Περίληψη οπισθόφυλλου:
Τι μπορεί να κάνει μια χελώνα όταν ο καλύτερός της φίλος... εξαφανίζεται; Ο Χερτλ ο λαγός γίνεται καπνός αφήνοντας πίσω μόνο μια σκοτεινή, άδεια τρύπα στον αέρα. Κι η Μπερτλ απελπίζεται.
Πώς μπορεί να γεμίσει αυτό το αίσθημα του κενού και να ξαναφέρει πίσω τον φίλο της; Κι αν δεν μπορεί;
Το δυνατό και συγκινητικό κείμενο συνδυάζεται τέλεια με τη ζεστή εικονογράφηση, σε μια στοχαστική και ευαίσθητη προσέγγιση για την απώλεια, την αποδοχή της και τη συνέχιση της ζωής.
Η άποψή μου:
Ο Χερτλ, ο λαγός και η Μπερτλ, η χελώνα, είναι αχώριστοι φίλοι. Βέβαια, οι διαφορές ανάμεσά τους είναι πολλές, αλλά υπάρχει αγάπη και υπομονή άφθονη, που υπερκαλύπτει τα πάντα. Τι θα συμβεί, όμως, όταν ο Χερτλ χαθεί για πάντα;
Στη θέση του λαγού, υπάρχει τώρα μια μαύρη τρύπα, ένα κενό λαγουδάκι. Η Μπερτλ κοιτάζει τη φωλιά του φίλου της, που τώρα είναι μια άδεια τρύπα. Θυμώνει με το κενό, λυπάται βαθιά, πονά. Κλαίει με πόνο στην ψυχή, κλαίει με μαύρο δάκρυ, μόνη της ολομόναχη, στου ποταμού την άκρη.
Τότε, εμφανίζεται η Γκέρντα, η αρκούδα, η οποία προσπαθεί να βοηθήσει τη χελώνα και να την καθοδηγήσει στον δύσκολο αυτό δρόμο που έχει βρεθεί.
Το εν λόγω πόνημα συνιστά ένα από τα πιο ουσιαστικά βιβλιο-παραμύθια για διαχείριση της απώλειας και του πένθους. Το παραμύθι είναι γραμμένο με έμμετρο λόγο. Τα όμορφα και κατανοητά τετράστιχα παρουσιάζουν όλα τα στάδια, που πέρασε η μικρή χελώνα εξαιτίας της απώλειας του αγαπημένου της φίλου, μέχρι την αποδοχή της νέας αυτής κατάστασης.
Είναι αξιοπρόσεκτος ο τρόπος παρουσίασης των συναισθημάτων της Μπερτλ από τη μέρα που χάνει τον Χερτλ, μέχρι τη μέρα που θα προσπαθήσει να ζήσει με την απώλεια αυτή. Αρχικά, η μικρή χελώνα προσπαθεί να δώσει όλα της τα παιχνίδια σε αντάλλαγμα να γυρίσει πίσω ο Χερτλ! Έπειτα, ο συγγραφέας παρουσιάζει τη μικρή πρωταγωνίστρια σε κατάσταση βαθιάς οδύνης, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν θα ξαναδεί τον λατρεμένο της λαγό.
Η παρουσία ενός φίλου, όπως αυτή της Γκέρντας στην ιστορία μας, καθίσταται απόλυτα λυτρωτική και υποστηρικτική στην αποδοχή της απώλειας και της συμφιλίωσης μαζί της. Η σοφή αρκούδα στέκεται δίπλα στην Μπερτλ και της υπενθυμίζει πως οι όμορφες αναμνήσεις που έζησε με τον Χερτλ υπάρχουν και δεν θα σβηστούν από τη μνήμη της, όσα χρόνια και αν περάσουν. Με την πάροδο του χρόνου, οι αναμνήσεις αυτές θα είναι γλυκιές και θα μαλακώσουν τη βαθιά θλίψη που βιώνει, ενώ η αγάπη θα είναι πάντα παρούσα. Το κενό αποκτά χρώμα...
Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι εξίσου ζεστή και πλούσια, όπως οι στίχοι του. Με υπέροχα, παστέλ χρώματα, που χαλαρώνουν τον αναγνώστη, γίνεται η μετάβαση από τη θλίψη στην εύρεση της ελπίδας εκ νέου. Ίσως η επιλογή των ονομάτων Μπερτλ και Χέρτλ δυσκολέψουν στην προφορά τους μικρούς μας αναγνώστες, αλλά σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα παραμύθι-ζεστή αγκαλιά, για παιδιά προσχολικής ηλικίας, που βίωσαν ή πρόκειται να βιώσουν μια απώλεια, σε εξαιρετική μετάφραση Άγγελου Αγγελίδη και Μαρίας Αγγελίδου.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: John Dougherty
Εικονογράφηση: Thomas Docherty
Μετάφραση: Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου
Σελίδες: 40
Ηλικία: Για παιδιά άνω των 4 ετών
Ημερ. έκδοσης: 26/10/2023
ISBN: 978-618-5568-79-5