Περίληψη οπισθόφυλλου:
"Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα..." Η εικόνα του επανήλθε στο μυαλό της. Μικροσκοπικό, αδύνατο. Λεπτά μακριά πόδια, όμορφα μάτια, χέρια παιδικά, κορμί παιδικό. Και δίπλα στο κομματιασμένο σώμα του ένα μπλουτζίν παντελόνι και ένα ριγέ μπλουζάκι. "Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα", είπε και ήξερε ήδη πως ήθελε να μάθει τα πάντα γι' αυτό.
Στις σκοτεινές γειτονιές του διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρανομία στήνει παγίδες στα ανύποπτα, ανήλικα θύματά της. Διώκτες και διωκόμενοι, θύτες και θύματα αναμετρώνται σε μια ιστορία στην οποία νικητής πρέπει να είναι η ίδια η ζωή. Μαζί της και η παιδική αθωότητα, θησαυρός που δεν εκποιείται. Το παιδί με την ριγέ μπλούζα στοιχειώνει τη σκέψη της δημοσιογράφου Νάνσυ Καρβούνη. Όσο προχωρά την έρευνά της για τα κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας, θα βρίσκεται αντιμέτωπη με τα αδυσώπητα πλοκάμια τους. Όμως, όπως πάντα, υπάρχει το φως που αχνοφέγγει πίσω από τα σκοτάδια. Εγγύηση ότι η μάχη δεν έχει χαθεί...
Η άποψή μου:
(γράφει ο Πέτρος Χατζησωτηρίου)
Τυπικά κατατάσσεται στην αστυνομική λογοτεχνία, στην κατηγορία, δηλαδή, που τα τελευταία χρόνια πάει να ξαναγεννηθεί στην Ελλάδα -υπό μια άλλη οπτική μάλιστα. Η σύγχρονη Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία, με τους σοβαρούς εκπροσώπους της τουλάχιστο -για να είμαστε ειλικρινείς- προσπαθεί να πει κάτι. Προσπαθεί να περάσει ένα μήνυμα, πέρα από τα τρικ των ευφάνταστων πλοκών και των αλλεπάλληλων αναμενόμενων κι εν' τέλει προβλέψιμων ανατροπών. Ένα μήνυμα κι ένα κοινωνικό σχόλιο συνάμα. Σ’αυτό ακριβώς το πλαίσιο εντάσσεται και «Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα», το τρίτο βιβλίο της τριλογίας της κρίσης, όπως την ονομάζει η ίδια της η συγγραφέας.
Παρακολουθούμε τη ζωή της Μυρτώς που γνωρίζει και γοητεύεται από ένα συνάδελφό της στο σουβλατζίδικο, όπου εργάζεται. Σύντομα θα βρεθεί παντρεμένη με τον απόμακρο και μυστηριώδη Χρήστο. Με τη γέννηση του παιδιού της θα βρεθεί στην ουσία να το μεγαλώνει μόνη της με την πολύτιμη βοήθεια της αδερφής της Μάρως. Ο Χρήστος είναι απών από παντού κι η επικοινωνία μαζί του έχει καταστεί απλά αδύνατη. Η ζωή της Μυρτώς έχει φτάσει να γίνει αφόρητη μέρα με τη μέρα με αποτέλεσμα να ζητήσει διέξοδο. Εύκολη καταφυγή της το διαδίκτυο το οποίο φυσικά και δε γνώριζε τι κινδύνους μπορούσε να κρύβει κι ούτε καν να τους φανταστεί. Σύντομα θα βρεθεί μπλεγμένη σε κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας, όπως μας προδίδει και το οπισθόφυλλο. Η όχι και τόσο αναμενόμενη εξέλιξη όμως, κι η κατάληξη της ιστορίας είναι που καλούν τον αναγνώστη να δει κι έναν κόσμο που ίσως αγνοεί ή υποτιμά.
Ας μη γελιόμαστε. Τα ονόματα κι οι τοποθεσίες της Χουσνή είναι φανταστικά, αλλά οι ήρωές της είναι πραγματικοί. Είναι δίπλα μας, κοντά μας, οι φίλοι μας, οι γείτονες, οι συνάδελφοί μας. Το πιστοποιεί αυτό άλλωστε και το σημείωμα στην αρχή του βιβλίου, που αποκαλύπτει ότι υπήρξε σοβαρή και ενδελεχής έρευνα στην οποία συνέδραμαν κρατικές υπηρεσίες επιφορτισμένες με αυτό ακριβώς το ρόλο. Αν σταθούμε λίγο πιο προσεκτικά απέναντι στο βιβλίο, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι απ’αυτά που καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια υπόκωφη ένταση. Ο αναγνώστης γυρίζει τις σελίδες με κομμένη την ανάσα ενώ έχει την αίσθηση ότι διαβάζει ένα ρεπορτάζ απ’την πραγματική ζωή «εκεί έξω». Καταφέρνει και συντηρεί το ενδιαφέρον ως το τέλος χωρίς να προδικάζεται εύκολα τίποτα. Αυτό το συναντούμε σε βιβλία του φανταστικού ρεαλισμού. Σε περιτύλιγμα αστυνομικού όμως, πολύ λίγες φορές. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα από αυτά.
Εντύπωση προκαλεί στον απαιτητικό αναγνώστη η έλλειψη αναλυτικών περιγραφών και γλαφυρών αφηγήσεων. Πιθανότατα αυτό έγινε σκόπιμα για να μην κατηγορηθεί η συγγραφέας για εύκολο εντυπωσιασμό ή για τον περιορισμό της έκτασης του μυθιστορήματος, αλλά νομίζω ότι στέρησε από το βιβλίο τη δυνατότητα ν’ αποτελέσει σημείο αναφοράς στο είδος του κοινωνικού-αστυνομικού μυθιστορήματος. Επίσης, θα έπρεπε να σημειώσουμε ότι στο βιβλίο θίγονται ακροθιγώς κι άλλα πολλά κοινωνικά ζητήματα της σύγχρονης εποχής, που όμως όλα μένουν χωρίς ανάπτυξη κι απάντηση υπό το πρίσμα της συγγραφέως, πλην του κεντρικού. Μοιραία ο αναγνώστης μένει με την αίσθηση ότι η συγγραφέας ανέλαβε να αναμετρηθεί με πολλά τεράστια θέματα αλλά στην πορεία τα κατάφερε μόνο με ένα. Παρ’ όλα αυτά όμως, καταφέρνει να περάσει ένα ισχυρό μήνυμα, τη γροθιά στο στομάχι όπως ορίζουν και τα σχετικά κλισέ, ταυτόχρονα να κάνει και το προσωπικό, πικρό της σχόλιο πάνω στη σύγχρονη κοινωνία, στις σχέσεις των ανθρώπων, της νεολαίας και της «αγελαίας» συμπεριφοράς της.
Με λίγα λόγια, «Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα» είναι ένα βιβλίο που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι αστυνομικό μυθιστόρημα δεν είναι μόνο πόρτες που τρίζουν, ερημιές που σκοτώνουν και ψίθυροι που σ’ ανατριχιάζουν. Είναι και προβληματισμός πάνω σε χαρακτήρες οικείους, εμβάθυνση πάνω σε προβλήματα σύγχρονα. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να βρει θέση στη βιβλιοθήκη όλων όσων μεγαλώνουν παιδιά, όλων όσων βρίσκονται γύρω μας. Όλων μας τελικά.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Έλενα Χουσνή
Σελίδες: 390
Ημερ. έκδοσης: 06/07/2017
ISBN: 978-618-82233-4-9
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Έλενα Χουσνή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πέλλα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες "Έθνος" και "Έθνος της Κυριακής", ως υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και ως επικεφαλής του Γραφείου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct Βορείου Αιγαίου, ενώ σήμερα εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Σάμου. Διηγήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε συλλογικά έργα, ενώ το βιβλίο της "Άλικο σαν το... αίμα" έλαβε το Α΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2012). Από την Π.Ε.Λ. εξάλλου έχει βραβευθεί με το Α΄ Βραβείο Θεατρικού έργου (2009) και με το Γ΄ Βραβείο Μυθιστορήματος (2009). Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε πολλούς πανελλήνιους διαγωνισμούς. Το 2014 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο "Στα άδυτα των...<<δυτών>>" από τις εκδόσεις Δίαυλος. Από τον Ιανουάριο του 2015 έγινε μέλος της ΕΛΣΑΛ (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας).
Έργα της: "Καταραμένες πολιτείες" (Κύφαντα, 2018), "Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα" (Κύφαντα, 2017), "Χρυσή εκδίκηση" (Κύφαντα, 2016), "Στα άδυτα των... <<δυτών>>" (Δίαυλος, 2013). Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: "Σκοτεινές υποθέσεις" (Κύφαντα, 2018), "Αποκάλυψη (Ανατολικός, 2009), "Τα κείμενα" (Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Έδεσσας, 2009).
.jpg)
