---Επαναδημοσίευση: 01/04/2023---
---Αρχική δημοσίευση: 17/05/2020---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
«Ήταν δικαιωματικά το σπίτι του, είπε, επειδή αν έφευγε, όπως είχε κάνει κάποτε, άλλες φωνές, άλλοι τόποι, φωνές χαμένες και θολές θα γρατζουνούσαν τα όνειρά του».
Αυτή είναι η παράξενη ιστορία του Τζόελ Χάρισον Νοξ, ενός 13χρονου αγοριού από τη Νέα Ορλεάνη που μετά τον θάνατο της μητέρας του ταξιδεύει στον αγροτικό Νότο της Αμερικής για να ζήσει με τον άγνωστο πατέρα του.
Η πρώτη αυτή νουβέλα του Τρούμαν Καπότε, που εκδόθηκε όταν ο συγγραφέας της ήταν μόλις 24 ετών, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης του είδους του southern gothic, δηλαδή της μυθοπλασίας του αμερικανικού Νότου. Σε μια κατάφυτη και μυστηριώδη περιοχή, με εκκεντρικούς χαρακτήρες και ερειπωμένες επαύλεις μιας άλλης εποχής, η καθηλωτικά ατμοσφαιρική γραφή του Καπότε, γεμάτη ποίηση και αλληγορίες, μεταφέρει τον αναγνώστη σ’ ένα ταξίδι που μοιάζει με όνειρο· για το γκρέμισμα όσων μας στοιχειώνουν, την αναζήτηση της ταυτότητας και τελικά την ελευθερία που έρχεται με τη συνειδητοποίηση.
Η άποψή μου:
(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)
Από το συγγραφέα του «Πρόγευμα στο Τίφφανυς» και του «Εν ψυχρώ», Τρούμαν Καπότε, οι εκδόσεις Οξύ επανεκδίδουν με νέα μετάφραση το «Φωνές χαμένες και θολές». Ουσιαστικά είναι το μυθιστόρημα που τον εδραίωσε ως συγγραφέα και τον έκανε γνωστό στο πλατύ αναγνωστικό κοινό.
Πριν μιλήσω για το βιβλίο θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τον Καπότε. Είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, πολύ καλός συγγραφέας, ιδιαίτερα αγαπητός στην Αμερική, που άγγιξε τη δόξα και την αναγνωρισιμότητα όσο ακόμη ήταν εν ζωή. Συντάκτης του περιοδικού New Yorker και με σκιώδη παρουσία σε πολλά ευρείας κυκλοφορίας έντυπα των Ηνωμένων Πολιτειών, είχε γνώση της δημοσιογραφικής έρευνας και φυσικά των εντυπωσιακών δυνατοτήτων του ως μυθιστοριογράφου. Με βάση αυτά τα δύο, είναι από τους πρώτους που τα συνδυάζει, τα συνδυάζει με επιτυχία και μπορούμε να πούμε σήμερα ότι είναι ο πατέρας ενός νέου, για την εποχή του (δεκαετία του 1960) λογοτεχνικού είδους, την εξιστόρηση ενός πραγματικού γεγονότος με αυστηρά λογοτεχνικούς όρους. Αυτό που σήμερα, είναι γνωστό ως True Crime, έχει τις ρίζες του στα μυθιστορήματα του Τρούμαν Καπότε.
Όπως είπα και πιο πριν, το «Φωνές χαμένες και θολές» είναι το βιβλίο που τον κάνει γνωστό. Το γράφει σε ηλικία μόλις 24 χρονών και είναι ένα μοντέρνο, γοτθικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ουσιαστικά ημι-αυτοβιογραφικό. Ο 13χρονος Τζόελ Χάρισον Νοξ χάνει τη μητέρα του και τον στέλνουν στην Νέα Ορλεάνη να ζήσει με τον πατέρα του, τον οποίο δεν γνωρίζει και δεν τον έχει δει ποτέ στη ζωή του, γιατί τους έχει εγκαταλείψει όταν γεννήθηκε. Όταν φτάνει στο Σκάλι Λάντινγκ, ο πατέρας του δεν βρίσκεται πουθενά. Για ακόμη μία φορά τον έχει εγκαταλείψει, χωρίς να πει μία λέξη, να δώσει μία εξήγηση. Σε μια ετοιμόρροπη, εγκαταλελειμμένη, σχεδόν, παλαιά κατοικία του Νότου που μοιάζει στοιχειωμένη, τον υποδέχονται η μητριά του, που αγαπάει να σκοτώνει πουλιά, ένας εκκεντρικός ξάδερφος και ένα μικρό κοριτσάκι, η Άινταμπελ που μοιάζει να έχει βγει από ταινίες τρόμου. Μορφές παράξενες, απόμακρες, βγαλμένες λες από γοτθικές, βικτωριανές ιστορίες. Αυτή είναι η νέα του οικογένεια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα συμπορευτεί μαζί τους και θα τον οδηγήσουν στην ενηλικίωση. Μια αλληγορικά σκοτεινή ατμόσφαιρα, όπου υποβόσκει το μεταφυσικό και το ανεξήγητο. Μέσα σε όλα αυτά, ένα ψυχικά ακρωτηριασμένο αγόρι που αναζητάει απεγνωσμένα απαντήσεις για τα καίρια ερωτήματα της ζωής.
Η ιστορία έχει ευθείες αναλογίες με την προσωπική ζωή του συγγραφέα. Και ο ίδιος βρίσκει καταφύγιο στον αμερικανικό Νότο μετά το διαζύγιο των γονιών του και η κηδεμονία του ανατίθεται στην οικογένεια της μητέρας του. Στην αρχή της εφηβείας του, η μητέρα του ξαναεμφανίζεται στο προσκήνιο και ο συγγραφέας μετακομίζει στη Νέα Υόρκη. Με το «Φωνές χαμένες και θολές» ο Τρούμαν Καπότε ξορκίζει το προσωπικό του δράμα. Δεν είναι τυχαίο που είναι τόσο πετυχημένο ανάγνωσμα. Όλοι οι ήρωες είναι στην ουσία πραγματικοί. Όλοι έζησαν πραγματικά, επηρέασαν την ζωή του και την καθόρισαν. Ακόμα και αυτό που μοιάζει να είναι μεταφυσικό και ανεξήγητο είναι στην ουσία μία αλληγορία, μια μεταγραφή κάπου αναγνωρίσιμη αλλά και κάπου όχι της δικής του ιστορίας. Τη στιγμή που γράφεται το μυθιστόρημα, ο συγγραφέας έχει καταφέρει να ξεπεράσει εν μέρει όλη την προσωπική του τρικυμία και το μέλλον διαφαίνεται αισιόδοξο και φωτεινό. Όμοια είναι και η επιθυμητή δικαίωση του μικρού Τζόελ Χάρισον Νοξ και η μάχη του για τη συνειδητοποίηση και την απελευθέρωση από το παρελθόν και το τραύμα της εγκατάλειψης. Αυτή είναι στην ουσία η μεγαλύτερη ανατροπή της ιστορίας: όχι τόσο η πορεία προς την ενηλικίωση, όσο η αποδοχή και τα αισθήματά του για όσα έζησε.
Δεν είναι τυχαίο που ο Τρούμαν Καπότε θεωρήθηκε μία συγγραφική ιδιοφυία για την εποχή του. Με θαυμάσια λογοτεχνική έκφραση και με ιδιαίτερο καθηλωτικό λόγο κατορθώνει να αφηγηθεί μία ιστορία που θεωρώ ότι μας αφορά όλους στο μέτρο της προσωπικής μας ιστορίας. Είναι μία άνιση πάλη, με όλες τις αντιξοότητες, τελικά, να ξεπερνιούνται, μία νίκη του κεντρικού ήρωα που την αντιλαμβάνομαι ως προσωπική ΜΟΥ νίκη. Η εξαιρετική μεταφραστική προσπάθεια της κας. Μαρίας Παΐζη, ενισχύει την άριστη εντύπωση που αφήνει το μυθιστόρημα. Για ακόμα μία φορά γοητεύτηκα από τη γραφή του και έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στα μυθιστορήματα ενηλικίωσης, το συγκεκριμένο μπήκε ανάμεσα στα πιο αγαπημένα μου.
«Άραγε οι νεκροί είναι τόσο μόνοι όσο οι ζωντανοί;»
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Πρωτότυπος τίτλος: Other voices, other rooms
Συγγραφέας: Τρούμαν Καπότε
Μετάφραση: Μαρία Παϊζη
Σελίδες: 248 / Διαστάσεις: 13 Χ 20,5
Ημερ. έκδοσης: 30/09/2019
ISBN: 978-960-436-652-1
Βιογραφικό του συγγραφέα:
O Τρούμαν Καπότε γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στη Νέα Ορλεάνη. Μετά το διαζύγιο των γονιών του, ταξίδεψε στο Μονρόβιλ της αγροτικής Αλαμπάμα για να ζήσει με συγγενείς του. Εκεί γνώρισε και την παντοτινή του φίλη, την συγγραφέα Χάρπερ Λι. Aναδύθηκε στην παγκόσμια συγγραφική σκηνή το 1948, με την έκδοση της πρώτης του νουβέλας "Other Voices, Other Rooms", που κατά πολλούς περιέχει πλούσια αυτοβιογραφικά στοιχεία. Στα πιο γνωστά βιβλία του περιλαμβάνονται τα "Breakfast at Tiffany’s", "A Tree of Night", "The Grass Harp", "Summer Crossing", "A Christmas Memory" και "In Cold Blood", το οποίο και θεωρείται από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα. Tιμήθηκε δύο φορές με το O. Henry Short Story Prize, το National Institute of Arts and Letters Creative Writing Award και το Edgar Award. Πέθανε στις 25 Αυγούστου του 1984, λίγο πριν από τα 60ά του γενέθλια.
