Περίληψη οπισθόφυλλου:
"Τότε είδα ν' αποσπάται από την ομάδα ένας πελώριος Κούρος με το αρχαϊκό του μειδίαμα κάπως εντονότερο, έτοιμος να δείξει την οδοντοστοιχία του. Βγήκε μπροστά από τον αιωρούμενο σωρό κι άρχισε σταδιακά να αποσυντίθεται, να λιώνει σαν φτιαγμένος από κερί ή υλικό ακόμη πιο μαλακό κι ευαίσθητο στην υψηλή θερμοκρασία. Μα τι λέω! Εδώ τα αντικείμενα τήκονταν στις πολικές θερμοκρασίες! Δεν ήξερα αν έπρεπε να φωνάξω..."
Τι σημαίνουν οι καταστροφές έργων τέχνης που σημειώνονται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης και στο Λούβρο; Γιατί καταστράφηκε ο Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου στη Φλωρεντία και η Γοργόνα στην Κοπεγχάγη; Πρόκειται για νέους τρόπους που η τρομοκρατία χρησιμοποιεί ώστε να σπείρει τον πανικό ή μήπως απέτυχε το πείραμα cern στα γαλλοελβετικά σύνορα; Πόσο ορθή είναι η άποψη ότι κάποιοι εναντιώνονται στις θρησκείες των λαών μόνο και μόνο για να χρίσουν έναν παγκόσμιο δικτάτορα; Και τι ρόλο παίζουν οι μυστικές εταιρίες; Τελικά, πόσο αληθής είναι η άποψη πως ο ίδιος ο πλανήτης, ως αυτοκυβερνώμενος οργανισμός, θέλει ν'απαλλαγεί από το ανθρώπινο είδος;
Το βιβλίο του Νίκου Διακογιάννη "Ο ύπνος των αγαλμάτων" είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ, ένα σημειολογικό μυθιστόρημα όπου η αληθοφάνεια των στοιχείων καθιστά την ιστορία πειστική. Ο αναγνώστης ακροβατεί στην κόψη του χρόνου, ενός χρόνου εύπλαστου που κάνει τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου να είναι πλέον δυσδιάκριτα...
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Τον Ιούλιο του 2014 ήρθα σε επαφή με το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα που έχει γράψει ο Νίκος Διακογιάννης, ωστόσο, ήταν το πρώτο δικό του που διάβαζα.
Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο στον Ζοζέ (Ιωσήφ) ντε Σόζα Σαραμάγκου (José de Sousa Saramago), Πορτογάλο συγγραφέα, ποιητή, σεναριογράφο και δημοσιογράφο, τιμημένο με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Σε ολόκληρο το βιβλίο του Νίκου διακρίνεται η επιρροή του Πορτογάλου συγγραφέα, τα έργα του οποίου θεωρούνται αλληγορικά και παρουσιάζουν ανατρεπτικές όψεις πάνω στα ιστορικά γεγονότα, δίνοντας έμφαση στον ανθρώπινο παράγοντα (πηγή: Βικιπαίδεια).
Λίγα είναι τα μεταφυσικά θρίλερ που έχω επιλέξει να διαβάσω και κατά κύριο λόγο, προτιμούσα πάντα την ξένη λογοτεχνία κι όχι την εγχώρια... Αγόρασα το βιβλίο επειδή η υπόθεση μου φάνηκε άκρως ενδιαφέρουσα. Τι πιο ενδιαφέρον από κάτι πατριωτικό; Ένα σύμβολο; Κάθε Έλληνας μέσα του θέλει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, τη Νίκη της Σαμοθράκης, την Αφροδίτη της Μήλου και ένα σωρό ακόμα Ελληνικά αγάλματα να επιστρέψουν στην Ελλάδα, φοβούμενος ότι εκεί που βρίσκονται ίσως δεν τα ξαναδεί ποτέ από κοντά...
Από το ανατριχιαστικό εξώφυλλο έως την τελευταία λέξη, ο συγγραφέας πετυχαίνει να μας παρουσιάσει ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει την Ιστορία, τη φαντασία και στοιχεία θρίλερ, κόβοντας την ανάσα του αναγνώστη! Οι θεωρίες συνωμοσίας για εγκλήματα στο ανθρώπινο γένος παίρνουν σάρκα και οστά, αποκτώντας οντότητα! Ο αλληγορικός τρόπος που συνδυάζονται οι αληθινές πληροφορίες με τη μυθοπλασία σε κάνουν πραγματικά να αναρωτιέσαι τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Το βιβλίο είναι τόσο καλογραμμένο που σου δίνει την εντύπωση πως όσα διαβάζεις, κάποια στιγμή ενδέχεται να συμβούν στην πραγματικότητα! Θεωρώ πως η υπόθεση και η γραφή του Διακογιάννη πείθει και τον πιο δύσκολο αναγνώστη!
Το κάθε κεφάλαιο χαρακτηρίζεται από λόγια επωνύμων προσωπικοτήτων όπως ο Άλμπερτ Άινστάιν, η Μελίνα Μερκούρη, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Σαίξπηρ, ο Νίτσε, ο Φρόϊντ. Λόγια ταιριαστά με το τι περιγράφεται σε κάθε κεφάλαιο. Κάθε σελίδα βουτά στη φαντασία του συγγραφέα, περιγράφοντας τον τρόπο που τα αγάλματα, ανά τον κόσμο, σχεδόν ζωντανεύουν, κάνοντας την επανάστασή τους. Λιώνουν, σπάνε, φθείρονται, γενικά αποσυντίθενται σαν ανθρώπινοι οργανισμοί...!!!
Πολλές οι θεωρίες για το “γιατί” συμβαίνει αυτή η μαζική και αλυσιδωτή καταστροφή, σε πολλά μουσεία του κόσμου... Πώς είναι δυνατόν ένα μαρμάρινο άγαλμα να γίνεται κυριολεκτικά σκόνη σε λίγες ώρες; Κυριαρχεί η θεωρία του πειράματος “cern” (Conseil Européenne pour la Recherche Nucléaire = το μεγαλύτερο σε έκταση -πειραματικό- κέντρο πυρηνικών ερευνών και ειδικότερα επί της σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο, όπου μέλος είναι και η χώρα μας!), το οποίο ΕΑΝ υποθέσουμε ότι εφαρμοζόταν στην πραγματικότητα, θα είχε ως συνέπεια την κλίση του άξονα της γης, με το κλίμα να γυρνά μπούμερανγκ παγκοσμίως!!! Οι ώρες της μέρας και της νύχτας θα μειώνονταν αισθητά -δηλαδή θα νύχτωνε από τις 3 το μεσημέρι ενώ θα ξημέρωνε στις 10 το βράδυ- και θα είχαμε ΠΟΛΙΚΟ καταχείμωνο σχεδόν στην καρδιά του καλοκαιριού!!!
Η παγκόσμια καταστροφή στα αγάλματα όμως, μεγιστοποιείται παίρνοντας αμπάριζα και τον ίδιο τον άνθρωπο, προκαλώντας του συμπτώματα μιας ασθένειας, σε επίπεδο λιμού, παρόμοια με χειμερινό ύπνο, εάν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό σε ανθρώπους!!! Ενώ δηλαδή, αρχικά ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα γρίπης, όπως εμετός, ρίγη, πυρετός και παραλήρημα, ζητώντας «ΓΑΛΑ» (πράγμα που παραπέμπει στην αγνή, παιδική ηλικία!), στη συνέχεια ο οργανισμός εξασθενεί παγώνοντας, πέφτοντας σε έναν ύπνο, που ούτε ύπνος είναι, αλλά ούτε και θάνατος!!! Σκηνές φρίκης εκτυλίσσονται με απόγειο τις πράξεις βιαιότητας (βιασμούς σε παγωμένες/αναίσθητες γυναίκες και πλιάτσικο σε κατοικίες ζωντανών-νεκρών)...
Η έρευνα που έκανε ο Νίκος σχετικά με το επιστημονικό μέρος πραγματικά με άφησε άφωνη! Σοκαρίστηκα καθώς μάθαινα έννοιες, που δεν ήξερα ή κάποιοι δε θέλουν να μάθουμε!!! Ο Νίκος στον «Ύπνο» πετυχαίνει να με βάλει μέσα σε μια υπόθεση, όπου μηνύματα κρύβονται στην κάθε λέξη. Τα όσα συμβαίνουν στην εποχή μας, μέρος της Νέας Τάξης Πραγμάτων και κατά συνέπεια, της Μασονίας, όπου λέσχες τύπου Βίλτενμπεργκ επιθυμούν την παγκόσμια χειραγώγηση, πραγματικά σε προβληματίζουν, σε επηρεάζουν τόσο, που πραγματικά αν δε συνέβαινε, τότε θα ήσουν ανίκανος να αισθάνεσαι!!!
Όντως, το βιβλίο δεν ήταν κάτι που έχω ξαναδιαβάσει… Θα το χαρακτήριζα ως ένα έργο πρωτότυπο ΚΑΙ πρότυπο για έναν Έλληνα συγγραφέα. Ένα «κρίμα» το συνοδεύει, καθώς δεν είχε την αναγνώριση που του πρέπει.
Νίκο, τα θερμά μου συγχαρητήρια για ένα πόνημα εντελώς διαφορετικό από όσα έχω διαβάσει ως τώρα!!! Κι έπεται συνέχεια...
Στοιχεία βιβλίου:
Συγγραφέας: Νίκος Διακογιάννης
Σελίδες: 272 / Διαστάσεις: 14 x 21 εκ.
Ημερ. έκδοσης: 2011
ISBN: 978-960-219-240-5