Βιβλιοάποψη: "Ο Στόχος / Δευτέρα Παρουσία"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Ο Στόχος-Δευτέρα Παρουσία είναι η συνέχεια της συνταρακτικής περιπέτειας του Βιτόριο Πινιατέλι.

Η Μεταμόρφωση έχει ήδη γίνει. Η ζωή -όπως την ήξερε- έχει αλλάξει. Οι Στόχοι του είναι πλέον η επιβίωση και η σωτηρία των δύο αγαπημένων του γυναικών από τα νύχια της αδίστακτης Γοργώς. Η Γοργώ όμως έχει έναν διαφορετικό Στόχο, που τον προετοίμαζε εδώ και πολύ καιρό, χωρίς κανένας να υποψιάζεται το παραμικρό. Τα πιόνια είναι ήδη στη σκακιέρα και λίγες μόνο στρατηγικές κινήσεις απομένουν για να επιτευχθεί αυτό που πραγματικά επιζητούσε.

Μια σκοτεινή περιπέτεια στα παρασκήνια της πολιτισμένης Ευρώπης. Μια ζοφερή ιστορία στο παρόν, που έχει τις ρίζες της στην εποχή του Σοφοκλή και ακόμα πιο πίσω. Η δυστοπία της Δευτέρας Παρουσίας είναι κοντά. Θα επιβιώσετε;

Η άποψή μου:

(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
ΠΕΡΙΕΧΕΙ SPOILER για κάποιον που δεν έχει διαβάσει το Α' μέρος

Στο πρώτο βιβλίο (Ο Στόχος-Ημερολόγιο) με συνάρπασε ο κλειστοφοβικός τρόμος πάνω στον οποίο κινήθηκε ο συγγραφέας σχεδόν σε όλο το βιβλίο. Ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό στα βασιλικά κτήματα με αντίξοες καιρικές συνθήκες καταιγίδες ή χιόνι (πράγματα που δεν έχουμε στο μυαλό μας, μιλώντας για την ηλιόλουστη Ελλάδα), με πρωταγωνιστή τον Βίτο, έναν Ελληνο-ιταλό δημοσιογράφο με αξιοζήλευτη ζωή, τουλάχιστον μέχρι να μπλέξει στην περιπέτεια, που στοίχειωσε τις μέρες και τις νύχτες του. Αν αυτό το πρώτο μέρος το απόλαυσα ως την τελευταία του σελίδα, η Δευτέρα Παρουσία με απογείωσε.

Ξεκινώντας από το εξώφυλλο με την προσωπογραφία της Γοργώ μέσα στο μήλο, θα έλεγα ότι είναι από τα καλύτερα εξώφυλλα που έχω δει: το μήλο, που συμβολίζει την αμαρτία και η πανούργα γυναίκα, που μπορεί να αποτελέσει τον χειρότερο εφιάλτη σου (ή μήπως όχι;)...

Νομίζω ότι κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης θα πρέπει να ανατρέξουμε στο πόσο υπέφεραν οι γυναίκες τους περασμένους αιώνες και πόσες κάηκαν στην πυρά με την ταμπέλα της μάγισσας. Σίγουρα λοιπόν δεν έχω τίποτα να καταλογίσω στη Γοργώ για τις πράξεις της, αλλά συμπάσχω και με τον Βίτο, που αγωνίζεται για να σώσει τις δύο γυναίκες, που αγάπησε πιο πολύ σε όλη τη ζωή του. Μια ζωή που σίγουρα έχει αλλάξει μετά την «τελετή» του πρώτου μέρους.

Μέσα από αυτές τις σελίδες και στην αναζήτηση της αλήθειας ταξιδεύουμε στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στη Νορβηγία και κάνουμε και ένα μικρό πέρασμα από Ολλανδία και Ισπανία. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη και είναι συγκλονιστικές. Ομολογώ ότι προσπαθώντας να κρίνω το βιβλίο με κάποιο ορθολογισμό, δεν συμφωνώ με ορισμένα πράγματα σχετικά με τα Βαμπίρ και το αίμα. Ξέρω ότι ο όρος "Βαμπίρ" διαδόθηκε πολύ γρήγορα στη Βικτωριανή Αγγλία του 19ου αιώνα προκειμένου να συγκαλύψει απαγορευμένες σεξουαλικές αναζητήσεις του κάθε ατόμου. Ωστόσο οφείλω να παραδεχτώ ότι η δράση με συνεπήρε σε τέτοιο σημείο που αναφώνησα: "Κι όμως υπάρχουν, ζουν ανάμεσά μας με απόλυτη κάλυψη και δεν σταματούν την αναζήτηση του αίματος"! Σε αυτή τη διαπίστωση με οδήγησε η εκπληκτική μαεστρία με την οποία ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ιστορικά γεγονότα για την επίτευξη του στόχου του. Έζησα μια αξέχαστη περιπλάνηση στην Αρχαία Ελλάδα και έφτασα στον σημερινό κόσμο λίγο πριν την αρχή της χιλιετίας. Η πλοκή είναι τόσο άρτια δομημένη, που τα ιστορικά γεγονότα δένουν καταπληκτικά με τον απόλυτο τρόμο του πρωταγωνιστή. Παράλληλα, στο έργο θίγονται θέματα που μας κάνουν να αναρωτηθούμε για την θρησκευτική μας ταυτότητα -δεν μπορώ να πάρω θέση καθώς ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει και δεν πρέπει ποτέ να βάζουμε όρια στην μυθοπλασία. Έστω αν κάποιοι νιώθουν ότι θίγονται, εγώ δεν είμαι διατεθειμένη να αναβιώσω ένα θρησκευτικό μεσαίωνα...

Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση σε αυτό το δυστοπικό θρίλερ, είναι ότι περιγράφεται η φύση του ανθρώπου σε απίστευτο βαθμό! Η δίψα για εξουσία, ο πόλεμος συμφερόντων, η ανθρώπινη ματαιοδοξία και η κακία σε όλο της το μεγαλείο, πράγμα που σπάνια συναντάμε σε βιβλίο τρόμου. Ο συγγραφέας μοιάζει πιο ώριμος και πιο σκεπτόμενος από ποτέ και με έκανε να περιμένω με περισσότερη ανυπομονησία το τρίτο μέρος. Έχω γενικά παρατηρήσει τα άλματα που έχουν κάνει οι Έλληνες συγγραφείς στους σκοτεινούς αυτούς καιρούς που όλοι βιώνουμε. Ειλικρινά αν μου δίνατε να διαβάσω αυτό το βιβλίο χωρίς συγγραφέα και χωρίς εξώφυλλο και μου λέγατε ότι το έγραψε ο Νταν Μπράουν, θα το πίστευα...

Δείτε επίσης, την άποψή μας για το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, "Ο Στόχος / Ημερολόγιο" εδώ.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Παναγιώτης Δεληγιάννης

Σελίδες: 336

Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2019

ISBN: 978-960-14-3427-8

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Παναγιώτης Δεληγιάννης είναι ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους συγγραφείς της σκηνής τρόμου και μυστηρίου στην Ελλάδα. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1982 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Βαρυμπόμπη. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός γιου πέντε ετών. Εκτός από τη συγγραφική του πορεία, αρθρογραφεί σε πολλά sites και blogs. Ο Στόχος είναι μια τριλογία μυστηρίου που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια των περιπάτων του συγγραφέα στα δύσβατα μονοπάτια της Πάρνηθας. Το Βιβλίο Α΄-Ημερολόγιο τιμήθηκε με το Βραβείο Unesco Πειραιώς και Νήσων. Επικοινωνήστε μαζί του στο Facebook, στο e-mail  του και στο Goodreads.