Περίληψη οπισθόφυλλου:
...τότε συνειδητοποίησα πως αυτός ήταν ο θάνατός μου.
Πνιγόμουν! Ή πιο σωστά με έπνιγε! Δεν ήθελα πλέον να βγω στην επιφάνεια, ούτε με ενδιέφερε να αναπνεύσω ξανά, απλά έφερα στη μνήμη μου τα σμαραγδένια μάτια της, το χαμόγελό της και αποφάσισα να πεθάνω με αυτή τη σκέψη, την ομορφιά του προσώπου της με τις αμέτρητες φακίδες αυτό το γλυκό και περίεργο πλάσμα που ήταν, πριν μετατραπεί σ’ αυτό το τέρας που με παγίδευσε και με σκότωνε αργά και βασανιστικά.
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Τον Μάιο 2015 παρουσιάσαμε το βιβλίο του Χρήστου Αναστασόπουλου, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας, με εκλεκτά πρόσωπα στο πάνελ (βλ. βίντεο στο τέλος). Το έχω διαβάσει λοιπόν αρκετό καιρό πριν...
Τι να πω για τον Χρήστο; Καταρχάς τον ευχαριστώ για τη φιλία και αγάπη του (είναι τόσο σημαντικό να νιώθεις όμορφα με ανθρώπους που σου εκπέμπουν κιόλας θετική ενέργεια!) που με εμπιστεύτηκε δεύτερη φορά, για να παρουσιάσω στον αναγνωστικό κόσμο, ένα πραγματικό αριστούργημα...
Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικός ο χαρακτηρισμός, όμως, πιστέψτε με, δεν είναι. Ο λόγος του Χρήστου είναι υπέροχος και -ένα περίεργο πράγμα- ξεκούραστος!!! Ξεκινάς να διαβάζεις μια σύγχρονη ιστορία και καταλήγεις να βιώνεις ένα παραμύθι, συμμετέχοντας κι εσύ ο ίδιος!!! Χαλαρώνεις με τα βιβλία του και ταυτόχρονα μαθαίνεις τόσα πολλά, χωρίς να πονοκεφαλιάζεις ή να νιώθεις αμόρφωτος! Πραγματικά, του βγάζω το καπέλο!
Τον Δεκέμβρη ’14 παρουσιάσαμε το βιβλίο του «3», που είναι συνδυασμός στοιχείων ιστορικών και φιλοσοφικών, με αρκετές δόσεις περιπέτειας, μυστηρίου και αγωνίας. Το «Καλοκαίρι» όμως, είναι τελείως διαφορετικό και θα έλεγα ότι κατατάσσεται στο εφηβικό μυθιστόρημα και μάλιστα, θίγει το σημαντικό πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο!
Το βιβλίο λοιπόν, αναδιπλώνεται σε 460 σελίδες και πρόκειται για αφιέρωμα στην Ελληνική χλωρίδα και πανίδα. Οι περιγραφές είναι τόσο ζωντανές που πραγματικά αφυπνίζονται και οι 5 αισθήσεις σου: κοιτάζεις με θαυμασμό τα δεκάδες χρώματα που χαρίζει η παλέτα της φύσης, ακούς τα πουλιά να κελαηδούν, αναπνέεις τον καθαρό αέρα με τις ευωδιές των λουλουδιών, αγγίζεις τους ταλαιπωρημένους κορμούς των αιωνόβιων βελανιδιών, γεύεσαι τους χυμούς από τα φρούτα θεϊκών περιβολιών... Ξυπνά όμως και η έκτη αίσθηση, που σε προφυλάσσει απ’ό,τι αόρατο κυκλοφορεί στο δάσος και καραδοκεί να σου κάνει κακό (έχει σημασία αυτό που σας λέω, θα το ανακαλύψετε στην ιστορία!).
Τι λέει το βιβλίο: ο 15χρονος Νίκος, αφήνει την Αθήνα, όπου ζούσε με τη μητέρα και την αδελφή του, για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αρχαία Ολυμπία μαζί με τον αρχαιολόγο πατέρα του. Μιλάμε για έναν έφηβο που η μοναδική του ασχολία στην πρωτεύουσα είναι τα παιχνίδια στον υπολογιστή, σε σημείο να μη σηκώνει κεφάλι για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα! Με πρωτοβουλία και αυστηρή εντολή της μητέρας του, που ανησυχεί, μετακομίζει σε μια περιοχή, όπου το internet δεν είναι προσβάσιμο. Τι κάνει; Ψάχνει τρόπους να γεμίσει τις ώρες του. Έρχεται σε επαφή με τη φύση, τα δέντρα, τα ποτάμια, τα ζώα, τις λίμνες, ανακαλύπτει προκαταλήψεις κι ιστορίες των συγχωριανών του για μυθικά πρόσωπα, που... συναντά ο ίδιος προσωπικά!
Κι εδώ είναι το ωραίο της υπόθεσης: εκτός από τις γενναιόδωρες αναφορές στη Μητέρα Φύση, ο συγγραφέας μας μπλέκει πρόσωπα της Ελληνικής Μυθολογίας στη σύγχρονη ιστορία του, λες και κατέβηκαν από τον Όλυμπο, ειδικά για να συναντήσουν το Νίκο! Ο τραγοπόδαρος θεός Πάνας, η νύμφη Μελιάδα, ο Πήγασος, άλλα θεϊκά πλάσματα που μεταμορφώνονται σε πουλιά, δέντρα και ζώα, ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια του, συζητά μαζί τους, γίνεται φίλος, ονειρεύεται... κι ερωτεύεται... Λατρεύω τη Μυθολογία και με αυτό το ανάγνωσμα, ο Χρήστος με παρότρυνε να αναζητήσω στο διαδίκτυο τα ονόματα που αναφέρει και να μάθω τις δικές τους ιστορίες...
Ο Νίκος πιστεύει ότι όσα βλέπει είναι παραισθήσεις κι ότι αρχίζει να τρελαίνεται! Γιατί μόνο ο Νίκος βλέπει τα μυθικά πλάσματα (ή μήπως υπάρχει και άλλος με την ίδια ικανότητα;). Ποιός ο ρόλος του αόρατου πέπλου, που αναφέρει ο τίτλος; Είναι τα ερωτικά σκιρτήματα κι αισθήματα αμοιβαία για Νίκο και Μελιάδα; Ποιός προσπαθεί να πνίξει το απαγορευμένο ειδύλλιο, καθώς αναταράσσει την ομαλή «λειτουργία» της Φύσης; Γιατί γίνονται απόπειρες εναντίον του; Μυστήριο και αγωνία εκδηλώνονται στις καλογραμμένες σκηνές...
Επιπρόσθετα, καθώς ο Νίκος είναι μισός Έλληνας και μισός Ιάπωνας, παρατίθενται και στοιχεία ιαπωνικής κουζίνας! Η ωμοφαγία έχει την τιμητική της μαζί με το σπαθί «κατάνα», σημαντικό στοιχείο πολιτισμού, που αποτελεί ιεροτελεστία με κληρονομικά στοιχεία, καθώς στην τρυφερή ηλικία των δεκατριών και στην πύλη της εφηβείας, ο πατέρας χαρίζει στον γιο, το δικό του. Το σπαθί βεβαίως, θα έχει κι ενεργητικό ρόλο στην ιστορία μας!
Οι λέξεις έφευγαν αβίαστα από μπροστά μου, δίνοντάς μου την ευκαιρία να ταξιδεύω σε μέρη παραδεισένια με το νου! Αγάπη για τη φύση και συναισθήματα όμορφα με πλημμύρισαν! Το λεξιλόγιο του Χρήστου είναι πλούσιο, το βιβλίο άριστα επιμελημένο, πράγμα που με ικανοποίησε, γιατί θέλω να διαβάζω σωστά Ελληνικά! Τελείωσα γρήγορα την ανάγνωση του «Καλοκαιριού», αποζητώντας μια συνέχεια στο κείμενο... και ναι, ετοιμάζεται η επόμενη εποχή «Φθινόπωρο» (γιούπι!). Έχουμε ακόμα 3 εποχές!!! Και απ’ό,τι μαθαίνω από το Χρήστο μας, δε θα είναι ΜΟΝΟ τετραλογία... Θα δείξει!!! Εσείς προς το παρόν, αγαπήστε το βιβλίο, και κάντε υπομονή για την εξίσου συναρπαστική συνέχεια!! Τι κι αν είναι πιότερο εφηβικό; Είναι ένα υπέροχο αναγνωστικό ταξίδι!!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Το βίντεο της παρουσίασής μας εδώ
Συγγραφέας: Χρήστος Αναστασόπουλος
Σελίδες: 465
Διαστάσεις: 14x21
Ημερ. έκδοσης: 2015
ISBN: 9789605711085
.jpg)
