Χρήσιμοι ηλίθιοι / περίληψη:
[...] Συνεχίζεται το θρίλερ με την «κλοπή του αιώνα» που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη. [...] Γύρω στις 04:30, ο δράστης, αφού απενεργοποίησε τον συναγερμό, παραβίασε πόρτα αλουμινίου εξωτερικού χώρου και εισήλθε στον χώρο της έκθεσης. [...] Άρπαξε τους πίνακες και στη συνέχεια κάθισε στα σκαλιά που οδηγούν στο υπόγειο και με ένα κοπίδι αφαίρεσε τα κάδρα. Οι κινήσεις του καταγράφηκαν από τις κάμερες ασφαλείας της Πινακοθήκης. [...] (Ο Τύπος, Ιανουάριος 2012)
Αναρωτήθηκε τι διάολο είχε συμβεί αυτήν τη φορά. Του ξέφυγε μια βρισιά. Η σειρήνα εξακολουθούσε να χτυπάει στο δαιμονισμένο της τέμπο. Ξαφνικά ένιωσε λες και στην πλάτη του κυλούσαν παγάκια και μια ανατριχίλα διαπέρασε τη σπονδυλική του στήλη... [...] Ο Άρης κινήθηκε προς τη Σπύρου Μερκούρη χωρίς να κοιτάζει πίσω του. Προσπαθούσε να καλμάρει τον ρυθμό που περπατούσε και θύμιζε περισσότερο βαδιστή στην τελική ευθεία. [...] Οι σκέψεις του ήταν ένα κουβάρι χωρίς άκρη... Δεν καταλάβαινε τίποτα και φοβόταν... Φοβόταν πολύ...
Η άποψή μου:
(γράφει η Γιώτα Βασιλείου)
"Χρήσιμοι ηλίθιοι" λοιπόν. Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε ο Άντυ Βρόσγος το πρώτο του μυθιστόρημα. Ιδιότυπος κι ασυνήθιστος τίτλος, ιδιόμορφο κι ασυνήθιστο το θέμα του. Ο συγγραφέας καταφέρνει με εκπληκτική μαεστρία, να συνδέσει ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός, με τη ζωή του σήμερα. Κυριολεκτικά έκοψε κι έραψε και κέντησε και μας προσέφερε ένα σχεδόν αψεγάδιαστο αποτέλεσμα.
Τα δυνατά του σημεία:
1. Πανέμορφο εξώφυλλο κι ένας τίτλος, που δεν περνά απαρατήρητος. Άλλωστε, μόνο από αυτά τα δύο, χωρίς καμία άλλη γνώση, αποφάσισα ότι θέλω να διαβάσω το βιβλίο. Σχετικά με τον τίτλο δε, πρέπει να προσθέσω ότι, μόνο με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης τον καταλαβαίνεις, αν κι υποθέτω ότι όποιος το διαβάζει την ψυλλιάζεται τη "δουλειά". Έτσι, με την τελεία και με την παύλα, ο συγγραφέας δικαιώνεται για την επιλογή του τίτλου του.
2. Ο Βρόσγος ξεδιπλώνει την ιστορία του με πολιτικές/οικονομικές/κοινωνικές προεκτάσεις καθιστώντας τον αναγνώστη συμμέτοχο στο... έγκλημα.
3. Μικρά κεφάλαια και κοντές προτάσεις, που βοηθούν στη γρήγορη ανάγνωση, χαρίζοντάς του άνετα τον χρυσό τίτλο του... Page Turner.
4. Βρήκα εξαιρετικά έξυπνα, αυτά τα μικρά χωρία, με στίχους από τραγούδια του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Το καθένα από αυτά αποτελούσε μια μίνι εισαγωγή αλλά και μια περίληψη του κεφαλαίου που ακολουθούσε.
5. Όμορφη και καθαρή χρήση της γλώσσας, χωρίς βαρύγδουπες προτάσεις, που στοχεύουν στον εντυπωσιασμό.
6. Αξιοπρεπής κατάληξη της ιστορίας, χωρίς κάποια εξωφρενική ανατροπή, που όμως σε αφήνει ικανοποιημένο. Εμένα τουλάχιστο δε με απογοήτευσε.
7. Προσεγμένη έκδοση, με σφιχτή ράχη και χοντρό χαρτί, που το νιώθεις ζωντανό ανάμεσα στα δάχτυλά σου.
Και τα αρνητικά του σημεία:
1. Πάρα πολλά ονόματα, τα οποία εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό, σε σημείο που κάποιες φορές ξεχνάς ποιος είναι ποιος.
2. Η εναλλαγή των κεφαλαίων κάποιες φορές δεν έχει χρονική συνέχεια, με αποτέλεσμα να σε ζαλίζει.
3. Γενικότερα, όλο αυτό το ανεξέλεγκτο πήγαινε-έλα, σε πρόσωπα, γεγονότα, χρονικές στιγμές, κουράζει ελαφρώς.
Σε γενικές γραμμές, το βιβλίο του Βρόσγου αποτελεί ένα λογοτεχνικό roller coaster, που μερικές φορές σε ξετρελαίνει και κάποιες λίγες σε "ανακατεύει". Το σίγουρο πάντως είναι, πως αν καβαλήσεις το βαγονάκι του, θα ενθουσιαστείς και θα περάσεις τέλεια.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Άντυ Βρόσγος
Σελίδες: 318 / Διαστάσεις: 14 x 21
Ημερ. έκδοσης: Απρίλιος 2019
ISBN: 978-618-83967-3-9
.jpg)