Με αφορμή το βιβλίο «Λέμον πάι» και τη σημερινή (12/04/2019) κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος με τίτλο «Σταχτόνερο», η Χρύσα Παναγοπούλου ρώτησε την συγγραφέα Κωνσταντίνα Μόσχου.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
1. Μίλησέ μας για το «Λέμον Πάι». Πώς προέκυψε;
Κ.Μ.: Ήθελα να φτιάξω μια ιστορία που να έχει αστυνομική πλοκή και κανόνες, και να διαβάζεται ευχάριστα. Αυτό θα γινόταν μόνο με αληθινούς χαρακτήρες, που όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας. Είχα βαρεθεί το αυστηρό και επαναλαμβανόμενο μοτίβο που κυριαρχεί στο είδος, με ανούσιες περιγραφές φόνων, χωρίς σκοπό και ουσία, γι’αυτό και το σατιρίζω στο βιβλίο, άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά.
2. Το εξώφυλλο του βιβλίου «Λέμον Πάι» είναι υπέροχο. Ποια πιστεύεις ότι είναι τα υπόλοιπα δυνατά σημεία του, προκειμένου ο αναγνώστης να το αγοράσει;
Κ.Μ.: Δυνατά σημεία του είναι το χιούμορ, η δράση, και οι ανατροπές του, που όμως δεν γίνονται τυχαία, υπάρχει σχεδιασμός και αληθοφάνεια. Εδώ ο αναγνώστης δεν θα βρει τίποτε δυσάρεστο, ακόμα και αν αυτό είναι δυσάρεστο.
3. Ο ντετέκτιβ Παντελιάς μού άφησε άριστες εντυπώσεις. Σκέφτεσαι να τον ξαναχρησιμοποιήσεις σε κάποιο πόνημά σου;
Κ.Μ.: Οπωσδήποτε, τον αγαπώ τον ντετέκτιβ μου, πώς μπορώ να τον αφήσω χωρίς επόμενη περιπέτεια; Έχει ήδη γραφεί ένα ακόμη βιβλίο με τον ίδιο ήρωα, και ελπίζω σύντομα να μπει σε διαδικασία έκδοσης. Στόχος μου είναι να γίνει σειρά βιβλίων, υπάρχουν πολλές ιδέες.
4. Έχεις έτοιμη τη νέα σου δουλειά, που κυκλοφορεί επισήμως σήμερα! Πες μας γι’αυτή και τη νέα συνεργασία σου με τη Bell.
Κ.Μ.: Αισθάνομαι τυχερή που το επόμενο βιβλίο μου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell, τη νέα μεγάλη ανερχόμενη δύναμη και στο ελληνικό αστυνομικό αφήγημα, πέρα από τους σημαντικούς τίτλους μεταφρασμένης λογοτεχνίας που εκδίδουν. Το βιβλίο μου έχει τίτλο «Σταχτόνερο», είναι αστυνομικό αγωνίας, με δυνατή πλοκή και συναισθήματα τύπου «ασανσέρ», δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις.
5. Νιώθεις ότι έχει αλλάξει κάτι μέσα σου από τότε που μπήκε η συγγραφή στη ζωή σου;
Κ.Μ.: Αναγκαστικά γράφοντας, άκουσα την εσωτερική φωνή μου και ωρίμασα. Μπορώ να αποδεχθώ με φυσικότητα κάθε χαρακτήρα, κάθε ενέργεια, κάθε έννοια του κόσμου που μας περιβάλλει. Άρα, δεν μου φαίνεται τίποτα περίεργο, και όλα μπορούν να ανακαλυφθούν από την αρχή.
6. Υπάρχει κάποιο ελάττωμα ή χαρακτηριστικό που να σε εκνευρίζει αφόρητα στους άλλους;
Κ.Μ.: Γελώ με τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος. Αυτό σημαίνει ότι δεν ακούν, δεν βλέπουν, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κινούμαι εκεί τριγύρω.
7. Μοιράσου μαζί μας ένα αγαπημένο σου απόφθεγμα.
Κ.Μ.: «Όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ’ ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα», του Όσκαρ Ουάιλντ.
8. Τι σε ευχαριστεί περισσότερο να γράφεις; Αστυνομική λογοτεχνία ή κάτι άλλο;
Κ.Μ.: Μου αρέσει να γράφω όλα τα είδη, ανάλογα με την ιδέα που γεννιέται κάθε φορά. Αλλά ό,τι ξεκινήσω, θα πρέπει να το τελειώσω σύντομα, γιατί δεν θα μπορέσω να μπω ξανά στην ίδια κατάσταση ψυχής.
9. Πες μου κάποιον συγγραφέα (ή και περισσότερους) που αισθάνεσαι ότι σε έχει επηρεάσει.
Κ.Μ.: Θαυμάζω απεριόριστα Ναμπόκοφ, Ουάιλντ, Κάφκα, Έντε, Λέσινγκ, τη στυλιζαρισμένη γραφή των κλασικών, και βέβαια αγαπώ τον τρόπο που εκφράζονται οι Έλληνες συγγραφείς, αλλά δεν μπορώ να πω ονόματα γιατί θα αδικήσω κάποιους. Όμως, όσες επιρροές να έχω λάβει, διαμορφώνουν μόνο αναγνωστικό κριτήριο, όχι συγγραφικό.
10. Όλους τους ήρωές μας τους αγαπάμε ακόμα και τους κακούς, υπάρχει όμως κάποιος που να ταυτίζεσαι;
Κ.Μ.: Ταυτίζομαι με όλους τους ήρωές μου, αλλιώς πώς θα τους ζωντανέψω; Καμιά φορά πορώνομαι με κάποιον χαρακτήρα, όπως μου συνέβη με την Ντόνα στο «Σταχτόνερο», που δεν εμφανίζεται ποτέ στο βιβλίο, αλλά το γεμίζει με την παρουσία της. Φοβερή γυναίκα!
11. Πώς είναι η Κωνσταντίνα στην καθημερινότητά της;
Κ.Μ.: Ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Που όμως πρέπει διαρκώς να ασχολείται με κάτι.
12. Αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, θα ήθελες να αφοσιωθείς εξ'ολοκλήρου στη συγγραφή;
Κ.Μ.: Όχι, δεν θα ήθελα. Η συγγραφή είναι ένα μεγάλο και ουσιαστικό κομμάτι στη ζωή μου, αλλά θέλω να κάνω και άλλα πράγματα.
13. Ποια προτερήματα ή ελαττώματα πιστεύεις ότι έχεις;
Κ.Μ.: Ειλικρινής, έντιμη, δοτική, αλλά και αναποφάσιστη, εργασιομανής.
14. Πώς εμπνέεσαι τους ήρωές σου;
Κ.Μ.: Το καλό είναι ότι με επισκέπτονται μόνοι τους. Τους ανοίγω την πόρτα και ξεκινάμε το ταξίδι μαζί.
15. Η συγγραφή είναι πολύ πιο επίπονη διαδικασία απ’ότι πιστεύει ο κόσμος -χρειάζεται αυτοπειθαρχία και συγκέντρωση. Πόσο χρόνο συνήθως σου παίρνει να ολοκληρώσεις ένα βιβλίο;
Κ.Μ.: Εξαρτάται από το βιβλίο, τι έρευνα θέλει. Συνήθως, από οχτώ μήνες έως ένα χρόνο. Αποκτώντας όμως μεγαλύτερη εμπειρία, το περίεργο είναι ότι ο χρόνος αυξάνεται. Συμβαίνει γιατί τότε απαιτείς περισσότερα από τον εαυτό σου.
Κωνσταντίνα, σε ευχαριστούμε πολύ.
(©Χρύσα Παναγοπούλου για τα Βιβλιοσημεία)
