Βιβλιοάποψη: "Ο εκτελεστής"

Περίληψη οπισθόφυλλου:
Σκέψου τον χειρότερο φόβο σου... Και τώρα ετοιμάσου να συναντήσεις τον χειρότερο εφιάλτη σου.

Σε μια εκκλησία του Λος Άντζελες, στα σκαλιά της Αγίας Τράπεζας, βρίσκεται το ματωμένο, αποκεφαλισμένο πτώμα ενός ιερέα. Έχει τοποθετηθεί επιμελώς, με τα πόδια απλωμένα και τα χέρια σταυρωμένα πάνω στο στήθος, ενώ το κεφάλι του έχει αντικατασταθεί με αυτό ενός σκύλου. Αργότερα, ο ιατροδικαστής θα ανακαλύψει πως πάνω στο στήθος του θύματος έχει γραφτεί με αίμα ο αριθμός 3.
Αρχικά, ο ντετέκτιβ Ρόμπερτ Χάντερ πιστεύει ότι πρόκειται για μια τελετουργική δολοφονία. Αλλά, καθώς περισσότερα πτώματα ανακαλύπτονται, αναγκάζεται να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Όλα τα θύματα πέθαναν με τον τρόπο που φοβούνταν περισσότερο από κάθε τι. Ο χειρότερος εφιάλτης τους έχει γίνει πραγματικότητα. Πώς, όμως, το ήξερε ο δολοφόνος; Και τι συνδέει τα -φαινομενικά- τυχαία θύματα;
Ο Χάντερ βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν άπιαστο, σαδιστικό δολοφόνο, κάποιον που έχει την ικανότητα να διαβάζει το μυαλό των θυμάτων του. Κάποιον που μπορεί να διαισθανθεί τι φοβίζει μέχρι θανάτου τα θύματά του. Κάποιον που δε θα σταματήσει μέχρι να επιτύχει τον διεστραμμένο σκοπό του.


Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Ξέροντας τη δυναμική του συγκεκριμένου συγγραφέα, δίσταζα να πιάσω αυτό το βιβλίο στα χέρια μου. Πίστευα πως είχα να κάνω με ένα από τα πολλά θρησκευτικά θρίλερ. Τα πράγματα (ευτυχώς) δεν ήταν καθόλου έτσι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιαίτερα ευφυή και μεθοδικό δολοφόνο, που κινείται με απίστευτη ψυχραιμία. Είναι ένας σχεδιαστής του τόπου του εγκλήματος, ένας «σκηνοθέτης» των πράξεων του.

Για άλλη μια φορά ο Χάντερ βρίσκεται σε αδιέξοδο. Ο οξύς νους και η παρατηρητικότητά του είναι οι μόνοι σύμμαχοί του. Εμπόδιο στην προσπάθειά του αυτή στέκεται μια δυναμική και φιλόδοξη δημοσιογράφος, η Κλερ, η οποία βρίσκει την ευκαιρία «σκαρώνοντας» ιστορίες με τον τρόπο που τις αντιλαμβάνεται και τη βολεύει να αναρριχηθεί στη δημοσιογραφία, αποκτώντας επιτέλους μια μόνιμη θέση στην εφημερίδα που δουλεύει. Το περίεργο είναι ότι οι εκτιμήσεις της είναι κοντά στην αλήθεια, αν λάβουμε υπόψη τις ελάχιστες πληροφορίες που έχει, αλλά βλάπτουν σε απίστευτο βαθμό την έρευνα.

Αν «Ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού» μου τράβηξε την προσοχή, ο Εκτέλεστής με καθήλωσε.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν -τη χαρούμενη κι εορταστική ατμόσφαιρα του Λος Άντζελες αμαυρώνει μια εικόνα θανάτου και βασανιστηρίων. Ο αναγνώστης παρακολουθεί το φρικιαστικό μοτίβο με κομμένη την ανάσα. Στο μεταξύ, ο αρχηγός της αστυνομίας Γουίλιαμ Μπόλντερ αποσύρεται από την ενεργό δράση και τη θέση του παίρνει η Μπάρμπαρα Μπλέικ, μια ικανότατη ανερχόμενη αξιωματικός της αστυνομίας, που όμως δέχεται πιέσεις από ισχυρά κλιμάκια για άμεσα αποτελέσματα στις έρευνες. Τα γεγονότα κλιμακώνονται αργά, αλλά σταθερά σαν μια πολύπλοκη μουσική σύνθεση.

Στο προηγούμενο ανάγνωσμα είχα βρει τον δολοφόνο από μια απλή λεπτομέρεια! Σε αυτό το βιβλίο, όλοι είναι ύποπτοι, γιατί όλοι έχουν κάτι να κρύψουν, κάτι που μας οδηγεί πολλά χρόνια πίσω στο παρελθόν. Εκτός από τον ντεντέκτιβ Χάντερ και τον βοηθό του Γκαρσία, τα δυο βιβλία δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους -μου άρεσε αυτό, γιατί δεν διαπίστωσα να υπάρχει spoiler, από το ένα βιβλίο στο άλλο και μπορούν να διαβαστούν ανεξάρτητα.

Ένα μυστηριώδες κορίτσι κάνει την εμφάνισή του. Βλέπει οράματα σαν να είναι η ίδια η δολοφόνος -είναι φοβισμένη και πολύ συγκρατημένη. Αναγκάζεται να μετακινείται συνέχεια. Τι σχέση μπορεί να έχει με την παρούσα υπόθεση; Θα μπορέσει να βοηθήσει τους δύο αστυνομικούς;

Ο συγγραφέας μελετώντας εδώ και χρόνια την εγκληματική συμπεριφορά κι έχοντας πάρει συνεντεύξεις ο ίδιος από serial killers, καταφέρνει να συνθέτει σκηνές εγκλήματος με απόλυτο κυνισμό, που κάνει τον αναγνώστη να αποστασιοποιείται, σαν μια ακούσια μορφή άμυνας στη φρίκη. Ο τρόπος γραφής του είναι γεμάτος ζωντανές εικόνες που περνούν καρέ-καρέ μπροστά απ΄τα μάτια μας. Τα μικρά κεφάλαια εντείνουν την αγωνία και δίνουν ώθηση στη δράση. Η γραφή του Κάρτερ είναι άκρως εθιστική. Δεν μοιάζει ως ένας συγγραφέας που βιάζεται να τελειώσει ένα ακόμα βιβλίο -μοιάζει σαν ένας άνθρωπος που απολαμβάνει το ταξίδι, όσο αυτό διαρκεί.

Ο Ρόμπερτ Χάντερ ως πρωταγωνιστής είναι άψογος. Δεν υποφέρει από σύνδρομα και εξαρτήσεις που κατά καιρούς διαβάζουμε στην αστυνομική λογοτεχνία. Πορεύεται μόνος, έχοντας την επίγνωση της δυσκολίας της δουλειάς του, αποφεύγει να εμπλέκεται συναισθηματικά με άλλα άτομα γιατί δεν θέλει να αποτελέσει στόχο κάποιου διεστραμμένου εκτελεστή κανένας δικός του άνθρωπος. Ο αναγνώστης τον κατανοεί και νιώθει μια βαθιά συμπόνια για το άτομό του. Ένας από τους λόγους που αγάπησα αυτό το βιβλίο και αφέθηκα σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι είναι και αυτός.


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Ρόμπερτ Χάντερ #2
Συγγραφέας: Chris Carter
Μετάφραση: Βαγγέλης Γιαννίσης
Σελίδες: 448
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2019
ISBN: 978-960-507-123-3


Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Κρις Κάρτερ, ιταλικής καταγωγής και γεννημένος στη Βραζιλία, σπούδασε ψυχολογία με ειδίκευση στην εγκληματική συμπεριφορά στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Ως μέλος της ομάδας Εγκληματολογικής Ψυχολογίας της Εισαγγελίας της Πολιτείας του Μίσιγκαν πήρε συνεντεύξεις από πολλούς εγκληματίες, μεταξύ των οποίων σίριαλ κίλερς και δράστες πολλαπλών ανθρωποκτονιών καταδικασμένους σε ισόβια κάθειρξη, και είχε την ευκαιρία να τους μελετήσει. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Κρις Κάρτερ εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες, όπου πέρασε μια δεκαετία ως κιθαρίστας πολυάριθμων γκλαμ ροκ συγκροτημάτων, πριν εγκαταλείψει το επάγγελμα του μουσικού για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή. Σήμερα ζει στο Λονδίνο. "Ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του.
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr