί για αυτά. Αυτό που κλείδωσε και έθαψε βαθιά στην ψυχή του, δεν ξεχάστηκε. Το τέρας, η μάγισσα των Γκριμ ξυπνάει για να του θυμίσει τα πάντα, ερχόμενη να τον συναντήσει στο Λανθαρότε.
Η συγγραφέας, η Juli Zeh, ήταν δικαστικός και εγκατέλειψε το δικαστικό σώμα χάριν της συγγραφής. Σε έρευνά μου βρήκα μια παλαιότερη συνέντευξή της σε γερμανική εφημερίδα με την ευκαιρία της εκδόσεως κάποιου βιβλίου της. [...] «Ως δικαστικός, δήλωσε, είχα παρατηρήσει ότι τα άτομα με τις μεγαλύτερες ψυχολογικές κι εγκληματικές εξάρσεις ήταν αυτά που έφεραν καταπιεσμένα κι ανομολόγητα παιδικά τραύματα.» [...] Η βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης, την οδηγεί σε σκιαγράφηση του Χένινγκ και των παιδικών του αναμνήσεων με ιδιαίτερη τέχνη. Ήρεμα, χωρίς πολλές εξάρσεις, χωρίς άχρηστα κόλπα εντυπωσιασμού, οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα κρεσέντο αγωνίας. Η γραφή της είναι ήσυχη χωρίς περιττολογίες και το κείμενο βραχύ σε έκταση. Διηγείται μια ιστορία που καταλήγει σε εφιάλτη με τον πιο παράδοξο τρόπο. Σαν να αφηγείται μια ιστορία, ένα παραμύθι για βασιλόπουλα και πριγκιποπούλες. Μου άρεσε πολύ ακριβώς για αυτόν τον λόγο -για την αγωνία που προκαλεί στον αναγνώστη ως την έναρξη της καταιγίδας. (Ποιας καταιγίδας; Τυφώνας ήταν που σάρωσε τα πάντα!).
Θα τη χαρακτήριζα την ήρεμη δύναμη του ψυχολογικού θρίλερ. Το βρήκα πολύ διασκεδαστικό και διαφορετικό για το είδος του. Διαβάστε το!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Juli Zeh
Μετάφραση: Απόστολος Στραγαλινός
Σελίδες: 216
Ημερ. έκδοσης: 8 Οκτωβρίου 2020
ISBN: 978-618-03-2043-5
Η Juli Zeh (Γιούλι Τσε, 1974) σπούδασε νομικά στο Πασάου και τη Λειψία και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Πρωτοεμφανίστηκε στον χώρο της λογοτεχνίας με το διεθνές μπεστ σέλερ "Adler und Engel" ("Αετοί και άγγελοι"). Έκτοτε τα μυθιστορήματά της έχουν μεταφραστεί σε 35 γλώσσες και έχει λάβει πολλές διακρίσεις για το έργο της -μεταξύ άλλων το βραβείο Carl Amery και το βραβείο Thomas Mann. Θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες και ολοκληρωμένες Γερμανίδες συγγραφείς της εποχής μας και, παρά το νεαρό της ηλικίας της, το όνομά της είναι εδραιωμένο στα γερμανικά γράμματα. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της.
.jpg)