Περίληψη οπισθόφυλλου:
Αν ήμασταν σχήμα, θα ήμασταν κύκλος. Χωρίς γωνίες, μόνο καμπύλες. Η αρχή να ενώνεται με το τέλος και να δημιουργεί το πάντα. Με ένα μικρό πείραγμα να γινόμαστε από το μηδέν το άπειρο. Από το τίποτα τα πάντα.
Αν ήμασταν χρώμα, θα ήμασταν κόκκινο. Κόκκινο της φωτιάς όταν το πάθος μας θυμώνει και χάνουμε τον έλεγχο. Κόκκινο του δειλινού όταν χανόμαστε ο ένας μέσα στον έρωτα του άλλου. Κόκκινο του κρασιού όταν γαληνεύουμε και ωριμάζουμε μέσα στους εαυτούς μας τους ίδιους.
Αν ήμασταν μυρωδιά, θα ήμασταν της βροχής. Ναι, μην παραξενεύεσαι. Έχει μυρωδιά η βροχή. Κάθε σταγόνα της παίρνει τη μυρωδιά σου. Κάθε σταγόνα της με λούζει μ’εσένα.
Αν ήμασταν τραγούδι, θα ήμασταν εκείνο που δεν γράφτηκε ακόμα. Θα ήμασταν εκείνο το τραγούδι που δεν θελήσαμε ποτέ να μοιραστούμε. Εκείνο που θα έγραφες για εμάς.
Αν ήμασταν γεύση, θα ήμασταν σανγκρία με τεκίλα. Αταίριαστοι, διαφορετικοί κι όμως τόσο ίδιοι. Γλυκό με πικρό που γίνονται ένα.
Αν ήμασταν ήχος, θα ήμασταν η θάλασσα που σκάει στα βράχια. Εσύ θάλασσα, εγώ αέρας. Κι όταν ενωνόμαστε, κάνουμε το πιο δυνατό κύμα. Κύμα κι οι δυο και σκάμε πάνω στα βράχια. Κύμα κι οι δυο και κανένας βράχος δεν μας σταμάτησε. Γιατί το κύμα και η θάλασσα δεν χώρισαν ποτέ.
Η άποψή μου:
Όχι, δεν είναι μυθιστόρημα. Όχι, δεν είναι ποίηση. Όχι, ούτε δοκίμιο είναι! Λέξεις είναι... Φράσεις... Είναι συναισθήματα... Δεν έχει χάρτινους ήρωες, πολύ απλά επειδή οι ήρωες είναι εσύ... εγώ... αυτός... αυτή... εμείς... εσείς... Αν το σύστηνα σε κάποιον θα έλεγα: "από δω, οι πιο μύχιες σκέψεις σου". Δεν αποτελεί λοιπόν ένα συνηθισμένο βιβλίο. Πρόκειται για μικρά κεφάλαια και πιο πολύ θα του ταίριαζε η φράση "ερωτικές επιστολές" στον άντρα που έχεις επιλέξει ή γενικά, "γράμματα στον εαυτό μου" ή "συζήτηση με τις φίλες μου" με την έννοια συμβουλευτικής ή διαπίστωσης.
Η συγγραφέας αρθρογραφεί στην ιστοσελίδα της και προσωπικά, μου φτιάχνει τη διάθεση καθημερινά, τόσο με τα δικά της κείμενα, όσο και με των υπολοίπων συντακτών του Loveletters. Κι αυτό, επειδή μιλάνε στην καρδιά μου και με αντιπροσωπεύουν απόλυτα!
Τέτοια ακριβώς κείμενα περιέχονται και στο βιβλίο, με μια ποιότητα λογοτεχνική, καθώς το λεξιλόγιο και η ποικιλία θεμάτων είναι πλούσια. Κάθε πρόταση της Σοφίας Παπαηλιάδου είναι απόλαυση! Ξεχώρισα κάποια "κεφάλαια-επιστολές" ως τα καλύτερα και πιο δυναμικά κι είμαι σίγουρη πως θα επιλέξετε κι εσείς τα δικά σας! Είναι αδύνατον να μην ταυτιστεί κάποιος/κάποια με τα γραφόμενα! Η γλώσσα της συγγραφέως τσακίζει κόκαλα, είναι αυστηρή, σαρκαστική αλλά και τρυφερή ταυτόγχρονα. Διαβάζεις λέξεις που σε πονάνε, που σε κάνουν να σκεφτείς, να θυμηθείς, να ξεπεράσεις και να ξεχάσεις. Γεμίζεις το μέσα σου με λόγια που εξαγνίζουν, προβληματίζουν, παραθέτουν πληθώρα συναισθημάτων! "Η σιωπή είναι για τους δειλούς" λέει η Σοφία, αλλά καμιά φορά η σιωπή ουρλιάζει και οι φωνές της τραβούν την προσοχή! Ακριβώς όπως ο άνεμος τραβά τη θάλασσα και το σμίξιμό τους σπάει στα βράχια!
Το βιβλίο αποτελεί ύμνο για τον έρωτα, το μαζί, το χώρια αλλά και βαθιά αποτύπωση των κοινωνικών προτύπων και διαπροσωπικών σχέσεων, είτε φιλικών, είτε ερωτικών. Συμβουλές όπως "Μη σπαταλάς το χρόνο σου, είναι δανεικός" ή "Ό,τι δεν ήταν να συμβεί, άστο στη μοίρα του και τράβα παρακάτω", εμένα με σημάδεψαν!
Η συγγραφέας αρθρογραφεί στην ιστοσελίδα της και προσωπικά, μου φτιάχνει τη διάθεση καθημερινά, τόσο με τα δικά της κείμενα, όσο και με των υπολοίπων συντακτών του Loveletters. Κι αυτό, επειδή μιλάνε στην καρδιά μου και με αντιπροσωπεύουν απόλυτα!
Τέτοια ακριβώς κείμενα περιέχονται και στο βιβλίο, με μια ποιότητα λογοτεχνική, καθώς το λεξιλόγιο και η ποικιλία θεμάτων είναι πλούσια. Κάθε πρόταση της Σοφίας Παπαηλιάδου είναι απόλαυση! Ξεχώρισα κάποια "κεφάλαια-επιστολές" ως τα καλύτερα και πιο δυναμικά κι είμαι σίγουρη πως θα επιλέξετε κι εσείς τα δικά σας! Είναι αδύνατον να μην ταυτιστεί κάποιος/κάποια με τα γραφόμενα! Η γλώσσα της συγγραφέως τσακίζει κόκαλα, είναι αυστηρή, σαρκαστική αλλά και τρυφερή ταυτόγχρονα. Διαβάζεις λέξεις που σε πονάνε, που σε κάνουν να σκεφτείς, να θυμηθείς, να ξεπεράσεις και να ξεχάσεις. Γεμίζεις το μέσα σου με λόγια που εξαγνίζουν, προβληματίζουν, παραθέτουν πληθώρα συναισθημάτων! "Η σιωπή είναι για τους δειλούς" λέει η Σοφία, αλλά καμιά φορά η σιωπή ουρλιάζει και οι φωνές της τραβούν την προσοχή! Ακριβώς όπως ο άνεμος τραβά τη θάλασσα και το σμίξιμό τους σπάει στα βράχια!
Το βιβλίο αποτελεί ύμνο για τον έρωτα, το μαζί, το χώρια αλλά και βαθιά αποτύπωση των κοινωνικών προτύπων και διαπροσωπικών σχέσεων, είτε φιλικών, είτε ερωτικών. Συμβουλές όπως "Μη σπαταλάς το χρόνο σου, είναι δανεικός" ή "Ό,τι δεν ήταν να συμβεί, άστο στη μοίρα του και τράβα παρακάτω", εμένα με σημάδεψαν!
Γράφει η συγγραφέας: "Το σημαντικό σε μια ερωτική σχέση είναι η ηρεμία να γαληνεύει τις αντάρες μου" και γι'αυτό ακριβώς δε συνιστώ το βιβλίο μόνο σε γυναίκες, αλλά και σε άντρες, που θα μπορούσαν να το έχουν σαν εγχειρίδιο για το πώς να φέρονται καλύτερα στα θηλυκά ταίρια τους... Για το πώς να τις καταλάβουν καλύτερα, προκειμένου να αποφεύγονται τσακωμοί και μούτρα. Για να δίνουν αγκαλιές και φιλιά, ως φάρμακο σε όλα τους τα προβλήματα!!!
Μότο της συγγραφέως: "Για να το νιώσω, πρέπει να το γράψω και για να το γράψω, πρέπει να το νιώσω". Εγώ λοιπόν, ένιωσα ως το μεδούλι μου τα αποφθέγματα ζωής, την απογύμνωση ψυχής και τα αποτυπωμένα βιώματα στο χαρτί... Σειρά σας...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Σοφία Παπαηλιάδου
Σελίδες: 272 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: 28 Απριλίου 2017
ISBN: 978-960-9585-74-3
.jpg)
