---Δημοσίευση: 04/08/2020---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οι μπελάδες του Ντέιβιντ Μπράουν αρχίζουν όταν καλείται να ερευνήσει μια ασυνήθιστα βίαιη διάρρηξη που αφήνει δυο κακοποιούς νεκρούς και μια σκηνή εγκλήματος με πολλά και αναπάντητα ερωτήματα. Μια συνάντηση με τον μοχθηρό ιδιοκτήτη του κτιρίου απλώς περιπλέκει το μυστήριο. Ο Μπράουν στρέφεται στην Αμερικανίδα ακαδημαϊκό Σούζαν Μίλτον, από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Λονδίνου, για να τον βοηθήσει να διαλευκάνει την υπόθεση. Θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, αποκαλύπτουν ένα τρομακτικό μυστικό αιώνων που τους κάνει στόχο ενός στυγερού δολοφόνου. Καθώς ο χρόνος εκπνέει, ο Ντέιβιντ και η Σούζαν κάνουν αγώνα δρόμου για να ξεσκεπάσουν τον πραγματικό αντικειμενικό στόχο του δολοφόνου, ο οποίος τους πλησιάζει απειλητικά.
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Ο Ντέιβιντ Μπράουν είναι ασφαλιστής. Όχι ένας οποιοσδήποτε ασφαλιστής. Είναι υπεύθυνος για περιουσίες όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα. Τον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με πολεμικές τέχνες. Το παρουσιαστικό του παραπέμπει περισσότερο σε κάποιον που ανήκει σε σώματα ασφαλείας παρά σε συνηθισμένο άνθρωπο. Μια διάρρηξη τον φέρνει κοντά με τη Σούζαν μια ανεξάρτητη γυναίκα με καυστικό χιούμορ και έντονη προσωπικότητα. Αρκετές φορές ένιωσα να αντιδράω στον τρόπο που αντιμετωπίζει τον συνεργάτη της, δεδομένου ότι εκείνος της δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον από το συνηθισμένο. Όπως φαίνεται και στην πορεία, η υπόθεση δεν είναι καθόλου απλή. Οι δυο τους μπλέκουν σε μια επικίνδυνη περιπέτεια όπου κινδυνεύουν μυστικά αιώνων να έρθουν στο φως. Θα τους δέσει τελικά όλο αυτό το μπλέξιμο ή θα τους απομακρύνει;
Το βιβλίο είναι μια ασυνήθιστη περιπέτεια και ακολουθεί το μοτίβο ταινιών δράσης. Οι διάλογοι είναι ζωντανοί, πράγμα που σε κάνει να ξεχνάς ότι διαβάζεις και αντ΄αυτού, βλέπεις τα πρόσωπα ολοζώντανα μπροστά σου. Δεν συμφωνώ σε όλα τα σημεία του βιβλίου καθώς θεωρώ τους Αλχημιστές, επιστήμονες που -με ασυνήθιστες για την εποχή μεθόδους- προσπαθούσαν να εδραιώσουν την εφαρμοσμένη χημεία. Το βιβλίο όμως δεν παύει να ανήκει στην λογοτεχνία του φανταστικού και να προσδίδει στους αλχημιστές κάποιες μαγικές ιδιότητες, καθώς ο μύθος που έχει περάσει στο ευρύ κοινό είναι ότι αναζητούν τη φιλοσοφική λίθο και το ελιξίριο της ζωής.
Θεωρώ ότι ο συγγραφέας, ωστόσο, έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα γιατί παρά τον όγκο του, το βιβλίο δεν σε αφήνει να βαρεθείς και να το παρατήσεις. Η πλοκή είναι γρήγορη και ο συγγραφέας σκιαγραφεί καλά τους χαρακτήρες. Το τέλος του είναι μια δικαίωση αν και φτάνει στην υπερβολή και σε σύγκριση με τον όγκο του, περίμενα κάτι περισσότερο. Μου άφησε την αίσθηση ότι βιάστηκε να το τελειώσει. Εντούτοις σαν ανάγνωσμα μου άφησε κάτι ευχάριστο και χαίρομαι γι΄αυτό. Ίσως φταίει το γεγονός ότι δεν αντέχω πλέον να διαβάζω κάτι που σου αφήνει μια δυσάρεστη επίγευση, σαν κόμπο στο λαιμό. Πιστεύω ότι όλοι οι λάτρεις του φανταστικού θα το ξεχωρίσουν.
Αγαπημένη φράση: «Καθημερινά ακρωτηριάζουμε τον εαυτό μας για να ταιριάξουμε κάπου.»
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Robert Finn
Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας
Σελίδες: 528 / Διαστάσεις: 14Χ21
Ημερ. έκδοσης: 2004 / 2006
ISBN: 978-960-446-009-9
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Robert Finn έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Λονδίνο και τον τελευταίο καιρό μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Αγγλία και τις Η.Π.Α. ετοιμάζοντας το δεύτερο βιβλίο του. Έχει πολλές γνώσεις για τα λιγότερα σημαντικά πράγματα και λίγες γνώσεις για τα πολύ σημαντικά.
