Με αφορμή το βιβλίο «Η φονική θηλή», η Ανδρομάχη Κοκόση ρώτησε τον συγγραφέα Θάνο Τσιτσή-Κούσκο.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
1. Καταρχήν, πείτε μας δυο λόγια για εσάς, ώστε να σας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Πού γεννηθήκατε, πού μεγαλώσατε, πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Θ.Τ.Κ.: Γεννήθηκα στο μαιευτήριο της Έλενας στους Αμπελόκηπους και μεγάλωσα στο Χαλάνδρι. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα αγάπη, άγνοια και παιχνίδι. Ανάμεσα σ’αυτά, υπήρξαν και στιγμές έντασης που σχετίζονταν με διάφορες ελλείψεις.
2. Διαβάζοντας το λακωνικό βιογραφικό σας, πρόσεξα πως αρχίσατε να γράφετε από μικρή ηλικία. Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως έναυσμα;
Θ.Τ.Κ.: Ειλικρινά δεν ξέρω ποιο ήταν το έναυσμα, αλλά πάντα με γοήτευαν οι άνθρωποι που μιλούσαν κι έγραφαν ωραία, κι αυτό με έκανε να θέλω να τους μιμηθώ.
3. Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας; Είναι μια εικόνα, ένας ήχος, μια θύμηση;
Θ.Τ.Κ.: Όλα αποτελούν έμπνευση, όλα όσα μπορούν να μου τραβήξουν την προσοχή και να κάνω σκέψεις πάνω σ’αυτά. Ακόμα κι ένα ζουζούνι, όπως το διήγημά μου "Ημιδιάφανα ψέματα".
4. Πόσο υπάρχετε σε αυτά που γράφετε;
Θ.Τ.Κ.: Όλα όσα γράφω είναι "Made in Θάνος Κούσκος" κεφάλι. Μην προσπαθήσετε να ξεχωρίσετε έναν ολόκληρο Θάνο Κούσκο στα γραπτά, εκεί υπάρχουν μόνο «ανταλλακτικά» από μένα και από τους άλλους τους γύρω μου.
5. «Η φονική θηλή» είναι το πρώτο σας έργο που εκδόθηκε; Αν ναι, γιατί επιλέξατε αυτό να είναι το πρώτο;
Θ.Τ.Κ.: Γιατί περιέχει χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς μου, των τελευταίων 11 χρόνων, και όλα είναι πολύ αγαπημένα κομμάτια που βγήκαν από το μυαλό, την καρδιά μου και την ψυχή μου.
6. Σε πολλές από τις ιστορίες σας, είδα πως το θέμα είναι ο έρωτας και η συμβίωση. Τι σημαίνουν για σας; Πόσο συμβατά θεωρείτε πως είναι στη σημερινή εποχή που ζούμε; Με άλλα λόγια, τι πιστεύετε πως κάνουμε λάθος και χανόμαστε;
Θ.Τ.Κ.: Χαίρομαι Ανδρομάχη, που το παρατήρησες ότι ο έρωτας και η συμβίωση επαναλαμβάνεται στις περισσότερες ιστορίες. Όντως, αυτά με έχουν απασχολήσει μια ζωή, καθότι είμαι άτομο συντροφικό, που χωρίς αγάπη δεν ζει. Καλά είναι τα λεφτά, η καριέρα, η δόξα αλλά χωρίς την αγάπη, είναι μόνο άδεια σχήματα, δηλαδή λόγια του αέρα. Τώρα, όσον αφορά στον έρωτα και τη συμβίωση, αυτά είναι συμβατά, όταν κανείς μπορεί να παραμερίζει το εγώ του, όσο μπορεί κι όσο γίνεται. Με λίγα λόγια "η αγάπη θέλει θυσίες". Η προηγούμενη φράση είναι κλισέ αλλά δεν παύει να είναι αληθινή. Όποιος δεν κάνει θυσίες, κάνει λάθος διότι στο τέλος χάνει, και χάνει πολύ περισσότερα από αυτά που θα θυσίαζε.
7. Γράφετε σε κάποιο σημείο πως «τα λόγια είναι σκοινιά που συγκρατούν τους ανθρώπους μαζί». Ως λάτρης της επικοινωνίας, θα συμφωνήσω μαζί σας και θα προσθέσω πως τα λόγια επίσης μπορεί να γίνουν μαχαίρια, που θα κόψουν αυτά τα σκοινιά. Συμφωνείτε σε αυτό; Και αν ναι, οι πράξεις μας, άραγε, τι είναι ικανές να κάνουν;
Θ.Τ.Κ.: Οι πράξεις μας καθορίζουν περισσότερο τον χαρακτήρα και τις σχέσεις μας, ενώ τα λόγια είναι υπεύθυνα για την ποιότητα των σχέσεών μας. Π.χ. ο Σκυλούλης μου ο Littly πέθαινε από καλαζάρ κι ένας κτηνίατρος μου είπε: «Θάνο, δε θα ζήσει πολύ αυτό το σκυλί» ενώ ο άλλος μου είπε «Πόσα χρόνια τον κρατήσαμε στη ζωή, ρε Θάνο;» «Δέκα Κώστα μου, δέκα.» «Δεν τα πήγαμε κι άσχημα!». Με το παραπάνω παράδειγμα, θέλω να πω ότι: ακόμα και τα πιο πικρά λόγια καταπίνονται εύκολα, όταν σερβίρονται με σεβασμό και αγάπη.
8. Δε μπορώ να μην επισημάνω την ιδιαίτερη θέση που έχει το χιούμορ στα γραπτά σας. Υποθέτω πως έχει την ίδια θέση και στη ζωή σας, κάνω λάθος;
Θ.Τ.Κ.: Ανδρομάχη μου, δεν κάνεις καθόλου λάθος, το χιούμορ αποσυμφορεί στριμόκωλες καταστάσεις και σίγουρα επιμηκύνει τη ζωή και μάλιστα, την κάνει πιο ευχάριστη.
9. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σας στη συγγραφή; Ετοιμάζετε κάτι μεγαλύτερο, μια νουβέλα ή ένα μυθιστόρημα ενδεχομένως;
Θ.Τ.Κ.: Ετοιμάζω ένα μυθιστόρημα στο οποίο καταθέτω κι εκεί χιούμορ, αγάπη έγνοια και ψυχή. Τώρα που το σκέφτομαι, ευτυχώς που δεν έχω γίνει ψυχολόγος, διότι με όλα αυτά που καταθέτω, στο τέλος από γιατρός θα κατέληγα ασθενής!
10. Κλείνοντας, αφήνω τον επίλογο σε σας. Τι θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες;
Θ.Τ.Κ.: Η αγάπη σώζει! Ένα φιλί, ένα χάδι, μία γλυκιά κουβέντα καθημερινά στους ανθρώπους που αγαπάμε, μπορεί να λαμπρύνει τις ημέρες μας. Αν μπορούμε και στους παραέξω να δώσουμε ένα χαμόγελο και μια γλυκιά κουβέντα, τότε φωτίζεται και ο υπόλοιπος γύρω χώρος.
Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη.
Θ.Τ.Κ.: Σε ευχαριστώ που με κάλεσες να εκφραστώ στα Βιβλιοσημεία.
(©Ανδρομάχη Κοκόση για τα Βιβλιοσημεία)
.jpg)
