Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αυτή η συλλογή διηγημάτων ακτινογραφεί με συγκινητικό τρόπο την κυπριακή ψυχή, τη φορτισμένη από την εισβολή και την κατοχή και τα «εμφύλια» πάθη. Τα δεκαοκτώ διηγήματα της συλλογής, σε δυο ενότητες, έχουν να κάνουν με επιχώρια άλγη και άγη από τη μια, αλλά και τη διεισδυτική ψυχογραφία του σύγχρονου ανθρώπου.
Η προσωπική γραφή, συχνά αντιρρητική και «προκλητική», διαπερνά το έργο και κατορθώνει με την ιδιάζουσα γλώσσα, το ύφος, το χιούμορ, την ειρωνεία, και ιδιαίτερα τον σαρκασμό και τον αυτοσαρκασμό να αναδεικνύει το λογοτεχνικά μείζον, αποσπώντας το από το απλό, το καθημερινό ή και χυδαίο. Ο Κύπριος πεζογράφος Χρίστος Χατζήπαπας πετυχαίνει, έτσι, τη σύζευξη ιστορίας και πραγματικότητας με τη μυθοπλασία, συμπλέκοντας αξεδιάλυτα την υπαρξιακή αγωνία με την κοινωνική μέριμνα και ανησυχία.
«Η μεταφορά ως τεχνική και ο συνειρμικός λόγος», σημειώνει ο Αλέξης Ζήρας, «είναι δυο χαρακτηριστικά στοιχεία που τα συναντούμε στα πεζά του, ενώ όταν θέλει να δημιουργήσει στον αναγνώστη την αίσθηση του παράδοξου ή την αίσθηση του συγκεχυμένου υποκειμενικού χρόνου, πάντοτε ο ρεαλισμός παραχωρεί τη θέση του στην ποιητική συναίρεση».
Η άποψή μου:
(γράφει η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου)
Ο Χρίστος Χατζήπαπας κλείνει σχεδόν πενήντα χρόνια στα γράμματα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή "Ενδοσκόπιο" εκδόθηκε το 1969. Έκτοτε, εξέδωσε συλλογές ποίησης και διηγήματος, αλλά και τρία μυθιστορήματα.
Τα διηγήματά του έχουν να κάνουν με τις σχέσεις ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, κυρίως στα κρίσιμα χρόνια μέχρι το 1974, αλλά και σήμερα. Ο συγγραφέας επιστρατεύει άλλοτε την τεχνική της πρωτοπρόσωπης μαρτυρίας και της αποκαλυπτικής εξομολόγησης, κι άλλοτε τον δημοσιογραφικό λόγο και τη συμβατική τριτοπρόσωπη αφήγηση. Αγγίζει το βάθος των πραγμάτων, τον ενδιαφέρουν τα φωτεινά παραδείγματα, οι άνθρωποι που μέσα στον παραλογισμό της εποχής τους πήγαν ενάντια στο ρεύμα και διέσωσαν την ανθρωπιά και τον άνθρωπο, μας δίνει ελπίδα.
Η γλώσσα του Χρίστου Χατζήπαπα είναι γοητευτική, έτσι όπως αναμιγνύει διάφορους τύπους, πότε λιτή πότε περίτεχνη και ποιητική. Στο "Αλλόφυλοι εραστές" γράφει διηγήματα που σου μιλούν, σ’αγγίζουν και στη συνέχεια σε τραβούν σ’ έναν άλλον κόσμο, εκείνον τον σπαραγμένο και κομμένο στα δυο της Κύπρου.
Ιστορίες αγάπης και πόνου, ξεριζωμού της καρδιάς και του νου, γεμάτες «γιατί» χωρίς απάντηση, γεμάτες απορία για τα πάνω-κάτω του κόσμου, τ’ ανεξήγητα. Το αποτρόπαιο 1974 ζωντανεύει σαν εφιάλτης, σε συνταράσσει, σε ξεβολεύει. "Το φλεγόμενο καλοκαίρι είχε για θεριστή τον θάνατο", όπως σημειώνει ο συγγραφέας.
Οι μαγικές εικόνες του οι συγκλονιστικές, οι γραμμένες με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, σε παίρνουν μαζί τους, σε υποχρεώνουν να σκύψεις πάνω τους και να γελάσεις ή να δακρύσεις κρατώντας σε αιχμάλωτο, μόνιμα διψασμένο, μόνιμα πεινασμένο.
Απόσπασμα:
Δεν πίστευε στον θάνατο. Όχι, βέβαια, υπό την έννοια που ο Επίκουρος διαλαλούσε στον κήπο του και στα σοκάκια πως «ο θάνατος δεν μας αφορά» κι έβαζε σε πειρασμό τους φιλόδοξους της ζωής. Ο δικός μας, αν και σπουδαίος παράγοντας της κοινωνίας, δεν είχε τέτοιου είδους ανησυχίες, επιλεγμένες γνώσεις για τον άνθρωπο ως ψυχική οντότητα. Γνώριζε τα πάντα, άσχετα, όμως, με λεπτομέρειες της ψυχής. Οι δικές του γνώσεις ήταν πρακτικού τύπου, στοχευμένες. Τιμές ακινήτων, τιμές χοληστερόλης, καλής και κακής, του δείκτη επικινδυνότητας, του δείκτη τιμών στο χρηματιστήριο, τα επίπεδα σακχάρου, τα επίπεδα μόλυνσης του περιβάλλοντος. Δεν επέτρεπε στον εαυτό του γνώσεις περιττές, άσκοπες, όπως ο έξυπνος νους που λησμονεί τα περιττά. Μια φορά στο εξωτερικό τον είχαν «υποχρεώσει» ως φιλοξενούμενο, να παρακολουθήσει την όπερα Τόσκα του Πουτσίνι. Τον είχανε φέρει σε δύσκολη θέση. Επιστρέφοντας μού παραπονέθηκε, αστειευόμενος με την περιπέτειά του. Συνέπεσε που είχα διαβάσει πως η πανέμορφη Τόσκα είχε παραπλανήσει και δολοφονήσει τον διοικητή της αστυνομίας, ο οποίος της είχε βάλει χέρι υποσχόμενος να απελευθερώσει τον θανατοποινίτη φίλο της. Μα τι λες; Μου είπε με μεγάλη έκπληξη. Αν το‘ξερα θα σε έπαιρνα μαζί μου. Να μην τραβούσα τόση πλήξη.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Χρίστος Χατζήπαπας
Σελίδες: 190 / Διαστάσεις: 14 x 21
Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2018
ISBN: 978-960-606-045-8
Εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές, τρία μυθιστορήματα και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Μέρος του έργου του έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και αυτοτελή έργα του έχουν κυκλοφορήσει στα βουλγαρικά, τουρκικά, αγγλικά και γαλλικά. Δύο μυθιστορήματα και δύο συλλογές διηγημάτων του τιμήθηκαν με Α‘ Κρατικό βραβείο της Κύπρου.
Πρόεδρος, επί σειρά ετών, της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού Νέα Εποχή. Το 2017 τού απονεμήθηκε το βραβείο «Γ. Φ. Πιερίδης» για τη συνολική προσφορά του στα Κυπριακά Γράμματα.