Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η Έρρικα Όλσον και ο Πέτρος Μακρής, παρά τις διαφορές που τους χωρίζουν, ερωτεύονται αψηφώντας τις έντονες αντιρρήσεις της μητέρας του Πέτρου. Όμως, σύντομα η αγάπη τους τσαλακώνεται.
Μετά τη γέννηση του γιου τους, η Έρρικα εξαφανίζεται από το νησί, χωρίς να αποκαλύψει τον λόγο, αφήνοντας πίσω της βαθιές πληγές και ένα γράμμα που στοιχειώνει τη ζωή των δικών της ανθρώπων...
37 χρόνια μετά, η εμφάνιση της μυστηριώδους Τζέιν στο νησί προκαλεί αναστάτωση.
Ποιος θα πληρώσει το τίμημα για την αλήθεια που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί με οποιοδήποτε κόστος;
Με φόντο τα Κύθηρα, η ιστορία της Έρρικας ξετυλίγεται γεμάτη ψέματα, λάθη και ανατροπές πριν από την απέλπιδα εξιλέωση...
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Καιρό είχα να διαβάσω ένα τόσο καλογραμμένο κείμενο, που να αγγίζει τα όρια της Λογοτεχνίας! Σταματούσα το διάβασμα, σε κάθε, μα κάθε παράγραφο για να σημειώσω στο τεφτέρι μου, φράση, νούμερο σελίδας όπου τη βρήκα και συναισθήματα που ένιωσα! Τελειώνοντας την ανάγνωση, κοίταξα τα χαρτιά μου: πληθώρα σελίδων σημειωμένες με δεκάδες παραγράφους, που έκρυβαν το νόημα του βιβλίου και τολμώ να πω, σου έδιναν συμβουλές για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος!!! ΤΙ ΒΙΒΛΙΟ!!! Άγγιγμα ψυχής!!!
Μελετώντας το οπισθόφυλλο, υποψιάστηκα περίπου την πλοκή. Ήταν όμως, από τις λίγες φορές που ΔΕΝ είχα δίκιο! Το να διαβάζεις κάτι, να νομίζεις ότι θα εξελιχθεί με τον άλφα τρόπο και μετά να σού πετάγεται μια κεραμίδα και να σε αφήνει άφωνο, ε, δεν το λες καθόλου «προβλέψιμο»!
Σελ. 103: «Θάνατος! Λέξη σκληρή, τελεσίδικη. Θαρρείς και αυτό το θήτα της σου κόβει το λαρύγγι απ’άκρη σε άκρη κι έπειτα έρχεται η αφόρητη κατάληξη και σε αποτελειώνει.»
Σελ. 111: «Αρρώστια-άσχημη λέξη, κακόηχη. Έτσι όπως τρίβονται τα σύμφωνά της, τονίζεται η ανικανότητα (...) και τα συνώνυμά της, «ασθένεια» ή «νόσος» σημαίνουν “απουσία σθένους” και κάτι το “τελεσίδικο”.»
Η συγγραφέας παίζει με τις λέξεις... αυτές που φοβάσαι... αυτές που ελπίζεις να μη βιώσεις ποτέ, ούτε εσύ, ούτε οι αγαπημένοι σου... Γράφει για τη μητέρα, που εγκαταλείπει το παιδί της... Γράφει για τη χορεύτρια που προσβάλλεται από καρκίνο και οδεύει προς το ταξίδι δίχως γυρισμό... Γράφει για την σκλήρυνση κατά πλάκας, που χτυπά το γιο κι αντιμετωπίζει αναπηρία... Για την αγωνία του ασθενή και από πόση δύναμη ψυχής διακατέχεται, αρνούμενος να ηττηθεί, πάντα συλλογιζόμενος τα όνειρα που μπορεί να πραγματοποιήσει, αρκεί να το θελήσει!
Η Χριστίνα Πομόνη αφήνει να εννοηθεί πως οι άνθρωποι είναι περαστικοί σε αυτή τη ζωή και πως ο τρόπος που ζουν και κινούνται, όσο έγκυρος, αποδεκτός και άκυρος αν είναι, αφήνει το αποτύπωμά του παρακαταθήκη!
Μάς μιλάει για τη μοίρα, τη βούληση, τη ζωή που μόνοι μας χτίζουμε, πιάνοντάς τη από τα μαλλιά (σελ. 74-75, σελ. 210)... το χαρακτήρα του ανθρώπου, τις συμπτώσεις και πώς αυτές επηρεάζουν την προσωπικότητά του, τις αποφάσεις που παίρνει και τις συνέπειες που αυτομάτως αντιμετωπίζει. Υμνεί την έννοια της μάνας σε όλες τις μορφές, είτε βιολογική, είτε απρόσωπη, είτε απλά ως «η γυναίκα που σε μεγάλωσε» (σελ. 177). Η συγγραφέας εξιδανικεύει την Ελλάδα (σελ. 123), ως το πιο όμορφο μέρος για διακοπές, εξερευνώντας αρχαιολογικούς χώρους ή κολυμπώντας, κάνοντάς σε να νιώσεις νοσταλγία όταν δε ζεις στη χώρα! Υποθέτω πως είναι κάτι που η ίδια η Χριστίνα βίωσε, τα χρόνια που ζούσε στο εξωτερικό!
Η συγγραφέας μας γράφει για την επιστροφή ατόμων σε ζωές που πλήγωσαν και πληγώθηκαν... για τακτοποίηση λογαριασμών... για μυστικά κρυμμένα (σελ. 252)... Μυστικά που επηρεάζουν ζωές και συνειδήσεις... που αλλάζουν τους ανθρώπους σε κάτι που δεν ήταν ποτέ και που μεταμορφώνουν άλλους στο ζενίθ αυτού που ήταν... Σε αυτά που όταν τα μάθεις, ορκίζεσαι να μην αποκαλύψεις! Μα «τίποτα δε μένει πολύ κρυφό από το φως του ήλιου», λέει η παροιμία! Οι τύψεις και οι ενοχές θα σε πνίξουν και το πλήρωμα του χρόνου θα’ρθει. Τότε η αλήθεια θα λάμψει σαν χείμαρρος (σελ. 171) και μαζί της θα φέρει αναστάτωση, οργή, κλάμα, συγχώρεση και λύτρωση! Μεγάλη λέξη η αλήθεια. Ενώ θέλουμε να την ακούμε, τη μισούμε όταν δε μας συμφέρει ή όταν εξιστορεί κάτι που μας πονάει και μας κάνει να θυμόμαστε γεγονότα που μας έχουν συμβεί...
Αναλύει τις ανθρώπινες σχέσεις (σελ. 112, σελ. 224), είτε αυτές είναι αισθηματικές, είτε οικογενειακές, είτε φιλικές με απόηχο έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση, ο οποίος δημιουργεί ένα σύμπαν, ταξιδεύοντας συνεχώς γύρω απ’αυτό! Αναφέρεται ο ρατσισμός στην ξένη Σουηδέζα, που παντρεύεται το καλύτερο παιδί του ελληνικού νησιού (σελ. 15) και πως ο ωχαδερφισμός σπαταλά τα χρόνια σου, ξυπνώντας μια μέρα, λέγοντας «πώς έφτασα ως εδώ;», ενώ ήσουν αφοσιωμένος σε κάτι που ανέκαθεν ήλπιζες να συμβεί (σελ. 113)!
Σελ. 288: «η αγάπη αναπνέει από μόνη της, χωρίς συμβιβασμούς κι απαιτήσεις.»
Μα περισσότερο, η Χριστίνα Πομόνη γράφει για την αγάπη! Μπορούμε ν’αντιμετωπίσουμε τα πάντα, αρκεί να’χουμε κάτι ν’αγαπάμε : η Τζέιν έχει τη δόξα... ο Δημήτρης τη φωτογραφία... η Αλεξία την επιστήμη της... ο Πέτρος την οικογένεια... η Μαίρη-Μπεθ το χορό... ο Μάρτιν θέλει τη Τζέιν... η Βασιλική θέλει τον Πέτρο... Η συγγραφέας επιβεβαιώνει πως ο καθένας μας έρχεται στη ζωή για κάποιον λόγο (σελ. 296) και πως τίποτα δε γίνεται τυχαία (σελ. 279).
Θα έλεγα πως μελέτησα «αποστάγματα ζωής»! Η συγγραφέας καταγράφει μέρος βιωματικών εμπειριών, αξιώματα μπολιασμένα από αποφάσεις και συνέπειες αυτών! Δεν είναι φιλοσοφικό το περιεχόμενο, ωστόσο, οι τόσες αλήθειες που αναφέρονται, σε συγκινούν βαθύτατα! Σε βάζουν σε σκέψεις, σε κάνουν να αναρωτηθείς τι έχεις προσφέρει στη ζωή, ποιον έχεις πληγώσει κι αν έχεις ακόμα χρόνο να μετανιώσεις, να ζητήσεις συγνώμη και να συγχωρεθείς... Σε σπρώχνουν να αδράξεις τη στιγμή και να πεις το «σ’αγαπώ» όσο είναι ακόμα νωρίς, επειδή αύριο, δεν ξέρεις αν θα υπάρχεις!
ΛΑΤΡΕΨΑ το βιβλίο!!! Και να’στε σίγουροι πως θα το ξαναδιαβάσω σαν να είναι η πρώτη φορά, χωρίς όμως να διακόψω την ανάγνωση, για να σημειώσω φράσεις (καλά, δεν παίρνω και όρκο!). Κείμενα σαν της «Σιωπής» να τα έχετε πάντα δικά σας και να εφαρμόζετε τα γραφόμενά της...
Πολλά συγχαρητήρια Χριστίνα μου, για την απλότητα και τον πλούτο της γραφής σου! Βρίσκομαι σε αναμμένα κάρβουνα για το δεύτερο!!! Τσουρούφλισέ με κι άλλο!!! Μπορείς!!!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Χριστίνα Πομόνη
Σειρά: Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία
Θεματολογία: Κοινωνικό
Ημ/νία πρώτης έκδοσης: 01/2015
Σελίδες: 304
Διαστάσεις: 14 x 20,3 εκ.
ISBN: 978-618-02-0392-9
.jpg)
