Περίληψη οπισθόφυλλου:
Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να χάσει κάποιος καθημερινά. Το μυαλό του, στιγμές, αντικείμενα, αναμνήσεις, ανθρώπους από τη ζωή του, ακόμα και την ίδια τη ζωή του όπως την ξέρει, όλα είναι κομμάτια απωλειών που μένουν αμετάκλητες.
Και όταν χαθούν όλα αυτά, τελικά πού πάνε;
Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν έχει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Έχει όμως τη διάθεση να μιλήσει για την απώλεια ως μέρος της ζωής μας μέσα από δεκαπέντε σύντομες κι ευφάνταστες ιστορίες.
Και όταν χαθούν όλα αυτά, τελικά πού πάνε;
Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν έχει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Έχει όμως τη διάθεση να μιλήσει για την απώλεια ως μέρος της ζωής μας μέσα από δεκαπέντε σύντομες κι ευφάνταστες ιστορίες.
Η άποψή μου:
«Η ζωή είναι μια παρατεταμένη απώλεια όλων όσα αγαπάμε.»
-Βίκτωρ Ουγκώ-
Δεκαπέντε μικρά διηγήματα γεμάτα από απουσίες. Αισθήματα απωλειών και χαμένων συναισθημάτων. Η Κέλλυ Κουναλάκη δειλά-δειλά ξεδιπλώνει από το παραμύθι έως τον ρεαλισμό, ιστορίες που μέσα σε αυτές κάτι, κάποιοι «έχασαν». Από τον εαυτό τους μέχρι το σύμπαν ολόκληρο.
Εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι το θέμα «ΑΠΩΛΕΙΑ» έχει απασχολήσει σε βάθος τη συγγραφέα. Την έχει κάνει να βάλει αυτήν τη λέξη σε πρώτη μοίρα και πολύ σοφά, τα διηγήματά της αν και φαινομενικά απλά, φτάνουν σε αρκετά σημεία βαθιά στην ανθρώπινη ύπαρξη και στα μύχια αυτής.
Ποιος λείπει σε ποιον; Ποιος λείπει από πού; Τι είναι αυτό που μένει μετά; Γιατί όταν ακόμα και ο χρόνος περνάει, αυτό που αφήνει πίσω του έχει οσμή απώλειας;
Δε θα βρείτε απαντήσεις όπως σωστά επισημαίνεται στο οπισθόφυλλο. Άλλωστε και ποιος ο λόγος; Αν μπορούσαμε να γνωρίζαμε τις αιτίες των απωλειών θα χανόταν και η «μαγεία» τους.
Η γραφή των διηγημάτων είναι ρέουσα. Οι εικόνες είναι εξαιρετικές και η διαφορετική θεματολογία των διηγημάτων άκρως ενδιαφέρουσα. Αν και αρχικά, λόγω τίτλου προφανώς, μπορεί κάποιος να πιστέψει ότι αυτό το μικρό βιβλίο θα είναι κάπως «βαρύ», στενάχωρο, ίσως και στα όρια του απελπιστικού -κάπως έτσι φανταζόμαστε τη λέξη «ΑΠΩΛΕΙΑ» και τέτοια μάλλον συναισθήματα μας δημιουργεί- τουναντίον, θα επιμείνω ότι το βιβλίο είναι αισιόδοξο και άκρως ενδιαφέρον. Και εκτός αυτού είναι και στα πλαίσια του εφικτού. Δηλαδή στο πώς μία απώλεια βιώνεται χωρίς τους ακραίους μελοδραματισμούς και τις βίαιες εκφάνσεις του υποκειμένου.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Κέλλυ Κουναλάκη
Σελίδες: 100
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2019
ISBN: 978-960-638-021-1
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Κέλλυ Κουναλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα την ημέρα της γιορτής των ερωτευμένων του 1987 και έκτοτε, δεν βρέθηκε κανείς να την πείσει να μετακομίσει σε άλλη πόλη, χώρα ή πλανήτη, παρότι το κλεινόν άστυ την κουράζει φοβερά κάποιες φορές. Σπούδασε International Marketing (City University of Seattle), ενώ από το 2007 εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα με τις εργασίες και τις σπουδές, αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, κυρίως για μουσική και ευρύτερα πολιτιστικά θέματα. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν το παραμύθι ενηλίκων "Το ταίρι".
