Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μια νέα, όμορφη γυναίκα, με σπουδές στα οικονομικά, παλεύει για τις ισορροπίες της, έπειτα από τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα της, που έμοιαζε να τον επιζητά σαν εξιλέωση για κρίματα του παρελθόντος, που τον βάρυναν. Για ποια κρίματα όμως; Εκείνος ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας θαυμάσιος γονιός!
Μέσω της εργασίας της οδηγείται για πρώτη φορά στο νησί της Άνδρου. Εκεί, μια λάθος διαδρομή και μια καταιγίδα θα γίνουν οι συντεταγμένες μιας πυξίδας, που θα κατευθύνει τα βήματά της στο κατώφλι ενός σπιτιού καρφωμένο στα βράχια του πελάγους.
Η μοίρα, που βαστά την τύχη των ανθρώπων στα χέρια της, θα την καθοδηγήσει να αναζητήσει, μέσα από μια ιστορία που ξεδιπλώνει το κουβάρι της εκείνο το βράδυ και από μια φωτογραφία που γεννά ερωτηματικά και απορίες, ξεθωριασμένα χνάρια ενός παρελθόντος που μοιάζει καλά κρυμμένο. Άραγε, συντονίστηκε ο χρόνος, για να βγουν στο φως θαμμένα μυστικά; Ή μήπως ο ουρανός συνωμότησε με τη μοίρα, για να αποδοθεί δικαιοσύνη;
Η άποψή μου:
Τα μυστικά και η αλήθεια έχουν πάντα τον δικό τους πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μας. Ακόμα και όταν εμποδίζονται να φανερωθούν, εκείνα θα βρουν τον τρόπο και θα διεκδικήσουν αυτά που πρέπει.
Όλα συνωμότησαν για να βρεθεί η Λία Στεργίου στην Άνδρο και τη φέρνουν στη φιλόξενη αγκαλιά ενός ηλικιωμένου ζευγαριού. Κι έτσι, μια ιστορία αρχίζει να ξεδιπλώνεται.
Μεταφερόμαστε στο πρόσφατο παρελθόν, τότε που σε κάθε νησί, κουμάντο έκαναν οι άρχοντες και οι κυράδες. Οι ορισμοί και οι επιθυμίες τους ήταν διαταγή. Όλοι όσοι είμαστε νησιώτες, έχουμε ακούσει ανάλογες ιστορίες από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας. Συνήθως ήταν οι πλουσιότεροι, οι προερχόμενοι από παλιές οικογένειες, οι πιο δυνατοί κοινωνικά. Αν ήταν άνθρωποι που νοιάζονταν για τον τόπο τους, όλα πήγαιναν καλώς. Αν όμως όχι, τότε αλίμονο σε αυτόν που θα τους πήγαινε κόντρα.
Μέσα σε εκείνη την εποχή επιλέγει η συγγραφέας Άρτεμις Παπανδρέου να μας ταξιδέψει, μπλέκοντας πολύ διακριτικά το παρόν. Οι ήρωές της είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, άνθρωποι που γνωρίζουμε, άνθρωποι καλοί, άνθρωποι κακοί. Καταφέρνει μέσα από την πλοκή και το μυστήριο, να δημιουργήσει εικόνες τρυφερότητας, ρομαντισμού, αισιοδοξίας, συγκίνησης, αλλά και απίστευτης σκληρότητας, θυμού και έντασης. Η γραφή της είναι λυρική, αναλυτική και επεξηγηματική, για κάθε περιστατικό, για κάθε γεγονός, για κάθε συναίσθημα, κρατώντας σφιχτά τον αναγνώστη στον δικό της ρυθμό. Και μολονότι πρωταγωνιστούν σε πολλά σημεία η απληστία, ο εγωισμός, η περηφάνια, η απώλεια και η θυσία, η συγγραφέας καταφέρνει όλο το κείμενο να έχει μια αισιόδοξη ματιά.
Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μιλάει για τον έρωτα και υμνεί την αγάπη, σε όλες τις μορφές της. Με συγκίνησε σε πολλά σημεία και με έκανε να αναρωτηθώ αν υπάρχει στη σημερινή εποχή μας, μια τόσο δυνατή αγάπη, που να αντέχει στον χρόνο, στις τόσες δοκιμασίες, στις τόσες ελλείψεις. Πόσο πολύ έχουν αλλάξει οι άνθρωποι... ΄Η μήπως όχι;
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Άρτεμις Παπανδρέου
Συγγραφέας: Άρτεμις Παπανδρέου
Σελίδες: 432 / Διαστάσεις: 13,7×20,8
Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2018
ISBN: 978-960-468-212-6
ISBN: 978-960-468-212-6
Η Άρτεμις Παπανδρέου γεννήθηκε στον Βόλο, τον Μάιο του 1962. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια σε μια οικογένεια, που της εμφύσησε την αγάπη για τα γράμματα, την εντιμότητα και το δίκαιο. Η αγάπη για τη συγγραφή συνυπήρχε με την αρχή της ζωής της, αφού κατάγεται από λογοτεχνική οικογένεια. Μικρό κορίτσι, όταν τα άλλα έτρεχαν στις γειτονιές, εκείνη προτιμούσε να σκαρώνει φανταστικές ιστορίες στα τετράδιά της. Στο γυμνάσιο και στο λύκειο, οι εκθέσεις της πάντα διακρίνονταν για το ύφος και τον λόγο τους. Στόχος της ήταν το πανεπιστήμιο, αλλά ο έρωτας την κράτησε πίσω, καθώς ο γάμος και το πρώτο παιδί ήρθαν νωρίς. Έτσι, οι περγαμηνές και τα πτυχία έμειναν ανεκπλήρωτες επιθυμίες στο πίσω μέρος του μυαλού της. Σήμερα, εργάζεται στην πόλη του Βόλου, στην τεχνική εταιρεία που έχουν ιδρύσει από κοινού με τον σύζυγό της και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα γραφεία, στις τεχνικές υπηρεσίες, στην αγάπη των παιδιών και των δύο μικρών εγγονιών της, αλλά και στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Αξιοποιώντας τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της, συμμετέχει ενεργά στο σωματείο Ελληνική Μέριμνα Βόλου, που αποτελεί καταφύγιο θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Το μυθιστόρημα «Ένα χαμόγελο στον ουρανό» είναι το δεύτερο κατά σειρά εκδομένο βιβλίο της συγγραφέως. Καθώς ξεδιπλώνεται η πλοκή του, δημιουργείται ένα ερωτηματικό στον αναγνώστη κι ένα μυστήριο πλανάται στις σελίδες του, που επιζητά μία ή περισσότερες απαντήσεις. Μία φωτογραφία είναι αυτή, που θα αρχίσει το ξέφτισμα του κουβαριού, μία φωτογραφία και μία ιστορία που ξεδιπλώνεται πίσω στον χρόνο... Άραγε, όλα ξεκινούν τυχαία ή είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι της μοίρας για απόδοση δικαιοσύνης, για κάθαρση, για δικαίωση; Ή μήπως, απλά, οι συντεταγμένες του χρόνου συνέκλιναν, ώστε να ανοίξει πια το συρτάρι που μέσα του φυλάσσονταν μυστικά...; Το «Πηλιορείτικο γαϊτανάκι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μολύβι, είναι το προηγούμενο βιβλίο της, που αγαπήθηκε από τους αναγνώστες του.
