Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αν αφήσεις μια πόρτα ανοιχτή μια σταλιά, τους ψιθύρους θ’ ακούσεις μέσα στη σιγαλιά...
Συντετριμμένος ακόμα από το θάνατο της γυναίκας του, ο Τομ Κένεντι μετακομίζει, μαζί με το γιο του, τον μικρό Τζέικ, στο γαλήνιο χωριουδάκι Φέδερμπανκ, αναζητώντας μια καινούργια αρχή.
Αλλά το Φέδερμπανκ κρύβει ένα σκοτεινό παρελθόν. Πριν από είκοσι χρόνια, ένας διεστραμμένος δολοφόνος απήγαγε και σκότωσε πέντε μικρά αγόρια. Μέχρι να συλληφθεί τελικά, ο δολοφόνος ήταν γνωστός ως ο «Ψιθυριστής».
Φυσικά, ο Τομ και ο Τζέικ δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν για μια τόσο παλιά ιστορία καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στη νέα τους ζωή και στο καινούργιο τους σπίτι. Μόνο που τώρα αγνοείται άλλο ένα αγόρι. Και μετά ο Τζέικ αρχίζει να φέρεται παράξενα. Λέει ότι ακούει ψιθύρους στο παράθυρό του...
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Ξεκινάω από το υπέροχο εξώφυλλο, γιατί αυτό στάθηκε η αιτία να αναζητήσω το βιβλίο. Μια σκοτεινή πεταλούδα σε μαύρο φόντο, που στις ενώσεις των κίτρινων φτερών της υπάρχουν ανθρώπινοι σκελετοί. Ήδη ακούγονταν ψίθυροι ότι είναι από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς (2019).
Τι πραγματικά όμως είναι αυτό που κάνει το εν λόγω βιβλίο να υπερέχει ξεκάθαρα από άλλα θρίλερ αστυνομικής λογοτεχνίας; Πιστεύω ότι είναι η ικανότητα του συγγραφέα να σου δημιουργεί αγωνία και φόβο, χωρίς να χυθεί στάλα αίμα. Επιπλέον όλοι συγκλονιζόμαστε όταν τα θύματα είναι παιδιά...
Ξεκίνησα να το διαβάζω χωρίς να ρίξω ούτε ματιά στο οπισθόφυλλο. Ήθελα με αυτόν τον τρόπο να ανακαλύψω τους ήρωες μόνη μου. Διάβασα βέβαια τις απόψεις των συγγραφέων που αναφέρονται στην πρώτη και τελευταία σελίδα του βιβλίου κι έπειτα, διαπίστωσα ότι πρώτη φορά διαβάζω κάτι που όλες οι θεωρίες και οι απόψεις είναι σωστές, από ό,τι λέγεται και γράφεται...
Ο επτάχρονος Τζέικ είναι ένα ιδιαίτερο παιδί πολύ ώριμο για την ηλικία του και γι'αυτό πολύ μοναχικό. Σίγουρα ο πρόωρος χαμός της μητέρας του ευθύνεται για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Αποφεύγει τα ομαδικά παιχνίδια, του είναι εξαιρετικά δύσκολο να επικοινωνήσει με τα άλλα παιδιά και απολαμβάνει τη ζωγραφική, μιλώντας με τη μοναδική του φίλη -μια "φανταστική" φίλη, που όμως τον συνοδεύει σε κάθε του βήμα. Σε αυτό το σημείο το μυαλό του αναγνώστη ταξιδεύει σε ένα άλλο παιδί: τον Ντάνυ της Λάμψης του Στίβεν Κινγκ. Και τα δύο παιδιά είναι χαρισματικά, μοναχικά, άκρως συναισθηματικά και πληγωμένα για διαφορετικούς λόγους και φυσικά το συναισθηματικό τους κενό καλύπτει κάποιος φανταστικός φίλος. Οι ομοιότητες όμως σταματούν εκεί. Στον "Ψιθυριστή" βιώνουμε την αγάπη του πατέρα, που προσπαθεί να καλύψει το χάσμα που άφησε πίσω η νεκρή μητέρα. Θέλει να κατανοήσει τον Τζέικ, θέλει να τον κάνει ευτυχισμένο. Η μετακόμιση στο Φέδερμπανκ παρουσιάζεται σαν μια ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα, που πιθανόν να βοηθήσει στο να έρθουν πιο κοντά πατέρας και γιος και να καλυφθούν τα συναισθηματικά κενά που τους χωρίζουν. Ο ίδιος ο πατέρας, ο Τομ, έχοντας βιώσει την απόρριψη από έναν μέθυσο γονιό κάνει μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δώσει στο μικρό του γιο την αγάπη, την ασφάλεια και τη θαλπωρή, πράγματα που δε βίωσε ο ίδιος στην παιδική του ηλικία. Ο Τζέικ όμως απομονώνεται και δυσκολεύεται για άλλη μια φορά να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του. Η αγάπη υπάρχει αλλά δεν εκδηλώνεται, τουλάχιστον με τον τρόπο που θέλει ο Τομ. Μέσα στην αγωνία του ανοίγει την καρδιά του σε μια άλλη μητέρα μικρού παιδιού, την Κάρεν.
Η Κάρεν ούσα άνθρωπος ψύχραιμος και λογικός, προσφέρει απλόχερα την συμπαράστασή της στον Τομ. Μια βαριά σκιά του παρελθόντος ωστόσο, απλώνεται στη μικρή πόλη. Ο ντετέκτιβ-επιθεωρητής Πιτ Γουίλις νιώθει ανεπαρκής και απογοητευμένος γιατί δεν κατόρθωσε 20 χρόνια πριν να βρει τη σωρό του τελευταίου θύματος του Ψιθυριστή. Είναι τόσο συντετριμμένος που μια ή δυο φορές το χρόνο επισκέπτεται τον δολοφόνο στην φυλακή προσπαθώντας να εκμαιεύσει πληροφορίες. Μάταια όμως. Ο Φράνκ Κάρτερ -ο Ψιθυριστής- μιλάει πάντοτε με γρίφους και προκαλεί δέος σε όποιον τον συναντά, ακόμα και στον ίδιο τον επιθεωρητή, που κάθε φορά επιστρέφει σπίτι του ακόμα πιο συντετριμμένος. Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν κάποιο παιδί εξαφανίζεται ξανά.
Γνωρίζει κάτι ο Ψιθυριστής που να βοηθήσει στην ανεύρεσή του; Μια νέα και φιλόδοξη επιθεωρήτρια η Αμάντα Μπεκ είναι αποφασισμένη να φτάσει στην αλήθεια και να καλύψει τα κενά που άφησαν οι αστυνομικές έρευνες είκοσι χρόνια πριν. Θα τα καταφέρει πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα;
Ένα συγκλονιστικό αστυνομικό θρίλερ με καλοδουλεμένους διαλόγους και σφιχτή πλοκή, που δεν θα αφήσει κανέναν αναγνώστη αδιάφορο.
Η άποψή μου:
(γράφει η Γιώτα Βασιλείου)
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω με το συγκεκριμένο βιβλίο; Να πω για την έκδοση, που είναι "all the money honey"; Με ένα εξώφυλλο εξαιρετικό, πανέμορφο και με απίστευτη υφή. Ή να πω γι'αυτό το μεγαλειώδες κουτί με τους σελιδοδείκτες και το "σκήπτρο με τις νεκροπεταλούδες"; Γενικά, πρόκειται για μια πανάκριβη έκδοση, σε απόλυτα προσιτή τιμή!
Δε θα μπορούσαμε φυσικά να περιμένουμε κάτι λιγότερο από τις εκδόσεις BELL, ιδίως σε έναν τίτλο ο οποίος προμοτάρεται ως το "θρίλερ της χρονιάς" (2019). H αλήθεια όμως είναι ότι διαβάζοντας τις διθυραμβικές κριτικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, "τρόμαξα" λίγο και το σκεφτόμουν για να το αγοράσω. Ωστόσο, το παραδέχομαι: το marketing δούλεψε και σε μένα και τελικά το τσάκωσα!
Αυτό λοιπόν που έχω να πω για το πρώτο βιβλίο του Άλεξ Νορθ είναι ότι, ο Μέρφυ κι η νομολογία του περιλαμβάνουν πολύ λιγότερες συμπτώσεις από αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για ένα διαρκές παιχνίδι της μοίρας και πώς τα φέρνει αυτή. Πώς ασύνδετα άτομα και καταστάσεις τελικά με κάποιον τρόπο καταφέρνουν και μπλέκονται και σκοντάφτουν το ένα πάνω στο άλλο. Στο συγγραφικό του αυτό ντεμπούτο, ο Νορθ έχει καταφέρει να γράψει ένα αρκετά δυνατό θρίλερ, με σφικτή πλοκή και με ατμόσφαιρα, τόσο-όσο σκοτεινή και με μια υποβόσκουσα, υπερφυσική προέκταση. Θεωρώ πως θα συναρπάσει όσους αγαπούν αυτό το είδος λογοτεχνίας.
Οι ήρωές του πολύ συμπαθητικοί και αληθοφανείς, με όλα τα προβλήματα που μπορεί να κουβαλάει μέσα του, ο καθένας από αυτούς. Κι όσο προχωρά το μυστήριο, βλέπουμε τους χαρακτήρες να ξεδιπλώνονται και να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.
Υπήρξαν αρκετά σημεία που με έχασε, όπως το γεγονός ότι κάποιες στιγμές μου θύμισε παλιές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης με τους διαλόγους του. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω περισσότερα χωρίς να κάνω spoiler, ωστόσο στο μεγαλύτερο μέρος του, το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Λίγο πριν το τέλος μάλιστα, έχασα κι ένα βράδυ και τον ύπνο μου! Τα πολύ μικρά κεφάλαια βοήθησαν ιδιαιτέρως, εννοείται.
Όχι, για μένα δεν ήταν το "θρίλερ της χρονιάς". Πέρασε και δεν ακούμπησε, που λένε. Ωστόσο, ήταν ένα αξιοπρεπές θριλεράκι, το οποίο πλην ελαχίστων σημείων, το ευχαριστήθηκα και σίγουρα θα αναζητήσω και το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα, εφόσον φυσικά υπάρξει. Κι ελπίζω να φανεί αντάξιο των προσδοκιών μου.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Alex North
Μετάφραση: Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου
Σελίδες: 448
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2019
ISBN: 978-960-620-783-9
.jpg)
