Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οι υάκινθοι που θέλησε να φυτέψει στον κήπο του αδερφού της, η αρχιφύλακας Λόρεν Γουότερστον έγιναν η αιτία να ανακαλύψει το πτώμα μιας γυναίκας που είχε εξαφανιστεί από καιρό. Οι υποψίες για τη δολοφονία πέφτουν στην οικογένειά της. Έτσι, της απαγορεύεται κάθε συμμετοχή στην υπόθεση. Τα βασικά στοιχεία από τον φάκελο του θύματος, που της παρέχει κρυφά ο επιθεωρητής Πίτερ Ρέντφορντ, την οδηγούν να χτίσει τις δικές της θεωρίες για το τι συνέβη. Στην προσπάθειά της να αποδείξει την αθωότητα των αγαπημένων της προσώπων, ξεκινάει τη δική της ανεξάρτητη έρευνα, χωρίς να υπολογίζει κανέναν κίνδυνο. Νέα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, αλλά και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον ενός ντετέκτιβ που συμμετέχει στην υπόθεση περιπλέκουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο...
Θα κατορθώσει η Λόρεν να εξιχνιάσει την υπόθεση, αλλά και να ξεδιαλύνει τα συναισθήματα που νιώθει για τον επιθεωρητή Ρέντφορντ;
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Ο τίτλος, το υπέροχο εξώφυλλο αλλά και η περίληψη με έκαναν από την αρχή να έχω θετική προδιάθεση ως προς το βιβλίο. Είχα δίκιο γιατί τελικά με γοήτευσαν τόσο οι χαρακτήρες, όσο και οι περιγραφές ώστε να μην μπορώ να το αφήσω πριν το τέλος...
Η υπόθεση παρουσιάζει ενδιαφέρον και μοιάζει να περνά μπροστά από τα μάτια σου μια ταινία μυστηρίου, από όπου δεν λείπουν οι ίντριγκες και τα πάθη. Θα ακουστεί παράδοξο αλλά αντιπάθησα την Λόρεν Γουότερστον από την αρχή. Την θεώρησα οξυδερκής και πολύ καλή στην δουλειά της αλλά η κακή εντύπωση προήλθε από το γεγονός ότι δεν μπορεί να βάλει σε τάξη την προσωπική της ζωή. Ανάμεσα σε μια δεσποτική μητέρα και έναν γλυκό αλλά μαλθακό πατέρα, δεν καταλαβαίνω πώς αντέχει να μένει ακόμα μαζί τους. Έχει προαχθεί στην αστυνομία και μια νέα γυναίκα με τόσο υψηλόβαθμη θέση, γιατί αντιδρά μπροστά στους γονείς της σαν κοριτσάκι; Επιπλέον, τα ξεσπάσματα θυμού της είναι ανεξέλεγκτα και παιδαριώδη.
Στον αντίποδα το αφεντικό της: αυτοδημιούργητος, ανεξάρτητος, γοητευτικός και πέρα για πέρα επαγγελματίας που δεν συνηθίζει να φορτώνει τα προβλήματά του στους άλλους μα ούτε και παραπονιέται για τίποτα. Είναι ο άντρας που μπορείς να στηριχτείς πάνω του για οτιδήποτε και όχι μόνο επειδή είναι επιθεωρητής.
Παρά το γεγονός ότι το δράμα της πρωταγωνίστριας βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο, ο επιθεωρητής κλέβει πάντα την παράσταση. Τα άλλα μέλη της οικογένειας, ο αδερφός της Λόρεν, Μάρτιν και η γυναίκα του Σάρα φαίνονται πολύ ευτυχισμένοι, ειδικά τώρα που μεγάλωσαν λίγο τα δίδυμα παιδιά τους, τα οποία είναι ζωηρά αλλά αξιαγάπητα. Είναι φιλήσυχοι, απομονωμένοι και δεν έχουν δώσει κανένα απολύτως δικαίωμα στη μικρή πόλη της Αγγλίας, όπου ζουν. Το σοκ της ανακάλυψης ενός πτώματος στον κήπο τους, πρέπει να ήταν πολύ ισχυρό. Η υπόθεση δεν είναι καθόλου εύκολη και η έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για την αστυνομία. Η Λόρεν είναι αποφασισμένη να φτάσει στην αλήθεια, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Και τότε αντιλαμβανόμαστε το πόσο καλή είναι στη δουλειά της.
Η γραφή είναι υπέροχη -ειδικά για πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα. Διαθέτει μεθοδικότητα, αληθοφάνεια και παραθέτει σιγά-σιγά τα στοιχεία, εντείνοντας την αγωνία. Τα φυσικά χαρακτηριστικά καθώς και οι αντιδράσεις των προσώπων περιγράφονται με τέτοιο τρόπο που δεν κουράζουν, αλλά ταυτόχρονα ζωντανεύουν τους διαλόγους. Δεν παρατήρησα περιττές επαναλήψεις, άσχετες σκέψεις και μακροσκελείς μονολόγους. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο ανάγνωσμα, με λόγο που ρέει γρήγορα. Τόσο το τέλος του βιβλίου, όσο και η υπόθεση στο οπισθόφυλλο με έκαναν να πιστεύω ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Το εύχομαι με όλη μου την καρδιά!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Εύη Φρυγανά
Σελίδες: 556 / Διαστάσεις: 14x20,5cm
Ημερ. έκδοσης: Μάρτιος 2020
ISBN: 978-960-621-458-5
.jpg)
