Βιβλιοάποψη: "Όταν ξέρεις ν'αγαπάς"

Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η Ιόλη σπουδάζει στη Νομική Αθηνών, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα της, γνωστού μεγαλοδικηγόρου. Συνεσταλμένη αλλά παθιασμένη, ονειρεύεται τη μέρα που θα αρχίσει να ασκεί το επάγγελμα που αγαπά όσο τίποτε άλλο, επιτελώντας λειτούργημα και όχι στοχεύοντας στο χρήμα ή στην αναγνώριση.

Και μια μέρα, ενώ βρίσκεται στη σχολή, το βλέμμα της θα μαγνητίσει ένας μυστηριώδης άντρας. Δίχως να μπορεί να εξηγήσει το πώς και το γιατί, παθαίνει εμμονή μαζί του, σκεπτόμενη συνεχώς το μελαγχολικό του βλέμμα. Η Ιόλη δεν θ’αργήσει ν’ανακαλύψει ότι ο νεαρός αυτός λέγεται Στέφανος, και ύστερα από δική της πρωτοβουλία, οι δύο νέοι πολύ σύντομα θα έρθουν κοντά.

Ωστόσο, ο Στέφανος βασανίζεται από τους προσωπικούς του δαίμονες κι ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο ξέρει πως δεν θα μπορεί να της το κρατήσει κρυφό για πάντα. Ένα μυστικό που δεν θα τους επέτρεπε να είναι μαζί, αφού μια τέτοια σχέση αποτελεί ταμπού.

Κι όμως, η Ιόλη αποφασίζει ν’ακολουθήσει την καρδιά της και να διεκδικήσει το δικαίωμά της να είναι μαζί του, με αποτέλεσμα οι δυο τους να χαράξουν τελικά μια κοινή πορεία. Μια πορεία που θα τους οδηγήσει σε αλλεπάλληλους αγώνες, ώστε να αποκτήσουν όλα εκείνα που ο κοινωνικός περίγυρος και οι νόμοι ενός κράτους που βαλτώνει, πιστεύουν πως δεν αξίζουν να έχουν. Μια πορεία που θα αποδειχτεί επίπονη, μα ταυτόχρονα και συγκλονιστική.
Γιατί, όταν ξέρεις ν’αγαπάς, ξέρεις να δίνεσαι, να θυσιάζεσαι και να παλεύεις ενάντια σε όλους και σε όλα...


Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Περίμενα αρκετό καιρό να κυκλοφορήσει και παρά τα δεκάδες αδιάβαστα βιβλία στις ντάνες στο δωμάτιό μου, άρθηκε άμεσα η σειρά προτεραιότητας για το «Όταν ξέρεις ν’αγαπάς»! Ήταν Ιούνιος 2015!

Αρχική εκτίμηση: ένα εξώφυλλο που κατά τη γνώμη μου, δεν ταίριαζε στην υπόθεση, αλλά φυσικά και είναι μια άρτια δουλειά σε γραφιστικό επίπεδο. Σου κλείνει το μάτι για να το επιλέξεις ανάμεσα σε πληθώρα βιβλίων, να διαβάσεις την περίληψη και τελικά, ν’αποφανθείς πως πρόκειται για ένα γοητευτικό εξώφυλλο!

Δε θα πω ότι το βιβλίο ήταν καλογραμμένο (που σαφώς και ήταν!), καθώς η Γιώτα μας έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής με τους «Ξεπεσμένους Αγγέλους» της (που αν και πρωτάκι, ήταν λες και διάβαζες τρίτο-τέταρτο!) και το «Μη με ξεχάσεις» (στο οποίο έχω και μια ιδιαίτερη αδυναμία!). Θα πω όμως, ότι αυτή η γραφή ήταν ένας από τους λόγους που ανυπομονούσα να ανοίξω και να φτάσω ως το τέλος το εν λόγω βιβλίο!

Στο μόλις τρίτο πόνημά της, η Γιώτα καταπιάνεται με δύο ευαίσθητα θέματα (την ασθένεια του AIDS και την υιοθεσία παιδιού, ενώ μια γυναίκα βρίσκεται σε σχέση με άτομο-φορέα του άλλου φύλου). Δημιούργησε ένα βιβλίο, χαρίζοντάς μου συναισθήματα, που δεν ήμουν προετοιμασμένη να νιώσω. Δηλαδή, γνώριζα περίπου με τι πραγματεύεται και βεβαίως, μου κίνησε την περιέργεια για το πώς θα το δούλευε. Η συγγραφέας κάνει την υπέρβαση και κατά την προσωπική μου άποψη, βγαίνει νικήτρια!

Πλάθοντας μια υπέροχη ιστορία αγάπης, χωρίς να είναι μελό ή να «αρλεκινίζει», η Γιώτα μιλά για την Ιόλη, τελειόφοιτη Νομικής, που ερωτεύεται τον Στέφανο, οροθετικό φοιτητή και μελλοντικό δικηγόρο, επίσης ερωτευμένο μαζί της! Μπορεί τα αισθήματα να είναι αμοιβαία, αλλά τα εμπόδια είναι πολλά για να μονιμοποιηθεί μια τέτοια ερωτική σχέση, ο κοινωνικός περίγυρος μιλάει δείχνοντας με το δάχτυλο και η οικογένεια δε στηρίζει όσο θα έπρεπε.

AIDS-ιός HIV: είναι η ασθένεια, που μπήκε στη ζωή μας, τέλη ’80 με αρχές ’90, τρομοκρατώντας αρχικά τους ομοφυλόφιλους παγκοσμίως, όμως μέχρι σήμερα η εν λόγω αρρώστια απέδειξε πως δεν κάνει διακρίσεις και μπορεί να προσβάλλει και άτομα με «straight» σεξουαλικές επιλογές. Πάνε τόσα χρόνια κι ακόμα υπάρχει κόσμος ανενημέρωτος! Δυστυχώς...

Έχοντας λοιπόν, παραστεί στην κεντρική παρουσίαση του βιβλίου, έμαθα πόσο μεγάλη και χρονοβόρα ήταν η έρευνα της Γιώτας, τη στιγμή που δημόσιοι φορείς θα μπορούσαν να διευκολύνουν το έργο της, προσφέροντας βοήθεια συστηματικά και όχι σιωπή κι αδιαφορία. Διαβάζοντας το βιβλίο, ήρθα σε αμεσότερη επαφή με πληροφορίες που εγώ προσωπικά δε γνώριζα, όχι από άγνοια, αλλά από φόβο και ταμπού να ρωτήσω. Πλέον, νιώθω πιο ενημερωμένη κι ευχαριστώ τη συγγραφέα μας για την έρευνά της σε βάθος, πράγμα που τη φέρνει στη θέση που πραγματικά αξίζει! Το βιβλίο ανήκει στις καλύτερες δουλειές που έχω δει, από πλευράς υπόθεσης, περιεχομένου, λεξιλογίου και πληθώρας εννοιών και διδαγμάτων, που βγαίνουν αβίαστα με απλές φράσεις στις 527 σελίδες του.

Σελ. 348. «Καμιά φορά στηρίζεις κάποιον με τρόπους που ούτε εκείνος δεν μπορεί να κατανοήσει. Καμιά φορά στηρίζεις τον άλλον όχι για να μείνει, αλλά για να μπορέσει να φύγει
Βαλέριος: Πάντα κοντά στη μοναχοκόρη του, πάντα δίνοντάς της το ελεύθερο να ζήσει όπως θέλει, αλλά πάντα συμβουλεύοντάς τη. Αλλά και η Ιόλη ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του. Πατρική φιγούρα, που δε μπορείς να μη λατρέψεις, ακόμα κι όταν εκείνος αδυνατούσε να βρίσκεται δίπλα της. Διαβάστε το κεφάλαιο 14 και θα καταλάβετε.
Τίνα: μια μητέρα που ζει στον δικό της κόσμο και που χρειάστηκε ένα γερό ταρακούνημα, προκειμένου να γίνει η μάνα που έπρεπε να ήταν!
Φίλοι της Ιόλης: φιλία χρόνων, δοκιμασμένη στα εύκολα και τα δύσκολα, άτομα που θέλουν το καλό της κοπέλας, έχουν τις αντιρρήσεις τους, μα σέβονται τις επιλογές της, καθώς την αγαπούν.

Σελ. 268. «Θέλω να σε νιώσω, για να πάρω τους φόβους σου μακριά... για να γίνω κομμάτι σου, της ίδιας σου της ύπαρξης, προέκταση του εαυτού σου, με κάθε δυνατό κι αδύνατο τρόπο...»
Όταν ξέρεις ν’αγαπάς, είναι κάτι που ή το’χεις, ή δεν το΄χεις. Δεν αποκτιέται, δε δωρίζεται, δε διδάσκεται. Όταν αγαπάς αληθινά κάποιον, ξέρεις και να θυσιάζεσαι. Δεν υπάρχει εγωισμός, δεν υπάρχει το «εγώ», αλλά το «εμείς». Με πόση αυτοθυσία διακατέχεται το κορίτσι μας (η Ιόλη) για να κρατήσει κοντά του κάποιον, από τον οποίο -λογικά- θα κινδύνευε η ζωή της καθημερινά...! Πόσο θάρρος έχει ν’ακολουθήσει την καρδιά της, αφήνοντας πίσω της την ίδια της την οικογένεια, που δε μπορούσε να στηρίξει την απόφασή της...! Ένας ώριμος άνθρωπος στο μυαλό, που λαμβάνει αποφάσεις, μετά από αρκετή σκέψη κι όχι επιπόλαια...

Κι έρχεται η στιγμή που η Ιόλη αντικρίζει ένα κλαμένο προσωπάκι, που τη συγκινεί και της βάζει απαγορευμένες μητρικές επιθυμίες στο μυαλό. Με τι καρδιά να συνεχίσει τη ζωή της, αν αδιαφορούσε γι’αυτή την παιδική ζωούλα, ακόμα κι αν εκείνη είναι στο πλάι του ανθρώπου που αγαπά όσο τίποτε; Πώς θα μπορούσε να παντρέψει τα γεγονότα, ώστε ο Στέφανος να μη νομίσει πως μόνο η αγάπη του δεν της είναι αρκετή; Και προσπαθεί... παλεύει, αγωνίζεται για να συνδυάσει τις δυο αγάπες της... Δε δέχεται λεπτό να τα παρατήσει κι αυτό είναι ΚΑΙ στοιχείο του χαρακτήρα της συγγραφέως μας, που αγαπώ!

Εκπλήξεις σε περιμένουν καθ’όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης, πράγματα που συμβαίνουν και αναφωνείς «ε, όχι, αυτά δε γίνονται!». Συγκινήσεις σου χαρίζονται απλόχερα από άρτια φτιαγμένους χαρακτήρες που δεν πίστευες ότι θα άλλαζαν γνώμη! Απαντήσεις δίνονται σε κάθε παράγραφο, κάθε σκηνής, κάθε σελίδας. Το τέλος του κεφαλαίου 12 μ’έκανε να στείλω μήνυμα στη Γιώτα ότι «με πέθανες!». Δε μπορούσα να κλάψω για να το ευχαριστηθώ, καθώς επέστρεφα από τη δουλειά κι ήμουν στη στάση του λεωφορείου! Περπατούσα και διάβαζα!! Εργαζόμουν κι έλεγα «άντε να τελειώσω, για να συνεχίσω την ανάγνωση»!!! Θύμωσα με τον Οδυσσέα, τι αναίσθητο πλάσμα! Λάτρεψα τον Στέφανο, που αγάπησε την Ιόλη με όλο του το είναι και ζήλεψα τις ώριμες κινήσεις της Ιόλης, σε κάθε κατάσταση που αντιμετώπισε.

Ένα απολαυστικό ταξίδι με ευαισθησίες, αρώματα, μουσικές αγάπης, που πρέπει να κάνετε όλοι!

Η ιστορία μπορεί να μη βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, όμως θέλω να πιστεύω ότι αυτή η πρωταγωνιστική μορφή θα δώσει δύναμη και θα εμπνεύσει αναγνώστριες που ίσως αντιμετωπίζουν παρόμοιες-πραγματικές καταστάσεις, αν όχι ίδιες! Πιστεύω ακράδαντα πως όλοι θ’αγαπήσετε την ιστορία του Στέφανου και της Ιόλης, γιατί δεν είναι απλά μια χάρτινη αγάπη, αλλά μια συγκλονιστική ιστορία με το πάθος της, τις δυσκολίες της και τις όμορφες στιγμές που τη διανθίζουν και την τοποθετούν στο υψηλότερο βάθρο!

Γιώτα μου, περίσσια συγχαρητήρια!!! Πάντα κοντά σου σε κάθε σου βήμα!!! Επειδή (παραφράζοντας τον τίτλο σου) όταν κάτι αξίζει, ξέρεις να το αγαπάς!!!!!!


Στοιχεία βιβλίου:
Συγγραφέας: Γιώτα Παπαδημακοπούλου
Σελίδες: 536
Ημερ. έκδοσης: 2015
ISBN: 978-618-5021-38-2
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr