Βιβλιοάποψη: "Η γάτα μου η Γιουγκοσλαβία"

Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ένα κορίτσι αλβανικής καταγωγής, η Εµινέ, ζει στη γιουγκοσλαβική ύπαιθρο, όπου η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι, η αξία της µετριέται µε τις δουλειές που κάνει και την ικανότητά της να ικανοποιεί τον άντρα, ο οποίος είναι η κεφαλή της οικογένειας. Την παντρεύουν µε κάποιον που έχει συναντήσει µόνο µια φορά στη ζωή της. Όταν η χώρα διαλύεται, η ζωή της οικογένειας σε µια καινούρια χώρα κυριαρχείται από τον φόβο και την ντροπή.

Ο γιος της, ο Μπεκίµ, µεγαλώνει σε µια κρύα χώρα, στην οποία οι µετανάστες αναγκάζονται να αρκούνται στο λίγο και να είναι ευγνώµονες. Αγοράζει έναν βασιλικό βόα για κατοικίδιο και ένας γάτος που συναντά σ’ ένα µπαρ τον οδηγεί σε ένα αµείλικτο ταξίδι στο παρελθόν.




Η άποψή μου:
(γράφει ο Χρήστος Αναστασόπουλος)
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, με σπουδαία, μαγική γραφή, που σε ταξιδεύει αβίαστα σε έναν σκληρό κόσμο και με μια υπέροχη μετάφραση που σε καθηλώνει. Ο συγγραφέας περιγράφει με χάρη ιδιαίτερες λεπτομέρειες που περνάνε σχεδόν απαρατήρητες από τους περισσότερους ανθρώπους και θίγει ερωτήματα που σπάνια συναντάμε στη λογοτεχνία. Μας γνωστοποιεί ήθη, έθιμα, ιεροτελεστίες, άγραφους κανόνες και τρόπους συμπεριφοράς.

Μέσα από τους δυο ιδιαίτερα πονεμένους ήρωες μαθαίνουμε για τους οικονομικούς μετανάστες και για τους μετανάστες που δημιουργεί ο πόλεμος. Γι'αυτούς τους ανθρώπους που νιώθουν μόνοι, ξεκάρφωτοι, στο περιθώριο, χωρίς πατρίδα, ταυτότητα και εθνικότητα, που αναγκάζονται να αρχίσουν τη ζωή τους από το μηδέν, που πρέπει να μάθουν μια ξένη γλώσσα για να συνεννοηθούν ή ακόμα και να αλλάξουν πίστη, σε μια χώρα που συνήθως τους περιφρονεί. Μας δείχνει την αγριότητα του ρατσισμού, της ομοφοβίας, της μοναξιάς, τους φόβους του αγνώστου, τους φόβους που μόνοι μας κατασκευάζουμε εκεί που δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος. Μα και για τη δυσκολία μας να εμπιστευτούμε κάποιον και να βγάλουμε από μέσα μας τα όσα μας βασανίζουν. Μας γνωστοποιεί πως κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη για αγάπη, για φιλία· τη σπουδαιότητα να νιώσει πως υπάρχει κάποιος λόγος για την ύπαρξή του.

Θίγει αμέτρητα θέματα, όπως είναι η πατριαρχία και η υποδούλωση της γυναίκας, η αυτοκτονία, η εκδίκηση, η συμπόνια και το μίσος, το οποίο μπορεί κανείς να παραμερίσει, να προσπεράσει ή μπορεί να του αφιερώσει όλη του τη ζωή. Το θυμό που μπορεί να χωθεί κάτω από τα νύχια και που ακόμα κι αν δαγκώσεις το δάχτυλο και το κόψεις, θα παραμείνει εκεί.

Κάποια πράγματα, που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένα, για κάποιους δεν ισχύουν. Υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι που δεν έχουν δει και ούτε πρόκειται να δουν ποτέ στη ζωή τους τη θάλασσα. Άνθρωποι, που δεν έχουν ακούσει ποτέ πως υπάρχουν γυναίκες πολιτικοί, δασκάλες ή δικηγόροι, αλλά και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τι θα πει ρατσισμός ή μετανάστευση. Τυχεροί άνθρωποι, που η ομορφιά τους ανοίγει δρόμους, ακόμα κι αν είναι αγράμματοι ή φτωχοί.

Ανατρέπει τα όσα γνωρίζουμε για τις γάτες και τα φίδια. Η γάτα, που ίσως είναι το πιο αγαπητό ζώο, κατοικίδιο, μπορεί να γίνει απαιτητική, κακιά, ακόμα και εκδικητική ορισμένες φορές, ενώ ένας βασιλικός βόας, που είναι από τη φύση του ψυχρόαιμο, μπορεί να γίνει ο καλύτερος και πιο πιστός φίλος. Οι φίλοι μπορεί να γίνουν κάποια στιγμή εχθροί μας και οι εχθροί μας φίλοι, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.

Η διαφορετικότητα είναι βάρος για κάποιους, ενώ είναι τρομερό για κάποιους άλλους, πως όταν τους συμβαίνει κάτι καλό, φοβούνται τη στιγμή που θα το χάσουν... Συμβαίνουν καθημερινά συγκλονιστικά πράγματα σε ολόκληρο τον κόσμο που αγνοούμε ή κάνουμε πως αγνοούμε για να κοιμόμαστε καλύτερα τα βράδια, όπως είναι η αρπαγή παιδιών για εμπόριο οργάνων ή εκμετάλλευση μέσω της πορνείας, λοιμοί, φτώχεια πείνα, δίψα κλπ.

Ένα ερώτημα, που πιστεύω βασανίζει όλους μας κάποια στιγμή στη ζωή είναι, αν πιστεύουμε πως είναι καλύτερα να ζούμε με οποιονδήποτε παρά μόνοι, με αποτέλεσμα να βιώνουμε νοσηρές σχέσεις...

Ευχαριστώ. Μια απλή λέξη που δεν κοστίζει τίποτα, μα τόσο σημαντική και σπουδαία όταν την λέμε.

Θα κλείσω με μια φράση και μια παράγραφο του συγγραφέα που θα πρέπει να διαδώσουμε όλοι παντού: "Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε κακός. Δεν υπάρχει κανένα γενετικό σφάλμα λόγω του οποίου οι άνθρωποι κάνουν κακές πράξεις και το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει το ξέσπασμα του πολέμου, την ανισότητα, τη φτώχεια και την πείνα. Ένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να βλάψει έναν άλλο άνθρωπο χωρίς να νιώθει ενοχές ούτε να πουληθεί για χρήματα. Σε μια ιστορία το τέλος δεν είναι τόσο ενδιαφέρον όσο οι λεπτομέρειες της αρχής."


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Pajtim Statovci
Μετάφραση: Μαρία Μαρτζούκου
Σελίδες: 320
Ημερ. έκδοσης: 01/12/2018
ISBN: 9789601678405
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr