Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ένα θαύμα είναι η ζωή, που αξίζει να το ζήσουμε! Ξεπερνώντας εμπόδια, φόβους πραγματικούς και πλασματικούς, ο στόχος είναι όχι μόνο να ζήσουμε αλλά και να ευτυχήσουμε.
Βασική προϋπόθεση η υγεία, την οποία θεωρούμε δεδομένη μέχρι τη στιγμή που εισβάλλει το απροσδόκητο της απώλειάς της. Ο φόβος είναι το πρώτο συναίσθημα αφύπνισης όταν το αυτονόητο αγαθό της ύπαρξης γίνεται πλέον αγαθό διεκδίκησης με αγώνα.
Η Ελπίδα, η ηρωίδα του βιβλίου, έρχεται αντιμέτωπη με τη συνειδητότητα του αναπόφευκτου της προσωρινότητας της ζωής. Αιτία η απώλεια υγείας, Ca του μαστού. Πρόβλημα που επιβάλλει την άμεση αντιμετώπισή του. Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, πιάνει αποφασιστικά τη θέση της στη μάχη! Θα νικήσει;
Πολύτιμο δώρο η ζωή, αξίζει να το διεκδικούμε!
Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Αν είσαι γυναίκα, γύρω στα σαράντα, αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσεις οπωσδήποτε! Γιατί αυτό;
Γιατί στα είκοσι και στα τριάντα, θεωρείς ότι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, ότι πολλές ασθένειες αφορούν τους άλλους και όχι εσένα και γιατί στα σαράντα έχεις την ωριμότητα να καταλάβεις πως αυτό δεν ισχύει.
Στα σαράντα έχεις δει συνομηλίκους σου να φεύγουν. Νιώθεις ότι έχεις ζήσει τη μισή σου ζωή κι όταν κάτι άσχημο συμβαίνει, σε νοιάζει μόνο να κρατηθείς ζωντανός.
Το όνομα της ηρωίδας του βιβλίου δε γινόταν να είναι άλλο από το όνομα Ελπίδα. Η Ελπίδα θα μπορούσε να είναι η κολλητή σου, η μάνα σου, η αδελφή σου, η γειτόνισσά σου, η Ελπίδα θα μπορούσε να είσαι Εσύ!
Ένας όγκος στο στήθος σε κάνει να ανακαλύπτεις ξανά τη ζωή και τα σημαντικά της. Όταν έχεις να κάνεις με την αβεβαιότητα, που σου δείχνουν οι εξετάσεις, τότε κοιτάς να κρατήσεις στις χούφτες σου το τώρα. Το σπίτι και οι αγαπημένοι σου γίνονται το καταφύγιό σου.
Πράγματα που αγαπάς αλλά έχεις θυσιάσει στο βωμό της καθημερινότητας, τα κρατάς στην αγκαλιά σου και δεν τα αφήνεις. Η ώρα που θα χαλαρώσεις για να ακούσεις μουσική με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, γίνεται ιερή. Η στιγμή που θα αγκαλιάσεις τα παιδιά σου και θα μυρίσεις τη μυρωδιά τους θα σε κάνει να νιώσεις μια πληρότητα, όταν έχεις το φόβο να τα χάσεις.
Η υπενθύμιση του θανάτου σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ. Και σαν δρομέας μαραθώνιου θες να τρέξεις ασταμάτητα και να ζήσεις την κάθε στιγμή! Κρατάς τη σκυτάλη σου ψηλά και στόχος σου είναι να μην την αφήσεις να πέσει, γιατί αν αυτό συμβεί, σε περιμένει η άβυσσος.
Η Ελπίδα έχει αυτόν το φόβο. Ζει τη ζωή της με εξάμηνα. Κάθε εξάμηνο και μία εξέταση, κάθε καθαρή διάγνωση και μια μικρή νίκη.
Ένα βιβλίο από μια γυναίκα, δώρο για όλες τις γυναίκες. Η συμβουλή μου είναι να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, να κρατήσετε σημειώσεις κι όταν κάτι πηγαίνει στραβά, να το ανοίγετε και να διαβάζετε πάλι. Κι ας μην ξεχνάμε πως, όταν ξεπερνάς το φόβο... τότε τα θαύματα είναι εύκολο να συμβούν.
Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Αν είσαι γυναίκα, γύρω στα σαράντα, αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσεις οπωσδήποτε! Γιατί αυτό;
Γιατί στα είκοσι και στα τριάντα, θεωρείς ότι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, ότι πολλές ασθένειες αφορούν τους άλλους και όχι εσένα και γιατί στα σαράντα έχεις την ωριμότητα να καταλάβεις πως αυτό δεν ισχύει.
Στα σαράντα έχεις δει συνομηλίκους σου να φεύγουν. Νιώθεις ότι έχεις ζήσει τη μισή σου ζωή κι όταν κάτι άσχημο συμβαίνει, σε νοιάζει μόνο να κρατηθείς ζωντανός.
Το όνομα της ηρωίδας του βιβλίου δε γινόταν να είναι άλλο από το όνομα Ελπίδα. Η Ελπίδα θα μπορούσε να είναι η κολλητή σου, η μάνα σου, η αδελφή σου, η γειτόνισσά σου, η Ελπίδα θα μπορούσε να είσαι Εσύ!
Ένας όγκος στο στήθος σε κάνει να ανακαλύπτεις ξανά τη ζωή και τα σημαντικά της. Όταν έχεις να κάνεις με την αβεβαιότητα, που σου δείχνουν οι εξετάσεις, τότε κοιτάς να κρατήσεις στις χούφτες σου το τώρα. Το σπίτι και οι αγαπημένοι σου γίνονται το καταφύγιό σου.
Πράγματα που αγαπάς αλλά έχεις θυσιάσει στο βωμό της καθημερινότητας, τα κρατάς στην αγκαλιά σου και δεν τα αφήνεις. Η ώρα που θα χαλαρώσεις για να ακούσεις μουσική με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, γίνεται ιερή. Η στιγμή που θα αγκαλιάσεις τα παιδιά σου και θα μυρίσεις τη μυρωδιά τους θα σε κάνει να νιώσεις μια πληρότητα, όταν έχεις το φόβο να τα χάσεις.
Η υπενθύμιση του θανάτου σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ. Και σαν δρομέας μαραθώνιου θες να τρέξεις ασταμάτητα και να ζήσεις την κάθε στιγμή! Κρατάς τη σκυτάλη σου ψηλά και στόχος σου είναι να μην την αφήσεις να πέσει, γιατί αν αυτό συμβεί, σε περιμένει η άβυσσος.
Η Ελπίδα έχει αυτόν το φόβο. Ζει τη ζωή της με εξάμηνα. Κάθε εξάμηνο και μία εξέταση, κάθε καθαρή διάγνωση και μια μικρή νίκη.
Ένα βιβλίο από μια γυναίκα, δώρο για όλες τις γυναίκες. Η συμβουλή μου είναι να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, να κρατήσετε σημειώσεις κι όταν κάτι πηγαίνει στραβά, να το ανοίγετε και να διαβάζετε πάλι. Κι ας μην ξεχνάμε πως, όταν ξεπερνάς το φόβο... τότε τα θαύματα είναι εύκολο να συμβούν.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Μαργαρίτα Αρβανίτη
Σελίδες: 544 / Διαστάσεις: 13,7 x 20,8
Ημερ. έκδοσης: Ιούλιος 2017
ISBN: 978-960-468-166-2