Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η Εμμανουέλα Μαράντη δεν υπήρξε ποτέ ένα ανέμελο παιδί.
Βρισκόταν πάντα στο κέντρο μιας οικογενειακής θύελλας και αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα συνήθως με τη φυγή. Έτσι, έπειτα από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ τη βραδιά των γενεθλίων της, καταλήγει σε μοναστήρι της Ηπείρου αποφασισμένη να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να αναζητήσει τη γαλήνη του Θεού, για να επουλώσει τις βαθιές πληγές της και να αφήσει οριστικά πίσω της τις σκιές του παρελθόντος.
Την ίδια στιγμή, ο Νίκολας Κάραλης, υπαστυνόμος της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, πιστεύοντας πως έχει λυτρωθεί από τα φαντάσματα του δικού του παρελθόντος, αναλαμβάνει την προστασία της Εμμανουέλας από τη δολοφονική μανία ενός άγνωστου ψυχοπαθούς που επιτίθεται σε νεαρά ορφανά κορίτσια, του επονομαζόμενου Φονιά με τα Μαύρα Ρόδα, ο οποίος δείχνει ότι δε θα σταματήσει το θανατηφόρο παραλήρημά του αν δε φτάσει σ' εκείνη.
Ο Νίκολας και η Εμμανουέλα γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας απίστευτης περιπέτειας σε ένα σκηνικό τρόμου την ώρα που το ρολόι μετράει αντίστροφα για το κύκνειο άσμα μιας ψυχής τσακισμένης από την παράνοια και τη διαστροφή. Παράλληλα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κοινό οδυνηρό παρελθόν τους και ταυτόχρονα το απροσδόκητο παρόν τους. Και, καθώς τα μυστικά ανασύρονται από το σκοτεινό πυθμένα της κρύπτης τους, οι δυο τους καλούνται να δώσουν απάντηση στο μεγαλύτερο δίλημμα απ' όλα: Ενωμένοι μες στην κοσμοχαλασιά ή μοναχικοί σολίστ σε μια παράσταση με αβέβαιο τέλος;
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Ήταν Μάρτης 2014, όταν διάβασα το «Γυάλινο Ρόδο», το δεύτερο βιβλίο της Ευαγγελίας που έπαιρνα, ενώ οι «Πέτρινοι Κύκνοι» είχαν προηγηθεί πολύ πριν... πριν καν γίνουμε φίλες στο Facebook.
Σήμερα γνωρίζω τη συγγραφέα προσωπικά και νιώθω πολύ τυχερή για την Ευαγγελία-άνθρωπο, για το ήθος και τον χαρακτήρα της. Κι είμαι περήφανη για τη συγγραφική της δεινότητα, που έχω πια συμπληρώσει τη συλλογή μου με όλα τα βιβλία της... Η συλλογή μου με τα κοσμήματα “Ευσταθίου” (τύφλα να’χει ο Λαλαούνης!!!) είναι πολύτιμη και θα μεγαλώσει κι άλλο!!!
Διάβασα το Ρόδο τόσο γρήγορα... η γραφή έρεε... οι περιγραφές ταξιδιάρικες, χωρίς να κουράζουν... κινηματογραφικές εικόνες... Ίσα-ίσα η Ευαγγελία έχει το ταλέντο να σε βάζει μέσα στην ιστορία, σαν να παρακολουθείς τους ήρωες τόσο κοντά τους και να θες να συμμετέχεις μαζί τους...
Ο συνδυασμός αισθηματικού στοιχείου με την αστυνομική πλοκή με κέρδισε πολύ γρήγορα... Καθώς η ματιά μου ταξίδευε στις 608 σελίδες, η αγωνία κυριαρχούσε: θα σωθεί η Εμμανουέλα; Θα καταφέρει ο Νίκολας να την προστατεύσει; Κι επιτέλους αυτός ο Φονιάς με τα Μαύρα Ρόδα θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη;
Κι ύστερα... στον επίλογο του Ρόδου, γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές της «Αιώνιας Νύχτας» της Ευαγγελίας, τον Ραφαέλ και τη Ρεγγίνα... Θεωρητικά, τη συνέχεια του Ρόδου... Πρακτικά, διαβάζεται και μόνο του...
Τόσοι ήρωες... τόσοι χαρακτήρες πλασμένοι στο μυαλό της Ευαγγελίας μας και πόσα ακόμα έχει να μας δώσει... Η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή... Τα λόγια της σφραγίζουν τα ταξίδια μας...
Ευαγγελία, πολλά ευχαριστώ για όλα τα ταξίδια του μυαλού που μου’χεις απλόχερα προσφέρει!!!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ευαγγελία Ευσταθίου
Σελίδες: 608
ISBN: 978-960-14-2513-9
.jpg)
