Περίληψη οπισθόφυλλου:
«Κάτσε στο σκέπασμα της τουαλέτας. Αν θέλεις. Δε σε πιέζω. Αλλά μου φαίνεται πως θα’σαι πιο άνετα καθισμένος στο σκέπασμα της τουαλέτας. Παίρνω κι εγώ μια καρέκλα και τη βάζω μπροστά στην πόρτα.
Θα σου αφηγηθώ κάτι.
Μη κλαψουρίζεις. Δε θα σου κάνει καλό, ούτε θα κερδίσεις τίποτα. Άσε που κινδυνεύεις να σου ανέβει η πίεση. Στ’ορκίζομαι. Εμένα μου’χει συμβεί.
Θα σου αφηγηθώ κάτι που θέλω πολύ να στο αφηγηθώ.
Σε παρακαλώ. Μη μου το χαλάς τώρα. Σταμάτα να μιλάς, ηρέμησε, μη βαράς την πόρτα σαν χαζός κι άκουσέ με ήσυχα ήσυχα -δε θα πάθεις τίποτα αν μ’ακούσεις.
Θα σ’αρέσει -ξέρω τι σου λέω.
Πάντα κάτι μαθαίνεις απ’τους γέρους. Το ξέρω πως εσείς, κι εννοώ τους νέους, δε συμφωνείτε, λέτε πως τίποτα δεν μπορείτε να μάθετε από μια γριά σαν εμένα. Ενενήντα τριών είμαι. Πάω στα ενενήντα τέσσερα. Πολλά, ε;»
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η εφηβική απρονοησία καταδικάζουν έναν δεκατετράχρονο ληστή σε μια αναπάντεχη κάθειρξη. Η μοναχική υπέργηρη γυναίκα την οποία επιχειρεί να ληστέψει, τον κλειδώνει στο μπάνιο και στρογγυλοκάθεται μιλώντας του έξω από την πόρτα. Η τιμωρία του: να μετατραπεί στον ιδανικό (και τραγικό) ακροατή, που θ’ ακούσει θέλοντας και μη ολόκληρη την ιστορία μιας μακράς ζωής που οδεύει προς το τέλος της.
Ιλαρό και δραματικό μαζί, λαμπερό και ερεβώδες, το "Απ’τον αέρα πιο ελαφριά" είναι ένα λογοτεχνικό κατόρθωμα. Ένα μυθιστόρημα που -σαν γνήσιο θρίλερ- κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία ως την τελευταία σελίδα.
Η άποψή μου:
(γράφει η Γεωργία Σουβατζή)
Τα βιβλία των εκδόσεων Opera, τα γνωρίζεις καλά! Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα που με σημάδεψε ως ενήλικη αναγνώστρια είχε ένα λαχταριστό, γαλάζιο εξώφυλλο, το όνομα του συγγραφέα αγνοούσα αλλά η ιστορία έμελλε να γίνει σημείο συζήτησης για πολύ καιρό, με φίλους και γνωστούς. Θυμάμαι ότι και τότε η ιστορία που είχα διαβάσει, είχε κάτι το απροσδιόριστα περίεργο, ένα χιούμορ έντονο αλλά και ιδιαίτερο, ήρωες που δεν είχα ξανασυναντήσει και ούτε πίστευα πως θα βρω μπροστά μου.
Ήρθε όμως αυτή η στιγμή μετά από καιρό, που συστήνομαι και πάλι με ήρωες ξεχωριστούς σε ένα βιβλίο άκρως απολαυστικό! Ο Φεδερίκο Ζανμέρ γράφει το «Απ’τον αέρα πιο ελαφριά», σε μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη.
Ένα μοιραίο γεγονός, η αποτυχημένη απόπειρα ενός δεκατετράχρονου να ληστέψει μία ηλικιωμένη γυναίκα μπροστά από την πόρτα του σπιτιού της, γίνεται η ιδανική αφορμή για τη δημιουργία μίας απροσδόκητα ξεχωριστής σχέσης, μεταξύ των δύο ηρώων. Αποτυχημένη καθώς η γυναίκα καταφέρνει, παρά την ηλικία της, να κλειδώσει τον νεαρό στο μπάνιο!
Η ηλικιωμένη γυναίκα και ο ληστής περνούν 4 -σχεδόν- ολόκληρα εικοσιτετράωρα μαζί. Και είναι αρκετά για να αναπτυχθούν μεταξύ τους όλα τα συναισθήματα που πρόχειρα μπορείς να φέρεις στο νου σου: αγάπη, μίσος, θυμός, απογοήτευση, οργή ενώ, ταυτόχρονα, η κλειδωμένη πόρτα παραμένει θριαμβευτικά κλειστή.
Ο Φεδερίκο Ζανμέρ δημιουργεί μία ιστορία άκρως ενδιαφέρουσα, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από στασιμότητα και μονοτονία. Και λέω «θα», μιας και, προφανώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αντ’ αυτού, ο συγγραφέας δημιουργεί μια εξαιρετικά γοητευτική ιστορία, με δύο πρωταγωνιστές που αγαπάς και μισείς ταυτόχρονα. Οι μεταξύ τους διάλογοι σε ταξιδεύουν στο παρελθόν τους και νιώθεις να τους γνωρίζεις λίγο καλύτερα ενώ, παράλληλα, γίνεσαι θεατής της πιο αξιοπερίεργης σχέσης.
Δεξιοτεχνικά πλασμένοι ήρωες που αναδεικνύουν τον πλούτο του χαρακτήρα τους -παρότι η ιστορία αφορά μονάχα μερικές ώρες από τη ζωή τους- απολαυστικοί διάλογοι γεμάτοι χιούμορ και πικρία, που σε αφήνουν ελεύθερο να ταλαντεύεσαι -θαρρείς- ανάμεσα στην πιο τραγική και αστεία ιστορία που έχεις ποτέ διαβάσει και μία ακόμη, υπέροχη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Φεδερίκο Ζανμέρ
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Σελίδες: 248
Ημερ. έκδοσης: Φθινόπωρο 2016
ISBN: 978-960-8397-84-2
