Περίληψη οπισθόφυλλου:
Στην Ισπανία του 15ου αιώνα, η νεαρή χωρική Μαρία-Ρεγγίνα Σίλβα καταριέται τον άρχοντα του τόπου της κόμη Ραφαέλ-Μιγκέλ Ρέγιες να ζει αιώνια στα σκοτάδια. Και η κατάρα της, διαπερνώντας τα τείχη του χρόνου, καταδικάζει όσους είναι γραφτό να αγαπηθούν να καίγονται στις φλόγες του μίσους.
Πέντε αιώνες αργότερα, ξενιστές των ψυχών που δε γαλήνεψαν ποτέ, είναι πλέον ο διάσημος συνθέτης Ραφαέλ Κορμανός και η ζωγράφος Ρεγγίνα Ζελιώτη. Στις νότες του, το μόνο φως που γνώρισε από μικρό παιδί.
Στον καμβά της, οι μόνες στιγμές αληθινής γαλήνης. Οι δυο τους είναι καταδικασμένοι να συγκρουστούν.
Η μοίρα τούς θέλει εχθρούς, αλλά η ανάγκη τους για λύτρωση συνοδοιπόρους. Και, καθώς τα δάχτυλα γητεύουν τα πλήκτρα, καθώς η καρδιά αψηφά το πεπρωμένο και ο πόλεμος μαίνεται μέσα σε δάκρυα και αίμα, η αγάπη ψάχνει τον τρόπο για να συναντήσει το φως. Ο δρόμος είναι μακρύς, αφιλόξενος, δύσβατος, γραμμένος από αλύγιστο χέρι. Και η ζωή των δύο ηρώων μοιάζει με ανεξίτηλο λεκέ στου χρόνου το ριχτάρι. Τα εμπόδια, πολλά και συχνά ανυπέρβλητα, θέτουν φραγμούς στη λαχτάρα τους για λύτρωση.
Θα τα καταφέρουν; Θα συνεχίσουν να είναι οι τελευταίοι κρίκοι στην αλυσίδα του μίσους, που τους κρατά αιχμάλωτους σε ένα βαθύ, ατέλειωτο σκοτάδι, ή θα σπάσουν τα δεσμά και θα αντικρίσουν τον ήλιο; Θα πάψει επιτέλους η νύχτα να φαντάζει αιώνια πια;
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Αν σκεφτούμε ότι η λέξη σίκουελ (sequel) είναι η ‘συνέχεια’ μιας τριλογίας-ταινίας ή βιβλίου, τότε για το ‘Βαθύ Βελούδινο Σκοτάδι’, η λέξη που ταιριάζει είναι το πρίκουελ (prequel), καθώς πρόκειται για την ιστορία του Ραφαέλ και της Ρεγγίνας ανά τους αιώνες, που προηγήθηκε αυτής του ‘Γυάλινου Ρόδου’ (το οποίο κυκλοφόρησε το 2012).
Όσοι έχετε διαβάσει το «Ρόδο», δε θα σας είναι άγνωστοι οι χαρακτήρες της Εμμανουέλας και του Νίκολας, που κάνουν ένα πέρασμα απ’το «Σκοτάδι», παίζοντας σημαντικό ρόλο στην ένωση (ή το χωρισμό;) του πρωταγωνιστικού ζευγαριού... στη λύση (ή τη διαιώνιση) της κατάρας που κυνηγά τους δύο εραστές...
Σε κάθε πρόταση που περνούσε από τα μάτια μου, οι λέξεις ζωντάνευαν με μαγικό τρόπο! Στο σημείο που λαβαίνει χώρα μια συναυλία στην αρχή του βιβλίου, η περιγραφή ήταν τόσο ζωντανή, ώστε πραγματικά ένιωθα να είμαι μέρος του χώρου, άκουγα τη μουσική στ’αυτιά μου (οι στίχοι της Ευαγγελίας που ντύνουν τη μουσική είναι υπέροχοι και τόσο ταιριαστοί!), ενώ η καρδιά μου χτυπούσε ζωηρά, λίγο πριν αποκαλυφθεί ο μυστηριώδης πιανίστας, ακόμα κι αφού ήξερα ποιος είναι!! Είναι ΛΙΓΕΣ οι φορές που ΖΩ ό,τι ΔΙΑΒΑΖΩ!!!
Σύντομα άρχισα να συμπάσχω με τους πρωταγωνιστές, τον Ραφαέλ (ο απόλυτος σκοτεινός, μυστηριώδης -άρλεκιν για μένα- άντρας) και τη Ρεγγίνα (το ευαίσθητο, πεισματάρικο, ανεξάρτητο θηλυκό). Ταξίδεψα στην εκάστοτε εποχή που διαδραματιζόταν, μέσα από τα flashback και οράματα της πρωταγωνίστριας, καθώς η Ρεγγίνα κυριευόταν από καταραμένες ψυχές προγόνων, οι οποίες ζητούσαν μερίδιο στη δυστυχία της κοπέλας, προκειμένου η κατάρα να συνεχίσει να υφίσταται... Ψυχές πολλές, μία η ‘αρχηγός’ τους, που κινούσε τα νήματα και που τελικά, αποφάσισε να... (δε θα πω φυσικά)!!!
Το βιβλίο διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο, σκηνές που παίζουν μπρος στα μάτια σου, χρώματα, συναισθήματα, σκοτεινούς χαρακτήρες μεσαιωνικών κάστρων και κατάρες! Η μαγεία διάχυτη, η ανάγνωση απόλαυση!
Η ίδια η Ευαγγελία στον πρόλογό της, μίλησε για το πιο ‘σκοτεινό’ της εγχείρημα, καθώς τάσσεται στο στρατόπεδο της ‘λιακάδας’. Τελικά όμως τέτοιου είδους εγχειρήματα είναι και τα πιο προκλητικά και κάθε επόμενό της βιβλίο ολοένα και καλύτερο! Τι να περιμένω μετά από μια «Αιώνια Νύχτα»; Μόνο Αέναο Φως, μπορώ να φανταστώ! Κρίμα που πρέπει να περιμένω ένα χρόνο για κάθε επόμενο βιβλίο της!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ευαγγελία Ευσταθίου
Σελίδες: 607
Ημερ. έκδοσης: 03/2013
ISBN: 978-960-14-2620-4
.jpg)
