---Αρχική δημοσίευση: 15/07/2018---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αναπνέει με δυσκολία. Την κοιτώ και της υπόσχομαι πως θα φύγουμε αποκεί μέσα. Είναι η στιγμή που η προσταγή της χώνεται μέσα στο κεφάλι μου σαν ακοίμητος φρουρός που διατάζει, κι εγώ υπακούω. «Σώσε με» λέει.
Με αφορμή το μνημόσυνο του πατέρα της, η Νικόλ Πομάνου, μια νεαρή καλλιτέχνις ξυλογλυπτικής, επισκέπτεται το χωριό της, το Κρυφό, για να συναντήσει τη μητέρα και τις δυο αδελφές της. Η μικρότερη αδελφή της δεν εμφανίζεται στο καθορισμένο ραντεβού. Η εξαφάνισή της θα δοκιμάσει τους δεσμούς της οικογένειας. Για να τη σώσουν, πρέπει να αντιμετωπίσουν τα μυστικά που τόσα χρόνια έκρυβαν στο Δάσος των Μανιταριών.
Την ίδια στιγμή, στον υγρότοπο του Εθνικού Πάρκου Θράκης, η αστυνόμος Λουκίδη ανακαλύπτει το παραμορφωμένο πτώμα μιας γυναίκας...
Η άποψή μου:
(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)
«Καθένας στον πόνο του, καθένας στη μοναξιά του και στην οργισμένη εκδίκησή του».
-Gwendolyn Brooks, Αφροαμερικανίδα ποιήτρια-
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν βιβλία και συγγραφείς, όλων των κατηγοριών, που προσπαθούν να φτάσουν σε ένα, αν μη τι άλλο, ικανοποιητικό επίπεδο μύθου και πλοκής, αναγνωσιμότητας και, κυρίως μέσω αυτών, αναγνωρισιμότητας. Ο Δημήτρης Σίμος το έχει επαξίως κερδίσει όλο αυτό, άμα τη εμφανίσει του. Τυχαίο δεν είναι τίποτα. Υπάρχει βαθιά και επίπονη σκληρή δουλειά πίσω από τα μυθιστορήματά του. Αυτό φαίνεται και κυρίως διαβάζεται. Όσο κι αν κάποιος διαφωνήσει με τρόπους γραφής, ύφους ή ακόμα και αυτής καθ'αυτής της πλοκής, η εμβρίθεια του Δημήτρη Σίμου στο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι πανθομολογούμενη.
Το «Σώσε με» πέρα από ένα καταιγιστικό αστυνομικό βιβλίο, είναι και μία -επιτρέψτε μου να το πω έτσι- σπουδή πάνω στις σχέσεις της ελληνικής επαρχίας. Τοποθετημένο στην ήδη αρκετά ταλαιπωρημένη Θράκη, και δη Ροδόπη, μάς μεταφέρει τις σχέσεις αδελφών, γονέων, ντόπιων παραγόντων και ρυθμιστών της κοινωνίας περιπλεγμένων μέσα σε ένα έγκλημα, ή μάλλον σε τρία εγκλήματα, ή καλύτερα σε μία σειρά εγκλημάτων. Θέτει ερωτήματα σχετικά με τη μνήμη, όχι αυτή που μας κάνει να αναπολούμε στιγμές και γεγονότα της παρελθούσης ζήσης μας, αλλά αυτής της μνήμης που οδυνηρά προσπαθούμε να ξεχάσουμε, όπως και οδυνηρά είχαν κάποτε συμβεί γεγονότα που την ανασύρουν.
Η γραφή του Δημήτρη Σίμου, λιτή, σχεδόν δημοσιογραφική. Αφήνει τα γεγονότα να σηματοδοτούν αυτά την πορεία και όχι η εικόνα. Στην πραγματικότητα ένιωσα ότι δεν υπάρχει εικόνα, αλλά καθάριος λόγος. Και φαντάζομαι ότι αυτή του η γραφή τον κάνει τόσο συναρπαστικό μέχρι την τελευταία του σελίδα. Αν λοιπόν θέλετε να περάσετε μαζί με ένα βιβλίο, καταπληκτικές στιγμές, διαβάστε το «Σώσε με» του Δημήτρη Σίμου. Μόνο μια συμβουλή: να έχετε μαζί σας ακόμα ένα βιβλίο, γιατί το «Σώσε με» θα το τελειώσετε απνευστί! Κρίμα να ξεμείνετε λοιπόν, χωρίς κάτι ακόμα να έχετε να διαβάσετε...!!!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Δημήτρης Σίμος
Σελίδες: 384 / Διαστάσεις: 14 Χ 20,5
Ημερ. έκδοσης: 18/06/2020
ISBN: 978-618-03-2334-4
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Δημήτρης Σίμος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1987. "Τα Βατράχια", η πρώτη του συγγραφική δουλειά, έλαβε την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος Ασημένια Σελίδα, ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νέου λογοτέχνη από το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα. Τον Ιανουάριο του 2016 έγινε δεκτός στην Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, αποτελώντας ένα από τα νεαρότερα μέλη της. Δραστηριοποιείται παράλληλα ως σεναριογράφος. Η σειρά βιβλίων «Σκοτεινά νερά» διασκευάζεται για τηλεοπτική σειρά, ενώ το ψυχολογικό θρίλερ «Σώσε με» θα προβληθεί στη μικρή οθόνη τη σεζόν 2022-2023 σε σενάριο του Δημήτρη Σίμου.
.jpg)